22. పాపము చేరువ ప్రాణునికి (pApamu chEruva prANuniki)

 

ANNAMACHARYA

22.  పాపము చేరువ ప్రాణునికి 

People, all over the world, want to act virtuously. Yet in this endeavour, we created a world full of problems.  Because each one of act as per our conditioning/thinking. Thus our cumulative efforts, often work at cross purposes with that of others, remain in vain. This fact anyone can observe. Therefore, here in this verse, Annamacharya is talking about avoiding the wrong acts. Alas! There are no defined virtuous acts! 

Annamacharya in this ingeniously worded verse questions the common disposition taken by the people. He observes that, we see not the truth, but we often take least resistance path; therefore it’s easier for us to get angry and even easier to transgress rules. He wonders is there a better way? 

ఉపోద్ఘాతము: అన్నమయ్య అనేక మార్లు ఇదే విషయము చెప్పారు.. మనిషి చేయగలిగినది ఏమిటి? పుణ్యమా? డబ్బు సంపాదించినట్లు పుణ్యము  సంపాదించ నెంచి ఉచ్చులో పడతాడు. ప్రపంచములో ఎంతోమంది పుణ్య కర్మలు చేయుచున్నారే? ఐనా పరిస్థితులు మారకపోవడానికి కారణము ఏమిటి? మనుషులంతా స్థితి కలిగించు భ్రమలో ఉండుటచే, ఒకరి చర్యలు ఇంకొకరి చర్యలకు అడ్డుపడి, చివరకు ఆయా చర్యలు నిష్ప్రయోజనమౌతున్నాయి. అందుకే చేయగలిగిన "బుణ్యంబేదో కాని?" అని ప్రశ్నించారు అన్నమయ్య. అనగా మనిషి చేయగలిగినది తనలోని మాలిన్యమును తొలగించుకోవడమే అని బోధన​. 

అన్నమయ్య కళ్ళుమూసుకుని తపస్సు చేయలేదు. మనుషులను జాగృతం చేయడానికి ఉద్భవించిన మహానుభావుడు. ఈ కీర్తన అందుకు చక్కని ఉదాహరణ​. మనిషి తనకు ఏది సులభమో అది ఎంచు కుంటాడని, మురికి ( పాపము) వదిలిచుకోవడానికి ప్రయత్నము చేయడనీ హెచ్చరిస్తూ ఈ కీర్తన వ్రాసారు. 

 

పాపము చేరువ ప్రాణునికి
యేపునఁ బుణ్యంబేదో కాని? ॥పల్లవి॥

 

pApamu chEruva prANuniki

yEpuna buNyaMbEdO kAni    ॥pallavi॥ 

Word to word meaning: పాపము (pApamu) = sin చేరువ (chEruva) = close, proximity ప్రాణునికి (prANuniki) = to the living beings; ఏపున (yEpuna) = blooming, increasing;  పుణ్యంబు (buNyaMbu) = good deed, virtuous act; ఏదోకాని (EdO kAni) = what could be? 

Literal meaning: Sin (appears to be) closer to beings. What could be a blooming virtuous act?  

Implied Meaning: Is there any truly virtuous act? Or is it avoiding the wrong act the only instrument in the hands of humans? 

Comments: This is the hard fact of life. Probably we can know only what to avoid. Probably this is the meaning of VEDAS as well. Thus Annamacharya compressed great truth in few words. 

చ|| ముక్కున నున్నది ముంగోపంబిది

యెక్కువ శాంతంబెందున్నదో

చిక్కని ఆసలు చేతిలో నున్నవి

గక్కున విరతే కానము గాని ||పొపము || 

mukkuna nunnadi muMgOpaM bidi

yekkuva SAMtaM biMdunnadO

chikkani yAsalu chEtilO nunnavi

gakkuna viratE kAnamu gAni ॥pApamu॥ 

Word to word meaning: ముక్కున (mukkuna) = at the end of nose; నున్నది (=ఉన్నది) (nunnadi = unnadi) =  exhibited; ముంగోపంబు (muMgOpaMbu) = The first outburst of anger, sudden & unreflecting OR indiscriminate anger or wrath, irascibility;  ఇది (idi) = this; యెక్కువ (yekkuva) = much,  plentiful; శాంతంబు SAMtaM bu) = calmness; ఎందున్నదో (eMdunnadO) = where does it exist?  చిక్కని (chikkani) = insatiable, unfathomable;  ఆసలు (yAsalu) = deisres; చేతిలో నున్నవి (chEtilO nunnavi) = are held in the hand; గక్కున (gakkuna) = quickly;  విరతే  (viratE) = ceasing, stopping, cessation, rest, pause, intermission, interval; కానము గాని (kAnamu gAni) = Alas! But not observed.  

