T-208. అన్నిటికి గారణము హరియే

 అన్నమాచార్యులు

208. అన్నిటికి గారణము హరియే

For commentary in English please press here  

"అంతు చిక్కని జీవితము"

 

"పాదరక్షల కంటే పాదం గొప్పదని మరియు ధరించే వస్త్రం కంటే చర్మం ముఖ్యమైనదని గుర్తించలేనంత గుడ్డిదీ, వెఱ్ఱిదీ ఈ ఆత్మ" మైఖేలాంజెలో.

 

ఉపోద్ఘాతము: ఈ కీర్తన అన్నమాచార్యుల అద్భుతమైన నైపుణ్యాన్ని మరియు లోతైన అంతర్దృష్టిని ప్రతిబింబిస్తుంది. ఈరోజున​,  అనేకానేక డిటెక్టివ్ కథనాలు, శాస్త్రీయ ఆవిష్కరణలు, వైద్యపరమైన పురోగతుల విస్తారమైన అనుభవ జ్ఞానం మనము చేతిలోని స్మార్ట్‌ఫోన్‌లో నిక్షిప్తంచేసుకొని  దాదాపు అజేయులమని భావించడం కద్దు.   ఈ జ్ఞానం మనలో విశ్వాసాన్ని నింపి మానవుడే అన్ని కార్యాలకు మూలమని భావించేలా చేస్తుంది.

అయితే, అన్ని విశ్లేషణలు కొన్ని ఊహలపై ఆధారపడి ఉంటాయి మరియు ఇటీవలి దశాబ్దాలలో, అనేక సాంప్రదాయ నమ్మకాలు లోపభూయిష్టంగా నిరూపించబడ్డాయి. మునుపటి కాలపు విజ్ఞానశాస్త్రాలలోని పునాదులు  కలించివేయబడ్డాయి.  అశాశ్వతమైన పునాదులపై సత్యాన్ని వెతకడం నమ్మదగనిది. ఈ కీర్తనలో అన్నమాచార్యులు సత్యాన్వేషణకు అంతిమంగా మనము స్థిరము అనుకుంటున్న పునాదులన్నింటినీ వదిలివేయడం అత్యావశ్యకమని అన్నారు.

ఇంకా కనిపించే మరియు కనిపించని కారణాలకు మించి, మన విశ్లేషణలలో  ఏదో ఒక మూల నిరాధారమైన అభిప్రాయములు లేదా సిద్ధాంతములు దాక్కొని వుంటవి. అందుకే అన్నమాచార్యులు "చిల్లరామానుజులకు" అనే బలమైన పదాన్ని ఉపయోగించారు, లెక్కలేనన్ని శాస్త్రీయ ఆవిష్కరణలతో కూడి పురోగతి చెందుతున్న ప్రపంచం గురించి మన అవగాహన ఇప్పటికీ ప్రాథమికంగా లోపభూయిష్టంగానే ఉందని నొక్కిచెప్పారు.

సాలెగూడులా పెనవేసుకునే తార్కికము (logic) తాకని, మనకు తెలిసిన విషయాలన్నింటినీ మించి, పరిమితులే లేని,  మొత్తం విశ్వాన్ని ఒకటిగా సంఘటించి ఉంచే వివరించలేని క్రమము మరియు శక్తి వున్నవి. అన్నమాచార్యులు మనలను కాంతికి కూడా తాకలేని ఆ అభేద్యమైన లోకము వైపు నడిపిస్తారు. 

కీర్తన సంగ్రహ భావము: 

పల్లవి: "ప్రపంచంలోని చర్యలకు ప్రకృతి పైకి కనిపించే కారణం అయితే, అన్ని చర్యల వెనుక దేవుడు ప్రాథమిక కారణం."

చరణము 1: "తలఁపులే తత్వవేత్తలను నడుపు శక్తి. అసూయ, ద్వేషములే సంసారులకు సవాళ్లు. పరమవేదాంతులకు శ్రీహరి కరుణయే చర్యలకు కారణం. సంపదలు, స్వాస్థ్యములే గురిగా కర్ములు ప్రేరేపించబడతారు." 

