T-134 ఉన్నచోటనే మూఁడులోకా లూహించి చూచితే నీవే

 

తాళ్లపాక అన్నమాచార్యులు

134 ఉన్నచోటనే మూఁడులోకా లూహించి చూచితే నీవే

 

సమ్యగ్దర్శనము

 

Those interested in English Version may press this

 

ఉపోద్ఘాతము:  అన్నమాచార్యులు యీ లోతైన పరిశీలనలో భగవంతుణ్ణి శోధించడానికి ఆధారాలను ప్రశ్నిస్తాడు. మైలురాయి అనదగ్గ యీ కీర్తనలో దైవమును కనుగొనుటకు ఎక్కడికో ప్రయాణించాలను ఆలోచనను పక్కన పెట్టాడు.  హృదయం యొక్క స్వచ్ఛతను చాటుకునే మనిషి యొక్క అహంకారమును అతడు అనుమానిస్తాడు. 

ప్రాతిపదిక లేని అన్వేషణ అసంగతమని, కానీ మానవునికి దైవ స్మరణ చేయు అవకాశం ఉందని నొక్కిచెప్పి మనిషి యొక్క ఉద్దేశాలను అతడు పీలికలు పీలికలుగా చీల్చివేస్తాడు. 

సంప్రదాయముగా అమోదిస్తూ వచ్చిన  నమ్మకములపై విరుచుకు పడడం దైవముపై ఆయనకున్న విశ్వాసమును సడలించదు, కానీ మానవుని మూర్ఖత్వాన్ని ఎత్తిచూపుతుంది. ఆయన కవిత్వం మనలో భీష్మించుకున్న మానసికముగా నిర్మించుకున్న ఆకృతుల్లోకి చొచ్చుకుపోయే కత్తిలాంటిది.  ప్రజల హృదయాల్లో చెరగని ముద్ర వేయడానికి ఆయన కవితలు కానిపించని కిరణాలను వెదజల్లుతాయి. 

 

కీర్తన: రాగిరేకు:  213-6  సంపుటము: 3-78

ఉన్నచోటనే మూఁడులోకా లూహించి చూచితే నీవే కన్నచోటనే వెదకి కానఁడింతే కాక   ॥పల్లవి॥   యెక్కడ వొయ్యెడి జీవుఁ డేది వైకుంఠము యిక్కడ హరి యున్నాఁడు హృదయమందె ముక్కున నూరుపు మోచి ముంచి పుణ్యపాపాల కక్కసానఁ జిక్కి తమ్ముఁ గానఁడింతేకాక       ॥ఉన్న॥   యేమి విచారించీ దేహి యెందు దేవుని వెదకీ కామించి యాతఁ డిన్నిటాఁ గలిగుండఁగా దోమటి సంసారపు దొంతికర్మములఁ జిక్కి కాముకుఁడై కిందుమీఁదు గానఁడింతేకాక     ॥ఉన్న॥   యే విధులు తాఁ జేసీ యెవ్వరి నాడఁగఁబోయీ శ్రీవేంకటేశ్వరు సేవచేత నుండఁగా భావ మాతఁడుగాను బ్రతికె నిదివో నేఁడు కావరాన నిన్నాళ్లు కానఁడింతేకాక     ॥ఉన్న॥

 

Details and Explanations: 

ఉన్నచోటనే మూఁడులోకా లూహించి చూచితే నీవే

కన్నచోటనే వెదకి కానఁడింతే కాక          ॥పల్లవి॥         

ముఖ్య పదాలకు అర్ధాలు: మూఁడులోకాలు = స్వర్గ మర్త్య పాతాళములను మూడు లోకములు; కన్నచోటనే = ఎంతకీ  తృప్తి చెందని మనిషి యొక్క కామాన్ని సూచిస్తుంది.

భావము: ఉన్నచోట నుండే మూడు లోకాలను (స్వర్గం, భూమి మరియు నరకం) ఒకేసారి ఆమూలాగ్రముగా చూచినప్పుడు నీవు తప్ప వేరులేరు. దేవుణ్ణి  మనిషి కన్నచోటులలో (అంటే స్త్రీ జననేంద్రియ భాగాలలో అనగా తప్పుదోవలలో)  వెతకబోయి విఫలుడౌతాడు. అంతే.