Literal Meaning: most of us suffer from the indiscriminate outburst of anger, where does the state of calmness exist? All of us are flooded by insatiable desires, yet we don’t find quick stopping.  

Implied meaning: Is there a state of true calmness? Or is it shunning anger the only mechanism?  Are these wants going to cease? Or ignoring the desires is the only path? 

Comments: Just observe similarity with the PALLAVI.  Annamacharya wondering unless one gets disengaged with anger, how will he ever find what is calmness? Request the reader to ponder what does he meant by silence here?  

Annamacharya is pointing out that we are ceaselessly engaged in activities. He is talking of stopping this turbulence in the mind. Is it Possible?   

చ|| కన్నులనున్నది కామాంధకారము

యెన్నిక విజ్ఞానమెందున్నదో

వున్నది నాలుక నూరక దైన్యము

యిన్నిట ధైర్యంబెఱుగము గాని ||పొపము ||

 

kannula nunnadi kAmAMdhakAramu

yennika vij~nAna meMdunnadO

vunnadi nAluka nUraka dainyamu

yinniTa dhairyaM be~rugamu gAni ॥pApamu॥

 

Word to word meaning: కన్నుల (kannula) = in the eyes; నున్నది (=ఉన్నది) (nunnadi = unnadi) =  exist; కామాంధకారము (kAmAMdhakAramu) = blinded by desire; యెన్నిక (yennika) = choice; విజ్ఞానము (vij~nAnamu)  = wisdom; ఎందున్నదో (eMdunnadO) = where does it exist; వున్నది (vunnadi) = exist; నాలుక (nAluka) = tongue;  నూరక (nUraka)  = For nothing, for no cause; దైన్యము (dainyamu)=  meanness, poverty, humility; యిన్నిట (yinniTa)= in all these; ధైర్యంబు (dhairyaMbu)  = brave, composed;  ఎఱుగము గాని (e~rugamu gAni )=  know not.  

Literal Meaning: we are blinded by the desires; candidly, is there any wisdom of choice? All the time we reduce our self-prestige (by seek favours), do we genuinely know what is being brave?  

Implied meaning: DO we really see the facts? OR we discern only what we want to see? Had we been brave, we would not have sought wanton favours. 

Comments: Annamacharya is making us think. Honestly what do we  see? OR we are blinded by our imagination and thinking? Here use of word నాలుక (nAluka) meant talk, seek etc.  Had we been brave, we would not have sought favours. 

In this power packed stanza, Annamacharya pointing out that honestly we see not the truth, but our own fascination. This fact we can observe in our daily life. He further touches upon our indiscriminate use of speech.  

చ|| అవిగో తనువున అనాచారములు

యీవల సద్ధర్మం బెందున్నదో

వివర మొసగి శ్రీవేంకటేశ నా

భవమీడేర్చంగ బ్రతికితి గాని ||పొపము ||

 

avigO tanuvuna nanAchAramulu

yivala saddharmaM beMdunnadO

vivari mosagi SrIvEMkaTESa nA

bhava mIDErchaga bradikiti gAni॥pApamu॥

Word to word meaning: అవిగో (avigO) = There;  తనువున (tanuvuna) =on the body;  అనాచారములు (nanAchAramulu ) = Improper conduct, Impurity; యీవల (yivala) = this side; సద్ధర్మంబు (saddharmaMbu)  = appropriate duty/virtue/principle/usage   ఎందున్నదో (eMdunnadO) = where does it exist; వివర మొసగి (vivari mosagi) = provide details, particulars, Provide recess/cave; ( provide shelter); శ్రీవేంకటేశ (SrIvEMkaTESa) = నా (nA)=my; భవమీడేర్చంగ (bhava mIDErchaga) = end of corporeal existence; sinful state coming to an end; బ్రతికితి గాని (bradikiti gAni) = able to exist, otherwise would have faced death. 