చరణము 2: “సుజ్ఞానులకు ప్రతిదీ ఆత్మలోనే ఉద్భవించుచున్నది. జంతువులు శరీరమే పునాదిగా క్రియలు చెపట్టును. హేతువును దాటి చూచువారికి, ఘనముక్తి లక్ష్యం అగుచున్నది. బంధములలో చిక్కుకునవారికి సంపదల అవసరమే పరమావధిగా కన్పట్టును.”  

చరణము 3: “నిజమైన అవగాహన వున్నవారికి భగవంతుడు అన్నిటికీ మూలకారణం. అయితే లక్షలాది చిల్లరమనుజులకు తమ అవసరములే ప్రాథమికముగా తలుస్తారు. ఈ పరమ సత్యమగు వాస్తవికత నుండి వేరుగా దేవునికి ఉనికి లేదు. వేంకటేశ్వరుడు మాత్రమే కోరదగ్గ దిక్కు. అతని కృప పావనమైనది మరియు ప్రపంచంలోని అన్ని కారణాలకు మూలమదే.”

అధ్యాత్మ కీర్తన: రాగిరేకు 94-6 సంపుటము: 1-470

అన్నిటికి గారణము హరియే ప్రపన్నులకు పన్నిన లోకులకెల్ల ప్రకృతి కారణము ॥అన్నిటికి॥   తలఁపు గారణము తత్వవేత్తలకును చలము గారణము సంసారులకును ఫలము గారణము పరమవేదాంతులకు కలిమి గారణము కర్ములకును     ॥అన్నిటికి॥   తన యాత్మ గారణము తగిన సుజ్ఞానులకు తనువే కారణము తగ జంతువులకు ఘనము క్తి గారణము కడ గన్నవారికెల్లా కనకమే కారణము కమ్మిన బంధులకు ॥అన్నిటికి॥   దేవుఁడు గారణము తెలిసినవారికెల్లా జీవుడు గారణము చిల్లరమనుజులకు దేవుడు వేరే కాఁడు దిక్కు శ్రీవేంకటేశుఁడే పావన మాతని కృప పరమకారణము ॥అన్నిటికి॥

Details and explanations:

అన్నిటికి గారణము హరియే ప్రపన్నులకు

పన్నిన లోకులకెల్ల ప్రకృతి కారణము ॥అన్నిటికి॥

అర్ధము: "ప్రపంచంలోని చర్యలకు ప్రకృతి పైకి కనిపించే కారణం అయితే, అన్ని చర్యల వెనుక దేవుడు ప్రాథమిక కారణం." 

వివరణ:

అపరాధ పరిశోధనల​ ఆకర్షణ: మన జీవితంలో జరిగే ప్రతి సంఘటనకు కారణాన్ని కనుగొనడానికి మనమందరం ప్రయత్నిస్తాము. డిటెక్టివ్ కథలు-షెర్లాక్ హోమ్స్, హెర్క్యులే పాయిరోట్ లేదా వివిధ ఆధునిక మరియు స్థానిక అనుసరణలు-తరచూ నేర రహస్యాలను విప్పడంలో పరాకాష్టగా ఉంటాయి, కొన్ని చర్యల వెనుక ఉద్దేశాలను కనుగొనడం అంటే ఏమిటో చూపుతాయి. అయితే, నిష్పక్షపాతంగా వీక్షించినప్పుడు,ఈ కథనాలు మరియు సన్నివేశాలు రచయిత ఉద్దేశించినట్లుగా మనము అనుభూతి చెందేలా జాగ్రత్తగా రూపొందించబడిందని గ్రహిస్తాము. ప్రతి సన్నివేశంలోని వివరాలు ఆ చెప్పబోయే రహస్యం గురించి మన అవగాహనను దిద్దడానికి, రూపొందించడానికి సహాయపడతాయి.