వివరణము: మూఁడులోకాలు అనే పదం జీవితం యొక్క సమగ్ర దృక్పథాన్ని సూచించడానికి ఉపయోగించ బడింది, దానిని విడి భాగాలలో చూడవద్దని సూచన​. (వాళ్ళు వార్షిక పనితీరు అంచనాలలో కూడా, ఇటీవలి సానుకూల లేదా ప్రతికూల సంఘటనల ద్వారా ప్రభావితం కాకుండా, మొత్తం సంవత్సరాన్ని పరిగణనలోకి తీసుకోవాలని తరచుగా సలహా ఇస్తారు కదా!). జీవితాన్ని అఖండముగా చూసినప్పుడు ప్రమాదకరమైన గంభీరమైన ఉద్యోగమని ఇప్పటి తప్పులను భవిష్యత్తులో సరిదిద్దుకోగలనని ఊహించుట తప్పు.

 

ఇప్పుడు హైరోనిమస్ బాష్ (Hieronymus Bosch) వేసిన ప్రసిద్ధ ట్రిప్టిచ్ పెయింటింగ్ ది గార్డెన్ ఆఫ్ డిలైట్స్‌ని (the Garden of Earthly Delights) పరీక్షగా చూడండి. ఈ పెయింటింగ్ అన్నమాచార్యుల కాలం నాటిదే. కొ౦దరు దీనిని అతి గొప్ప కళాకృతుల్లో ఒకటిగా పరిగణిస్తారు. ఎడమవైపు ప్యానెల్ జననాన్ని వర్ణిస్తుంది. సెంట్రల్ ప్యానెల్ మనిషి అనేకానేక​ కామ కార్యకలాపాలలో మునిగి ఉండడాన్ని చూపుతుంది, పశువులా ఆనందపు డోలలో విహరించే ప్రయత్నాన్ని సుచిస్తుంది. కుడివైపు ప్యానెల్ నరకం లోని భయంకరమైన హింసలను సూచిస్తుంది. కళాకారుడు మధ్య యుగాలలో జీవితంపై ఆధిపత్యం చెలాయించిన భయాలను వ్యక్తపరుస్తాడు - పాపభరిత భౌతిక ప్రలోభాలను ఎదిరించలేని మనిషి దుర్బలత్వాన్ని, మానవ మూర్ఖత్వానికి కఠోరమైన శిక్షగా నరకయాతనను- ఒకే చిత్రములో జతపరచి - వాస్తవ జీవితమును కళ్లకు కట్టినట్లు చూపిరి. బలహీనమైన మానవ సంకల్పమును ఎదుటనిల్పి, లోపలనుంచీ తప్పు చేయుటకు విముఖతను కలిగించేలా చూసారని నమ్ముతున్నాను.

 

నరకంలో యాంత్రిక నిర్మాణాల ద్వారా శిక్షలు అమలు చేయబడతాయని చూపి, అవి కేవలం కృత్రిమములేనని, అందువల్ల అవాస్తవమని కళాకారుడు సూటిగా చెప్పాడు. అదే విధంగా ఎడమ ప్యానెల్ కూడా కాపటికమును దాచలేక అసహజత్వమునకు ఆలవాలమైంది. తద్వారా రెండు ప్రక్క వైపు ప్యానెల్స్ మన ఊహల్లో భాగమే. సెంట్రల్ ప్యానెల్ "నిజం ఏమిటంటే, మనిషి తన బలహీనమైన విశ్వాసం కారణంగా గొప్ప అవకాశాన్ని కోల్పోతాడు" అని పేర్కొంటోంది.

 

బాష్ (Bosch) యొక్క ట్రిప్టిచ్ మరియు ఈ పల్లవి ఒకే విషయాన్ని చెబుతున్నాయని గ్రహించి ఉంటారు. అన్నమాచార్యుల కీర్తనలను సమగ్ర దృష్టితో అత్యున్నతమైన కళాఖండాలని అర్ధము చేసుకోవాలి.  అవి మారుతున్న కాలాలలో ఆమోదయోగ్యముకాని ఆలోచనలో, మార్పుల అలలతో మసకబారు ఫ్యాషన్లో కావు. అసాధారణ ప్రజ్ఞతో, అంతరంగములోని అట్టడుగు లోతులకు వెళ్ళి త్రవ్వి తీసిన, ఊహల ఊయలలో రూపొందించ లేని సత్య సోపానములు.