Literal Meaning: There on this side we keep violating the natural principles (thus deteriorating the body); know not what consists of appropriate usage.  I am able to live because of the shelter provided by SrIvEMkaTESa, otherwise would have faced death.

 

Implied Meaning: We carelessly violate the natural principles making our body less and less suitable for righteous living. Death is inevitable. But living appropriately is very more important. It is better to die rather than defying the truth.  

Comments: Annamacharya meant many things in this short but forceful verse. Let us recapitulate them as below:

What is true calmness? (Or is it shunning anger only).  

When can we stop these wants?  (How to ignore these wants?)

When can we really experience the truth?

Are we really brave? (Continuous wrong usage of tongue)

We are continually ill-treating our body to render it useless.

Death is inevitable. Most important question we need to answer for ourselves is AM I LIVING PROPERLY?   

Have you ever contemplated, why do we take easy route always?  

Now you can see, why I often repeat that Annamacharya is truly great philosopher. He seems to infuse great life into seemingly simple words. This verse could be the best example of his artistry. 

 

zadaz

 

Reference: Copper Leaf: 9-1, Volume: 15-50

 

21. తెగక పరమునకు తెరువు లేదు (tegaka paramunaku deruvu lEdu)

 

ANNAMACHARYA

21.  తెగక పరమునకు తెరువు లేదు 

In this beautifully worded and deeply religious verse Annamacharya says without cutting-off the bonds there cannot be way for liberation. The route is no-holds barred approach. For most of us a rule means just follow what the rule exactly says. Whatever it does not state “is permitted”. However, in this context, a rule means not only what is stated, but also what so ever it implies.

For example a rule like “do not look for taste in food” does not mean that

·         One need not be insensitive to the taste of food.

·         One needs to eat tasteless food.

·         One should not eat tasty food.

·         The determination that one will consume either tasty food or tasteless food.

·         It is not tolerance to take tasteless food

Rather it should be taken that the practitioner does not look for and think of food.  Similar analogy can also be applied to affection to money etc. This is further explained in the stanzas below.

 

తెగక పరమునకుఁ దెరువు లేదు

పగయెల్లా విడువక భవమూఁ బోదు ॥ పల్లవి ॥

 

tegaka paramunaku deruvu lEdu
pagayellA viDuvaka bhavamU bOdu ॥pallavi॥ 

Word to word meaning: తెగక (tegaka) = without severing;  పరమునకుఁ (paramunaku) = the Other side; దెరువు = తెరువు (deruvu = teruvu)= Path, Order, direction;  లేదు (lEdu) = does not exisit; పగయెల్లా (pagayellA) = all the animosity;  విడువక (viDuvaka) = without leaving behind;  భవమూఁ (bhavamU) = corporeal existence;   బోదు = పోదు (bOdu = pOdu) = does not leave/ cease. 

Literal Meaning: Doors to other path do not open unless bonds that hold one to cling to the present world are severed.  Similarly one must shed all the animosity to prepare for the new journey. 

Comments: This verse is intricately connected with the below Bhagavad-Gita shloka.

 విషయా వినివర్తంతే నిరాహారస్య దేహినః ।

రసవర్జం రసోఽప్యస్య పరం దృష్ట్వా నివర్తతే (2-59)

 భావం: మనస్సు విషయానుభవము వైపు ప్రేరేపించును. ఆత్మ సాక్షాత్కారము కోరి ఇంద్రియములకు ఆయా విషయముల జోలికి పోకుండా ఎండబెట్టుచూ (బలవంతముగా మానిననూ, మానుకొనిననూ) ఇంద్రియ జయమునకై ప్రయత్నించిన చాలదు. ఇంద్రియముల కట్టడితో బాహ్య విషయములే దూరమైనవి గాని, దానిపై భ్రాంతి మనస్సులోనే యుండును. విషయానుభవము మానగనే ఆత్మదర్శనము కాదు. విషయానురాగము కూడ తొలగిననే ఆత్మ సాక్షాత్కారమగును.

 viṣhayā vinivartante nirāhārasya dehinaḥ

rasa-varjaṁ raso ’pyasya paraṁ dṛiṣhṭvā nivartate (2-59)

Purport: The mind always pulls the man to the sense enjoyment. Avoiding (intentionally or forcefully) the sense enjoyment alone is not sufficient. Long after these restrictions, the idea of the taste for sense of the objects remains. The liberation happens only when the need for sense enjoyment ceases.