జీవితమే పరిష్కరించలేని మర్మము: జీవితంలో, మనం మరొక రకమైన సమస్యను ఎదుర్కొంటాము: వాస్తవ ప్రపంచం, అందులో నిజమైన సమస్యలు, బాధలు మరియు పోరాటాలు దైనందికం. అవి నియంత్రించలేని మార్గాల్లో ప్రతిరోజూ మనల్ని సవాలు చేస్తాయి. మనము ఊహాత్మక సమస్యలను మేధోపరమైన సులభంగా పరిష్కరించగలిగినప్పటికీ, జీవితంలో ఆహ్వానించకుండా  వచ్చే నిజమైన పరీక్షలతో  మనలో చాలామంది తడబడిపోతుంటాము. దీనిని  రెనే మాగ్రిట్టే గారు గీసిన ఉద్వేగభరితమైన పెయింటింగ్, భయపెట్టిన హత్య  Menaced Assassin (1926-27)ని పరిశీలిచుతూ మరింత విశదపరకుందాము.

భయపెట్టిన హత్య: ప్రఖ్యాత అధివాస్తవికతా కళాకారుడు మాగ్రిట్,  అంశాలతో రోజువారీ దృశ్యాలను విచిత్రంగా మార్చి వీక్షకులకు సవాలు విసురుతాడు. రూపొందించడం ద్వారా  కలవరపెట్టడానికి ప్రయత్నించాడు. ఈ  చిత్రం లూయిస్ ఫ్యూయిలేడ్ యొక్క 1912 చలనచిత్రంలోని ఫాంటోమాస్ పాత్ర నుండి ప్రేరణ పొందినది. మాగ్రిట్టే ఫాంటోమాస్ పాత్ర కనిపించకుండా తప్పుకునే యుక్తి,  అప్పటి ప్రభుత్వాన్ని ధిక్కరించే శక్తి, పద్ధతులను అవలీలగా దాటు జిత్తులకు  ఆకర్షితుడయ్యాడు.  మాగ్రిట్ అధివాస్తవికత సాల్వడార్ డాలీలా కల వంటి దృశ్యాలలా కాకుండా భిన్నంగా ఉంటుంది. మాగ్రిట్ చేసే విచిత్రమంతా  రోజువారీ విషయాల లోపలే దాగి ఉంటుంది. సాధారణ దృశ్యములలో అసాధారణతను వెల్లడిస్తుంది. 

విశ్లేషణ: ‘భయపెట్టిన హత్య’లో, ఒక యువతి మంచం మీద చనిపోయి పడి ఉండటం, ఆమె నోటి నుండి రక్తం కారుతూవుండడం కనబడుతుంది. తెల్లటి గుడ్డ కప్పి వుంచడంతో ఆమె మెడ తెగినది లేనిదీ అస్పష్టం. ఆ గదిలోనే బూటు, బూటు, టై వేసుకున్న వ్యక్తి (బహుశా  హంతకుడేమో) బయటకు వెళ్ళబోతూ బల్లమీద ఫోనోగ్రాఫ్ లో ఏదో శబ్దం విని శ్రద్ధగా ఆలకిస్తున్నట్లు అని పిస్తోంది. అక్కడ అతని బౌలర్ హాట్ కుర్చీ మీద, సూట్కేస్ నేలమీద ఉన్నాయి. సూటు వేసుకున్న వ్యక్తి ముఖంలో నేరాన్ని  విస్మరించినట్లుగా ఎటువంటి ఆదుర్దా గాని, ఆతృతగాని కనపడదు.