 

యెక్కడ వొయ్యెడి జీవుఁ డేది వైకుంఠము

యిక్కడ హరి యున్నాఁడు హృదయమందె

ముక్కున నూరుపు మోచి ముంచి పుణ్యపాపాల

కక్కసానఁ జిక్కి తమ్ముఁ గానఁడింతేకాక            ॥ఉన్న॥

 

ముఖ్య పదాలకు అర్ధాలు: నూరుపు మోచి = ఊపిరి తీసుకుంటూ; ముంచి = మునిగి; కక్కసానఁ = సంకటము, బాధ, కాఠిన్యము, మనఃక్రోధము, తమ్ముఁ = తమను.

భావము: జీవుఁడేక్కడికి పోతాడు? వైకుంఠమెక్కడ​? హరి హృదయమందే యున్నాఁడు.  ముక్కుతో ఊపిరి తీసుకోవడంలో మునిగి, పుణ్యపాపాలను బేరీజు వేయడంలో చిక్కుకుని దైవమును చూడలేకపోతాడింతే!

వివరణము: ఈ చరణంలో, అన్నమాచార్యులు "మానవుని ఆత్మ మరొక లోకానికి వెళ్తుందా?" అని ప్రశ్నించారు. అంతరిక్షాన్ని శోధించడానికి మానవుడు అనేక శక్తివంతమైన అబ్జర్వేటరీలను ఏర్పాటు చెశాడు కదా! ఇతర ప్రపంచానికి సంబంధించిన ఒక్కటంటే ఒక్క​ సాక్ష్యం దొరికిందా! ఖచ్చితంగా లేదు. మనం కనుగొన్నది ఏమిటంటే, ఊహకు అతీతంగా విస్తృతంగా వ్యాపించిన పదార్థం యొక్క విస్తరణ, దాదాపు అభూత కల్పన వంటిదే. అందువల్ల, ఎవరూ ఎక్కడికీ వెళ్ళరని నిర్ధారించుకోండి. మనమూ ఆ ద్రవ్యములోని భాగమని అంగీకరించం అంతే.

 

మనిషి ఉచ్చ్వాస నిశ్వాసముల ద్వారా గాలి కదలికను జీవితమునకు కొలమానంగా తీసుకుంటాడు. ఈ ప్రాథమిక విశ్వాసం నుండి అతను జీవితాన్ని కొనసాగించడానికి తాను చేయగలిగినదంతా చేస్తాడు. ఈ ప్రక్రియలో అతను వివిధ కార్యకలాపాలలో చిక్కుకుంటాడు. మానవుడు ద్రవ్యమైనప్పుడు, గాలి కూడా ద్రవ్యమే. కేవలము ద్రవ్యము నుండీ జీవ పదార్థము మనుగడ సాధించలేదని అన్నమాచార్యులు చెప్పిరి.

అందువలన, భౌతిక పరిగణనలకు మించి మనందరిలో మరొకటి ఉంది. అదియే అదియే భగవద్గీతలో (7-5, జీవభూతాం మహాబాహో యయేదం ధార్యతే జగత్) పేర్కొన్న జీవశక్తి. మానవుడు వాస్తవానికి ఈ భౌతిక కార్యకలాపాలన్నింటినీ త్యజించినప్పుడు, తనలోని ఆ అపారమైన జీవ శక్తిని రాజేయవచ్చు. 'ముక్కున నూరుపు మోచి' తో మనిషి సజీవంగా ఉండటానికి 'ఊపిరి' అనే బాధ్యత తీసుకుంటాడు. కానీ, అది సరియైనది కానవసరం లేదు. ఒక వ్యక్తికి దేవునిపై సంపూర్ణ విశ్వాసం ఉన్నప్పుడు, అతను ‘ఊపిరి’ని కూడా భగవంతుడిపై వదిలివేస్తాడు. {మాథ్యూ 16:24-26 యొక్క అర్థం కూడా ఇదే. అప్పుడు యేసు తన శిష్యులను చూచి “ఎవడైనను నన్ను వెంబడింప గోరిన యెడల, తన్నుతాను ఉపేక్షించుకొని, తన సిలువనెత్తి కొని నన్ను వెంబడింపవలెను". "తన ప్రాణమును రక్షించుకొన గోరువాడు దానిని పోగొట్టుకొనును; నా నిమిత్తమై తన ప్రాణమును పోగొట్టుకొనువాడు దానిని దక్కించు కొనును.”  "ఒక మనుష్యుడు లోకమంతయు సంపాదించు కొని తన ప్రాణమును పోగొట్టుకొంటే అతనికేమి ప్రయో జనము? ఒక మనుష్యుడు తన ప్రాణమునకు ప్రతిగా నేమి యియ్యగలడు?"}

 