 

 

కన్నుల యెదుటనున్న కాంచనముపై మమత

వున్నంతదడవు మోక్ష మొనగూడదు

అన్నముతోడి రుచుల యలమట గలదాఁకా

పన్నిన సుజ్ఞానము పదిలము గాదు ॥ తెగక ॥

 

kannula yeduTanunna kAMchanamupai mamata
vunnaMtadaDavu mOksha monagUDadu
annamutODi ruchula yalamaTa galadAkA
pannina suj~nAnamu padilamu gAdu ॥tega॥

 

Word to word meaning: కన్నుల  (kannula) = eyes; యెదుట (yeduTa) = in front; ఉన్న (unna) = being; కాంచనముపై (kAMchanamupai) = on the gold ( = money); మమత (mamata) = interest, affection; వున్నంత (vunnaMta) = existing; దడవు = తడవు (daDavu = taDavu) = period or space of time; మోక్షము (mOkshamu) = liberation;   ఒనగూడదు (onagUDadu) = does not happen,  does not succeed; does not suit; అన్నముతోడి (onagUDadu) = along with food;  రుచుల (ruchula) = tastes;  యలమట = అలమట (yalamaTa = alamaTa) = grieve, affliction;   కలదాఁకా (galadAkA)= as long as it exists; పన్నిన (pannina) = the planned,  scheme;  సుజ్ఞానము (suj~nAnamu) = knowledge; పదిలము గాదు (padilamu gAdu) = not secured.

 Literal Meaning: As long as one has affection on gold (money) liberation does not happen. Unless one stops eyeing for the taste in food, all the planned activities for the knowledge remain in vain.

Comments: A detailed explanation has been given in introductory para. In this stanza, కాంచనము (gold) is used to indicate all the material possessions like money, land, cattle and credit.

పక్కనున్న కాంతల భ్రమగల కాలము

మిక్కిలి శ్రీహరిభక్తి మెరయలేదు

వెక్కసపు సంసారవిధి నున్నంతదడవు

నిక్కి పరమధర్మము నిలుకడ గాదు ॥ తెగక ॥

 

pakkanunna kAMtala bhramagala kAlamu
mikkili SrIharibhakti merayalEdu
vekkasapu saMsAravidhi nunnaMtadaDavu
nikki paramadharmamu nilukaDa gAdu ॥tega॥

 Word to word meaning: పక్కనున్న(pakkanunna) = those nearby; కాంతల (kAMtala) = ladies; భ్రమగల (bhramagala) = having Desire, wish, fondness, longing; కాలము (kAlamu) = time; మిక్కిలి (mikkili) = much, great, vast; శ్రీహరిభక్తి (SrIharibhakti) = faith, reverence, piety, loyalty to SRI HARI ( GOD); మెరయలేదు (merayalEdu) = does not shine; వెక్కసపు (vekkasapu)= excessive, unberable; సంసారవిధి (saMsAravidhi) = worldly duty, corporeal duties; నున్నంత nunnaMta)= till they exist; దడవు = తడవు (daDavu = taDavu) = period or space of time; నిక్కి (nikki) = by stretching; పరమధర్మము (paramadharmamu) = ultimate religious duty; నిలుకడ గాదు (nilukaDa gAdu)= is not stable.

 

Literal Meaning: as long as one is titillated by the ladies in the vicinity, the faith/ reverence shown on the god does not shine. As long as one is steeped in worldly duties, the ultimate religious duty does not remain stable (in the mind).

Comments: Annamacharya reiterated umpteen times these concepts to make the people understand this concept of single minded devotion is paramount for the practitioner.