ఆ గది బయట అతన్ని పట్టుకోవడానికి అన్నట్లుగా ఇద్దరు వ్యక్తులు కాచుకుని ఉన్నారు. వారిలో ఎడమ వైపు వాని చేతిలో  చిన్నపాటి  దుడ్డుకర్ర లాంటిది, కుడి వైపు వాడు వల లాంటిది పట్టుకొని వున్నాడు. లోపలి వ్యక్తి వారిని చూడలేడు కానీ బయటకు అక్కడి రంగం స్పష్టం. వెనుక కిటికీ గుండా ఈ వ్యవహారం అంతా గమనిస్తున్నట్లు ముగ్గురు వ్యక్తులు కనబడుతుంటారు. వారి వెనుక మంచు కప్పిన కొండలతో వున్న చిత్రం తగిలించి వుంది. జాగ్రత్తగా గమనిస్తే, బయట ఇద్దరు, వెనుక ముగ్గురి ముఖకవళికలు ఒకేలా వున్నాయని చెప్పవచ్చును. కొందరు , అక్కడ వున్నది యువతి శవం కాదని, అది మేనక్విన్ అని కూడా చెబుతారు.

జీవిత రహస్యం: ఈ అధివాస్తవిక చిత్రము మిస్టరీ నవల వలె కనబడుతుంది. దీని చిక్కుముడిని విప్పడానికి ఇక్కడ వీక్షకులు తప్పనిసరిగా పరికల్పనలను (hypothesis) ఏర్పరచాలి మరియు అక్కడవున్న మనషుల దృక్కోణంతో సరిచూచుకోవాలి.  అవసరమైతే పరికల్పనను మార్చాలి. ఉదాహరణకు, మంచి దుస్తులు ధరించిన వ్యక్తి హంతకుడు అని మనం ఊహించామా? అతను ఏ ఆయుధాన్ని కలిగి లేడు, లేదా అతను హడావిడిగా కనిపించడు. దృశ్యాన్ని మరింతగా పరిశీలిస్తే, బయట ఉన్న వారంతా డిటెక్టివ్‌ల కంటే నిశ్శబ్ద వీక్షకుల వలె కనిపిస్తారు. వారివద్ద అపరాధిని పట్టుకోవడానికి ఎటువంటి అధికారిక సాధనాలు లేవు. పెయింటింగ్‌లోని ప్రతి భాగము విభిన్నంగా, ఒకదానికొకటి లంకె లేక మరియు ఉదాసీనముగా హేతుబద్ధంగా ఉంటుంది. అయినప్పటికీ అవి తర్కానికి అతీతముగా అధివాస్తవిక పీడకలను ఏర్పరుస్తాయి.

మాగ్రిట్టే చిత్రము అపస్మారక భయాలను తెలుపుతోంది. పెయింటింగ్‌లోని ప్రతి మనిషి చూపరులలోని భిన్నమైన కోణమని పునరావృతమయ్యే ముఖాలు సూచిస్తున్నాయి. మనం కలలు కన్నప్పుడు, అన్ని పాత్రలు చివరికి మన స్వంత మనస్సు యొక్క వివిధ అంశాలు అనే ఆలోచనను రేకెత్తిస్తాయి. మాగ్రిట్టే గారు వాస్తవికతను మొబైల్'లా పట్టుకోవడం సాధ్యం కాదని మనకు గుర్తుచేస్తున్నారు. మరియు దానిని అర్థం చేసుకోవడానికి మన ప్రయత్నాలు చివరికి వ్యర్థంమౌతాయి అన్నట్లుంది.

స్వాభావిక సంక్లిష్టతను అంగీకరించండి: ఈ విధంగా, భయపెట్టిన హత్య మన జీవితపు వాస్తవ అనుభవాన్ని ప్రతిబింబిస్తుంది. సంక్లిష్టత మరియు ఊహించని సంఘటనలతో నిండినదీ ప్రపంచం. మనకు విశ్లేషణాత్మక సామర్థ్యాలు ఉన్నప్పటికీ, జీవితం క్షణక్షణము సవాళ్లతో ఉక్కిరిబిక్కిరిచేసి విశ్లేషణకు తగు సమాయాన్నివ్వదు. ఇట్టి పరిస్థితులలో మానవుడు చేయగలిగినదేమీ లేదు కావున స్వాభావిక సంక్లిష్టతను అంగీకరించి వూరక వుండడమే ఉత్తమము..

