22. పాపము చేరువ ప్రాణునికి (pApamu chEruva prANuniki)

 

ANNAMACHARYA

22.  పాపము చేరువ ప్రాణునికి 

People, all over the world, want to act virtuously. Yet in this endeavour, we created a world full of problems.  Because each one of act as per our conditioning/thinking. Thus our cumulative efforts, often work at cross purposes with that of others, remain in vain. This fact anyone can observe. Therefore, here in this verse, Annamacharya is talking about avoiding the wrong acts. Alas! There are no defined virtuous acts! 

Annamacharya in this ingeniously worded verse questions the common disposition taken by the people. He observes that, we see not the truth, but we often take least resistance path; therefore it’s easier for us to get angry and even easier to transgress rules. He wonders is there a better way? 

ఉపోద్ఘాతము: అన్నమయ్య అనేక మార్లు ఇదే విషయము చెప్పారు.. మనిషి చేయగలిగినది ఏమిటి? పుణ్యమా? డబ్బు సంపాదించినట్లు పుణ్యము  సంపాదించ నెంచి ఉచ్చులో పడతాడు. ప్రపంచములో ఎంతోమంది పుణ్య కర్మలు చేయుచున్నారే? ఐనా పరిస్థితులు మారకపోవడానికి కారణము ఏమిటి? మనుషులంతా స్థితి కలిగించు భ్రమలో ఉండుటచే, ఒకరి చర్యలు ఇంకొకరి చర్యలకు అడ్డుపడి, చివరకు ఆయా చర్యలు నిష్ప్రయోజనమౌతున్నాయి. అందుకే చేయగలిగిన "బుణ్యంబేదో కాని?" అని ప్రశ్నించారు అన్నమయ్య. అనగా మనిషి చేయగలిగినది తనలోని మాలిన్యమును తొలగించుకోవడమే అని బోధన​. 

అన్నమయ్య కళ్ళుమూసుకుని తపస్సు చేయలేదు. మనుషులను జాగృతం చేయడానికి ఉద్భవించిన మహానుభావుడు. ఈ కీర్తన అందుకు చక్కని ఉదాహరణ​. మనిషి తనకు ఏది సులభమో అది ఎంచు కుంటాడని, మురికి ( పాపము) వదిలిచుకోవడానికి ప్రయత్నము చేయడనీ హెచ్చరిస్తూ ఈ కీర్తన వ్రాసారు. 

 

పాపము చేరువ ప్రాణునికి
యేపునఁ బుణ్యంబేదో కాని? ॥పల్లవి॥

 

pApamu chEruva prANuniki

yEpuna buNyaMbEdO kAni    ॥pallavi॥ 

Word to word meaning: పాపము (pApamu) = sin చేరువ (chEruva) = close, proximity ప్రాణునికి (prANuniki) = to the living beings; ఏపున (yEpuna) = blooming, increasing;  పుణ్యంబు (buNyaMbu) = good deed, virtuous act; ఏదోకాని (EdO kAni) = what could be? 

Literal meaning: Sin (appears to be) closer to beings. What could be a blooming virtuous act?  

Implied Meaning: Is there any truly virtuous act? Or is it avoiding the wrong act the only instrument in the hands of humans? 

Comments: This is the hard fact of life. Probably we can know only what to avoid. Probably this is the meaning of VEDAS as well. Thus Annamacharya compressed great truth in few words. 