 

చిత్తము లోపలి పలుచింతలు మానినదాఁకా

సత్తుగా వైరాగ్యము సమకూడదు

యిత్తల శ్రీవేంకటేశుఁ డేలిన దాసులకైతే

హత్తి వైకుంఠపదవి అప్పుడే కలదు ॥ తెగక ॥

 

chittamu lOpali paluchiMtalu mAninadAkA
sattugA vairAgyamu samakUDadu
yittala SrIvEMkaTESu DElina dAsulakaitE
hatti vaikuMThapadavi appuDE kaladu ॥tega॥

 

Word to word meaning: చిత్తము (chittamu) =  mind; లోపలి (lOpali) = inside; పలుచింతలు (paluchiMtalu) = many muses; మానినదాఁకా (mAninadAkA) = till the time they are stopped; సత్తుగా (sattugA) = truly; వైరాగ్యము (vairAgyamu) = dissociation; సమకూడదు (samakUDadu) = cannot be put to gether; యిత్తల =ఇవతల = this side; శ్రీవేంకటేశుఁడు (yittala SrIvEMkaTESuDu) = Lord Venkateswara;  ఏలిన ((Elina) =reigning; దాసులకైతే (Elina dAsulakaitE) = subjects; హత్తి (= హత్తించు) = to attach/ join/ touch;  వైకుంఠపదవి (hatti vaikuMThapadavi) = position in Vaikuntha ( Liberation)  అప్పుడే కలదు (appuDE kaladu) = happens only then.

Literal Meaning: unless one actually/truly leaves various issues that disturb him, there can’t be any true dissociation. Those who, by all intents and purposes, submit to Lord Venkateswara will be touched upon by the Devine Grace.

 Comments:  

1.    The verse is linked with the following Bhagavad-gita shloka as well. Annamacharya brought the essence of the Bhagavad-gita in this verse.

న రూపమస్యేహ తథోపలభ్యతే
నాంతో న చాదిర్న చ సంప్రతిష్ఠా ।
అశ్వత్థమేనం సువిరూఢమూలమ్
అసంగశస్త్రేణ ధృడేన ఛిత్త్వా ।। 15-3 ।।

భావం: ఈ సంసార వృక్షము యొక్క స్వరూపము ఇక్కడ చెప్పిన రీతిగా ప్రపంచమున (ఆసక్తి గల వారిచే) తెలియబడుచున్నది. దానికి మొదలు గాని, మధ్య గాని మరియు చివర గాని కనబడకున్నవి అనగా దాని అస్థిత్వము కూడా అర్థం కాదు.  గట్టిగా వేళ్లు నాటుకుని ఉన్న ఆ అశ్వత్థవృక్షమును అనాసక్తి/వైరాగ్యమనే బలమైన గొడ్డలిచే ఖండించి వేయాలి

 

na rūpam asyeha tathopalabhyate
nānto na chādir na cha sampratiṣhṭhā
aśhvattham enaṁ su-virūḍha-mūlam
asaṅga-śhastreṇa dṛiḍhena chhittvā ( 15-3)

 

Purport: This tree of the bonds, perceived in this world by the engrossed.  This tree has neither beginning nor end, the purpose of its existence also not understood. But this deep-rooted aśhvatth tree must be cut down with a strong axe of detachment.

 

2.    It will be worth mentioning here about a poem by VEMANA. In which he says that we all get carried away by “valaya vidya” (circular learning = meaning that we start, move about and finally reach the same place = the errands we get engaged.) 

 

ఆ.  విను వివేకమనెడి వింతగొడ్డలిచేత
వలయవిద్యయనెడు నడవి నఱికి
తెలివియనెడుగొప్ప దీపంబు చేఁబట్టి
ముక్తిఁ జూడవచ్చు మొనసి వేమ.(1-164)

వలయము = గుండ్రనిది, వృత్తం. వలయవిద్య = ఎక్కడ మొదలు పెట్టామో అక్కడకే చేర్చు విద్య = అజ్ఞానము, అవిద్య (సంస్కృతం).

Purport: (Oh Learned Vema!! Pickup the axe of Truth to cut open the bonds of ignorance and stupidity. Uphold the light of Intelligence to reflect on the Ultimate.)

zadaz

 

 

Reference: Copper Leaf: 235-6, Volume: 3-203