అన్నమాచార్యుల పల్లవి విశ్లేషణ: మన అవగాహనకు మించిన వాస్తవికతను మనం ఎదుర్కొన్నప్పుడు, మనం దానిని గుర్తించి, గొప్పదానికి లొంగిపోతామా? కాదే! తరచుగా,  మనము కొత్త సిద్ధాంతాలను కనిపెట్టబోతాము. గర్వంకొద్దీ విశ్లేషణ యొక్క పరిమితులను అంగీకరించడానికి నిరాకరిస్తాము. పరిమిత అవగాహనతో అనంతమైన సత్యాన్ని నిర్వచించే ప్రయత్నాలన్నీ వృథా. వ్యర్థం.

తలఁపు గారణము తత్వవేత్తలకును

చలము గారణము సంసారులకును

ఫలము గారణము పరమవేదాంతులకు

కలిమి గారణము కర్ములకును    ॥అన్నిటికి॥ 

అర్ధము: "తలఁపులే తత్వవేత్తలను నడుపు శక్తి. అసూయ, ద్వేషములే సంసారులకు సవాళ్లు. పరమవేదాంతులకు శ్రీహరి కరుణయే చర్యలకు కారణం. సంపదలు, స్వాస్థ్యములే గురిగా కర్ములు ప్రేరేపించబడతారు." 

వివరణ: దీనిని భగవద్గీతలోని రెండవ అధ్యాయంలోని 42వ శ్లోకం సహాయంతో అర్థం చేసుకోవడానికి ప్రయత్నిద్దాం. ఆ శ్లోకంలో చెప్పిన అవిపశ్చితః (అల్పజ్ఞులు) కోవకి చెందిన వారం మనమంతా.  

శ్లో|| యామిమాం పుష్పితాం వాచం ప్రవదంత్య వి ।
వేదవాదరతాః పార్థ నాన్యదస్తీతి వాదినః ||(2-42)||

భావము: ఓ అర్జునా! వేదములలో చెప్పబడిన ఫలములను తెలుపు భాగములందు ఆసక్తి; అందు చెప్ప బడిన స్వర్గాది ఫలితముల కంటే అధికమైనది వేరేదియూ లేదని వాదించు వారును, విషయ వాంఛలతో నిండిన చిత్తము కలవారును; స్వర్గాభిలాషులగు అల్పజ్ఞులు

అన్నమాచార్యులు సంసారులకు, కర్ములకు, జంతువులకు, బంధులకు, చిల్లరమనుజులకు అనే పదాలు వాడి సామాన్యుల జీవితాన్ని ప్రతిబింబించారు. ఇవి మనమంతా పరిమిత అవగాహనతో జీవించి వుండుటలోని పూర్తి మాధుర్యాన్ని తెలియక నిస్సారమైన జీవితాన్ని నెట్టుకుంటూ గడుపుతున్నామని సూచిస్తున్నాయి. 

తన యాత్మ గారణము తగిన సుజ్ఞానులకు

తనువే కారణము తగ జంతువులకు

ఘనము క్తి గారణము కడ గన్నవారికెల్లా

కనకమే కారణము కమ్మిన బంధులకు ॥అన్నిటికి॥ 

అర్ధము: సుజ్ఞానులకు ప్రతిదీ ఆత్మలోనే ఉద్భవించుచున్నది. జంతువులు శరీరమే పునాదిగా క్రియలు చెపట్టును. హేతువును దాటి చూచువారికి, ఘనముక్తి లక్ష్యం అగుచున్నది. బంధములలో చిక్కుకునవారికి సంపదల అవసరమే పరమావధిగా కన్పట్టును.  