మన మెదడులో చాలా తక్కువ భాగాన్ని మాత్రమే ఉపయోగిస్తున్నామని శాస్త్రవేత్తలు చెబుతున్నారు. తత్త్వవేత్తలు మనం జీవితమనే సముద్రపు ఒడ్డుననే నివసిస్తున్నామని చెబుతారు. మనిషి మనస్సు ఎనలేనిది అని వారు అంటున్నారు. అయితే, జీవశక్తిని వెలికితీయడం వ్యక్తిగత విజయానికి సంబంధించిన విషయం కాదని అర్థం చేసుకోవాలి. హైరోనిమస్ బాష్ రచించిన గార్డెన్ ఆఫ్ ఎర్త్లీ డిలైట్స్ ను గమనించిన తరువాత, అతను సమస్త జీవులకు ప్రాణశక్తి (లేదా జీవనాధారము లేదా చైతన్యము) సార్వజనికమని సూచించడానికి ప్రజలను ఆకర్షించు కార్యకలాపాలలో వారిని మందలుమందలుగా చేర్చి చూపాడు. ఇలాంటిదే “యిక్కడ హరి యున్నాఁడు హృదయమందె” అన్న పదప్రయోగం ద్వారా అన్నమాచార్యులు తెలిపిరి.   

యేమి విచారించీ దేహి యెందు దేవుని వెదకీ

కామించి యాతఁ డిన్నిటాఁ గలిగుండఁగా

దోమటి సంసారపు దొంతికర్మములఁ జిక్కి

కాముకుఁడై కిందుమీఁదు గానఁడింతేకాక          ॥ఉన్న॥

 

ముఖ్య పదాలకు అర్ధాలు: దోమటి = మాయ, కపటము; దొంతికర్మములఁ = ద్వంద్వ చర్యలు, విరుద్ధములగు వేఱుగుణములౙత; కిందుమీఁదు గానఁడింతే = కిందుమీఁదులెరుగడు అంతే, ఎక్కువ​, తక్కువలు తెలియలేడు అంతే, విచక్షణ కోల్పోతాడు అంతే, గుడ్డివాడు అవుతాడు అంతే.

భావము: దేహి యేమి విచారించీ దేవుని యెందు వెదకును? ఆతఁ డిన్నిటాఁ కలిగుండఁగా వెదకుటెందుకో? కపటపు ద్వంద్వ చర్యలలో (విరుద్ధములగు వేఱుగుణములలో) చిక్కి విచక్షణ కోల్పోతాడు, గుడ్డివాడు అవుతాడు అంతే.

వివరణము: తరచుగా శోధనకు  కుతూహలము, భయము మరియు భద్రతలు ఆధారమై వుండును. ఇది తెలివితక్కువ మనస్సు  సృష్టి అని తెలియండి. పై మత్తయి  16:24-26 వాక్యములను మీరు అన్వయింనప్పుడు, దేవుడు మీ భయానికి, భద్రతకు దోహదము చేయడు, ఎ౦దుక౦టే దేవుడు ఈ విషయాలకు అతీతుడు అని తెలియుము.

ఈ విధంగా, అన్నమాచార్యుడు ఈ చరణము ద్వారా భగవంతునిపై అచంచలమైన విశ్వాసం లేకుండా, మనస్సు మరియు దాని ప్రతిబింబాల ద్వారా విధించబడిన పరిమితులను దాటడం అసాధ్యమని నొక్కిచెప్పాడు. ఏదేమైనా, మనిషి యొక్క అన్ని చర్యలు ద్వంద్వత్వానికి దారితీస్తాయని పాఠకులు గమనించవచ్చు, అంటే అతను గందరగోళంలోనే ఉంటాడు. అందువల్ల, సందిగ్ధము లోపల నిలిచి దానిని పరిష్కరించలేము. కానీ దాని నుండి పూర్తిగా బయటి వచ్చిన సంభవము.

యే విధులు తాఁ జేసీ యెవ్వరి నాడఁగఁబోయీ

శ్రీవేంకటేశ్వరు సేవచేత నుండఁగా

భావ మాతఁడుగాను బ్రతికె నిదివో నేఁడు

కావరాన నిన్నాళ్లు కానఁడింతేకాక           ॥ఉన్న॥

 

భావము: ఏ పనులు చేసినా భక్తి/మోక్షము సిద్ధించకబోతే ఎవ్వరినాడిపోసుకున్నా ఏమి ప్రయోజనము? (నిష్ప్రయోజనము). శ్రీవేంకటేశ్వరు సేవ చేంత నుండఁగా నేటికి బ్రతికితి నిదివో. కావరములతో విర్రవీగుతూ ఉన్నన్నిన్నాళ్లు మాన్యుడైననూ సామాన్యుడైననూ కానఁడింతే.