వివరణ: మానవుడు మూల కారణాన్ని తనంతతాను వెలికితీసే వరకు జీవితం ఒక రహస్యంగానే ఉంటుంది. మన అవసరాలు తీరిన తర్వాత ఎదుటి ప్రపంచం గురించి మన ఉత్సుకత తగ్గిపోతే, మన జీవితాలు జంతువుల జీవితాలను పోలి ఉంటాయి. ఇది నిజమైన జీవితం కాదని అన్నమాచార్యులు నొక్కిచెప్పారు, అందుకే వారు ఘాటైన జంతువులకు అనే పదాన్ని ఉపయోగించారు. కమ్మిన బంధులకు (= అవసరములు వారి దృష్టిని కట్టుబడి చేయుచున్నవను అర్ధములో) అనేది భగవద్గీతలోని పదహారవ అధ్యాయంలోని 20వ శ్లోకంలో చెప్పినట్లు "మూఢా జన్మని జన్మని" అనగా తిరిగి తిరిగి ఇక్కడనే ఈ మురికి కూపములోనే తచ్చాడుతూ వుంటారని సూచించడమైనది. 

అలాంటి వ్యక్తుల చర్యలు వారిని తదుపరి చర్యల ఊబిలోకి మాత్రమే లాగివేతీస్తాయని ఇది తెలుపుతోంది. ఇది సత్యానికి మార్గం చూపని వర్తుల మార్గము. అన్నమాచార్యులు కడ గన్నవారికెల్లా (= ఈ కారణములకు కారణమైన దానిని చూచువారికి​) అని ఈ చిక్కులను ముందుగానే గ్రహించి మరియు నిష్క్రియాత్మకత ఆవశ్యకతను గుర్తించి లేదా అనవసరమైన చర్యలను నిలిపివేయడాన్ని మాత్రమే ఆచరణీయమైన కార్యముగా గుర్తించే వ్యక్తులను సూచించారు.

దేవుఁడు గారణము తెలిసినవారికెల్లా

జీవుడు గారణము చిల్లరమనుజులకు

దేవుడు వేరే కాఁడు దిక్కు శ్రీవేంకటేశుఁడే

పావన మాతని కృప పరమకారణము ॥అన్నిటికి॥

Meaning నిజమైన అవగాహన వున్నవారికి భగవంతుడు అన్నిటికీ మూలకారణం. అయితే లక్షలాది చిల్లరమనుజులకు తమ అవసరములే ప్రాథమికముగా తలుస్తారు. ఈ పరమ సత్యమగు వాస్తవికత నుండి వేరుగా దేవునికి ఉనికి లేదు. వేంకటేశ్వరుడు మాత్రమే కోరదగ్గ దిక్కు. అతని కృప పావనమైనది మరియు ప్రపంచంలోని అన్ని కారణాలకు మూలమదే.

వివరణ:

భావాతీతమైన సంబంధం: గతంలో పలుమార్లు సమర్పించినట్లుగా, అన్నమాచార్యుల కీర్తనలు ప్రాపంచికతను దాటి సుదూరాలకు వంతెనలు వేస్తాయి.  అవి మానవ సాధ్యమగు ఎఱుకను దాటి క్రొంగొత్త తలములను వెల్లడిస్తాయి. చిల్లరమనుజులకు ( = సాధారణ వ్యక్తులకు) అనే పదంతో అవి అంతఃశుద్ధిలేని  వారికి మామూలు పదాలుగా కనిపించినప్పటికీ, అన్నమాచార్యులు కీర్తనలోని ప్రతి అక్షరానికి జీవం పోశాడని సూచిస్తుంది.

ఈ సందర్భంగా పోతన భాగవతం లోని ప్రహ్లాదుడు చెప్పిన క్రింది పద్యాన్ని పునశ్చరణ చేసుకుందాం.

ఇందు గలఁ డందు లేఁ డని

సందేహము వలదు చక్రి సర్వోపగతుం

డెం దెందు వెదకి చూచిన

నందందే కలఁడు దానవాగ్రణి! వింటే."