వివరణము: పాశ్చాత్య తత్వవేత్తల వలెనే అన్నమాచార్యులు ఎల్లప్పుడూ పాపములన్నీ అహంకారమను పునాదులపై నిలిచి వున్నాయని చాటాడు. మానవునకు బేషరతుగా సంకల్పాన్ని సమర్పించడం మినహాయించి వేరు పద్ధతి లేదన్నాడు. ఇక్కడ బ్రతికె అను పదము బైబిలు నందలి మత్తయి 16: 26 వాక్యములకు దగ్గరగానున్న విషయము గమనింప ప్రార్ధన (refer 2nd stanza).

“కానడింతేకాక” అనే పదము భగవద్గీతలోనూ అనేకమార్లు ప్రయోగించిన “యః పశ్యతి స పశ్యతి” = ఆప్రకారముగా గ్రహించువాడే ద్రష్ట అనునది సూచిస్తుంది.  ఇది ప్రసిద్ధిపొందిన లూయిస్ పాశ్చర్ ప్రకటన వలెనే ఉంటుంది: "పరిశీలనా రంగాలలో అవకాశం సిద్ధమైన మనస్సుకు మాత్రమే అనుకూలంగా ఉంటుంది."

మతం అనే దుకాణం నుండి మోక్షాన్ని ఉత్పత్తిగా కొనుగోలు చేయాలని కోరుకునే వారు చాలా మంది ఉన్నారు. ఇటువంటి ప్రజలు డబ్బు, శక్తి మరియు జ్ఞానమను  గర్వముతో విర్రవీగుతూ ఉంటారు - వారి కోసం అన్నమాచార్యులు  “కావరాన నిన్నాళ్లు కానఁడింతేకాక” అని వ్రాశాడు

ఈ సంక్లిష్టమైన, అవగాహనకు సులభముగా శక్యముగాని కీర్తనను ముగించడానికి ముందు సారాంశమును పరిశీలిద్దాం. ఈ కవిత  పరిపూర్ణమైన జీవితము గురించి. The Garden of Earthly Delights వలె, అది మన కనుల​ ము౦దు  సమ్యగ్దర్శనము (స౦పూర్ణ చిత్రాన్ని), ఆవిష్కరిస్తుంది. ఇక మీ ఇష్టం.

 

 

References and Recommendations for further reading:

#1. Hieronymus Bosch, The Garden of Earthly Delights (Full Length): Great Art Explained

కీర్తన సంగ్రహ సారం:

పల్లవి: ఉన్నచోట నుండే మూడు లోకాలను (స్వర్గం, భూమి మరియు నరకం) ఒకేసారి ఆమూలాగ్రముగా చూచినప్పుడు నీవు తప్ప వేరులేరు. దేవుణ్ణి  మనిషి కన్నచోటులలో (అంటే స్త్రీ జననేంద్రియ భాగాలలో అనగా తప్పుదోవలలో)  వెతకబోయి విఫలుడౌతాడు. అంతే.

చరణం 1: శరీరము జీవుఁడేక్కడికి పోతాడు? వైకుంఠమెక్కడ​? హరి హృదయమందే యున్నాఁడు.  ముక్కుతో ఊపిరి తీసుకోవడంలో మునిగి, పుణ్యపాపాలను బేరీజు వేయడంలో చిక్కుకుని దైవమును చూడలేకపోతాడింతే!

చరణం 2: దేహి యేమి విచారించీ దేవుని యెందు వెదకును? ఆతఁ డిన్నిటాఁ కలిగుండఁగా వెదకుటెందుకో? కపటపు ద్వంద్వ చర్యలలో (విరుద్ధములగు వేఱుగుణములలో) చిక్కి విచక్షణ కోల్పోతాడు, గుడ్డివాడు అవుతాడు అంతే.

చరణం 3: ఏ పనులు చేసినా భక్తి/మోక్షము సిద్ధించకబోతే ఎవ్వరినాడిపోసుకున్నా ఏమి ప్రయోజనము? (నిష్ప్రయోజనము). శ్రీవేంకటేశ్వరు సేవ చేంత నుండఁగా నేటికి బ్రతికితి నిదివో. కావరములతో విర్రవీగుతూ ఉన్నన్నిన్నాళ్లు మాన్యుడైననూ సామాన్యుడైననూ కానఁడింతే.