దేవుడు వేరే కాడు దిక్కు శ్రీవేంకటేశుఁడే : "భగవంతునికి మనందరి ముందు ఉన్న వాస్తవికతకు వెలుపల ఉనికి లేదు. అనగా ఈ వాస్తవికతలో చూచువాడు కూడా భాగమే కావున, ఎంతటి దృష్ట ఐనా తనను తాను చూడలేడు కావున భగవంతుని భావనను మాత్రమే స్పృశించగలడు. అందులో సింహ భాగము వినికిడి ద్వారానే గ్రహించుదుము. అందుకనే ప్రహ్లాదుని పద్యంలో "వింటే" (= మనసుపెట్టుకొని వింటే) అనే పదం వినికిడి యొక్క ప్రాముఖ్యతను నొక్కి చెబుతుంది. ఈ భావన  పావెల్ కుజిన్స్కి యొక్క అధివాస్తవిక చిత్రం "గేట్"లో బహు రమణీయముగా చూపబడినది.   ఇది నిజమైన అవగాహనకు వినడానికి నిష్కాపట్యము అత్యంత అవసరమని సూచిస్తుంది.

వినికిడి శక్తి మరియు భగవద్గీత: భగవద్గీత (2-52 యదా తే మోహకలిలం …శ్రోతవ్యస్య శ్రుతస్య చ) ఈ ఆలోచనను బలపరుస్తుంది: “అర్జునా! నీబుద్ధి యెపుడు అజ్ఞానమను మాలిన్యమును దాటునో అపుడిక వినవలసినదానిని గూర్చియు, వినినదానిని గూర్చియు, నీవు వైరాగ్యమును గలిగియుందువు.” ఇది జ్ఞాపకాలను రూపొందించడంలో మరియు మనస్సును కండిషన్ చేయడంలో (స్థితివ్యాజమునకు లోను చేయుటలో) వినికిడి శక్తి ప్రాముఖ్యాన్ని తెలుపుతుంది. 

వ్యక్తులు ఎదుర్కొనే సవాళ్ల నుండి ప్రాధమికంగా ఆహ్లాదకరమైన మరియు బాధాకరమైన జ్ఞాపకాలు ఉద్భవిస్తాయి. ఈ ప్రక్రియలో వినికిడి ముఖ్యమైన పాత్ర పోషిస్తుంది. మనం ఏదైనా విన్నప్పుడు, దానిని దృశ్యీకరించడానికి మరియు మన ప్రస్తుత జ్ఞాపకాలకు అనుసంధానించడానికి మన ఊహను నిమగ్నం చేస్తాము. దీనికి విరుద్ధంగా, మనం ఏదైనా చూసినప్పుడు, మనం ఒక నిర్దిష్ట క్షణాన్ని బంధించి నిల్వ చేస్తాము. అందువల్ల, శ్రవణ అనుభవాలు తరచుగా బలమైన జ్ఞాపకాలను సృష్టిస్తాయి. కుక్కలపై పావ్లోవ్ చేసిన ప్రయోగాల్లో వినికిడి కారణంగా బలమైన కండిషనింగ్ ఏర్పడడం మనమింతకు మునుపు చర్చించుకున్నాము. ఈ రకముగా వినికిడిని మనము ప్రాథమికముగా గమనించ వలసిన అవసరాన్ని ఈ శ్లోకము గుర్తు చేస్తుంది. కొంత రుజువు చేస్తుంది.

భగవంతుని నివాసం: అంతిమంగా, ఒక వ్యక్తి ప్రకృతితో ఏకత్వ స్థితికి చేరుకున్నప్పుడు, వారు కలుషితమైన ప్రపంచంచే తాకబడని పారవశ్య స్థితిని అనుభవిస్తారు. అన్నమాచార్యులు వివరించినట్లుగా, "పావన మాతని కృప" అనగా వారు తమ పరిసరాలను విస్మరించి, దైవికమైన కలయికలో మునిగిపోతారు.

 

-X-X- సమాప్తము -X-X-