చ|| ముక్కున నున్నది ముంగోపంబిది

యెక్కువ శాంతంబెందున్నదో

చిక్కని ఆసలు చేతిలో నున్నవి

గక్కున విరతే కానము గాని ||పొపము || 

mukkuna nunnadi muMgOpaM bidi

yekkuva SAMtaM biMdunnadO

chikkani yAsalu chEtilO nunnavi

gakkuna viratE kAnamu gAni ॥pApamu॥ 

Word to word meaning: ముక్కున (mukkuna) = at the end of nose; నున్నది (=ఉన్నది) (nunnadi = unnadi) =  exhibited; ముంగోపంబు (muMgOpaMbu) = The first outburst of anger, sudden & unreflecting OR indiscriminate anger or wrath, irascibility;  ఇది (idi) = this; యెక్కువ (yekkuva) = much,  plentiful; శాంతంబు SAMtaM bu) = calmness; ఎందున్నదో (eMdunnadO) = where does it exist?  చిక్కని (chikkani) = insatiable, unfathomable;  ఆసలు (yAsalu) = deisres; చేతిలో నున్నవి (chEtilO nunnavi) = are held in the hand; గక్కున (gakkuna) = quickly;  విరతే  (viratE) = ceasing, stopping, cessation, rest, pause, intermission, interval; కానము గాని (kAnamu gAni) = Alas! But not observed.  

Literal Meaning: most of us suffer from the indiscriminate outburst of anger, where does the state of calmness exist? All of us are flooded by insatiable desires, yet we don’t find quick stopping.  

Implied meaning: Is there a state of true calmness? Or is it shunning anger the only mechanism?  Are these wants going to cease? Or ignoring the desires is the only path? 

Comments: Just observe similarity with the PALLAVI.  Annamacharya wondering unless one gets disengaged with anger, how will he ever find what is calmness? Request the reader to ponder what does he meant by silence here?  

Annamacharya is pointing out that we are ceaselessly engaged in activities. He is talking of stopping this turbulence in the mind. Is it Possible?   

చ|| కన్నులనున్నది కామాంధకారము

యెన్నిక విజ్ఞానమెందున్నదో

వున్నది నాలుక నూరక దైన్యము

యిన్నిట ధైర్యంబెఱుగము గాని ||పొపము ||

 

kannula nunnadi kAmAMdhakAramu

yennika vij~nAna meMdunnadO

vunnadi nAluka nUraka dainyamu

yinniTa dhairyaM be~rugamu gAni ॥pApamu॥

 

Word to word meaning: కన్నుల (kannula) = in the eyes; నున్నది (=ఉన్నది) (nunnadi = unnadi) =  exist; కామాంధకారము (kAmAMdhakAramu) = blinded by desire; యెన్నిక (yennika) = choice; విజ్ఞానము (vij~nAnamu)  = wisdom; ఎందున్నదో (eMdunnadO) = where does it exist; వున్నది (vunnadi) = exist; నాలుక (nAluka) = tongue;  నూరక (nUraka)  = For nothing, for no cause; దైన్యము (dainyamu)=  meanness, poverty, humility; యిన్నిట (yinniTa)= in all these; ధైర్యంబు (dhairyaMbu)  = brave, composed;  ఎఱుగము గాని (e~rugamu gAni )=  know not.  

Literal Meaning: we are blinded by the desires; candidly, is there any wisdom of choice? All the time we reduce our self-prestige (by seek favours), do we genuinely know what is being brave?  

Implied meaning: DO we really see the facts? OR we discern only what we want to see? Had we been brave, we would not have sought wanton favours. 

Comments: Annamacharya is making us think. Honestly what do we  see? OR we are blinded by our imagination and thinking? Here use of word నాలుక (nAluka) meant talk, seek etc.  Had we been brave, we would not have sought favours. 

In this power packed stanza, Annamacharya pointing out that honestly we see not the truth, but our own fascination. This fact we can observe in our daily life. He further touches upon our indiscriminate use of speech.  

చ|| అవిగో తనువున అనాచారములు

యీవల సద్ధర్మం బెందున్నదో

వివర మొసగి శ్రీవేంకటేశ నా

భవమీడేర్చంగ బ్రతికితి గాని ||పొపము ||

 

avigO tanuvuna nanAchAramulu

yivala saddharmaM beMdunnadO

vivari mosagi SrIvEMkaTESa nA

bhava mIDErchaga bradikiti gAni॥pApamu॥

Word to word meaning: అవిగో (avigO) = There;  తనువున (tanuvuna) =on the body;  అనాచారములు (nanAchAramulu ) = Improper conduct, Impurity; యీవల (yivala) = this side; సద్ధర్మంబు (saddharmaMbu)  = appropriate duty/virtue/principle/usage   ఎందున్నదో (eMdunnadO) = where does it exist; వివర మొసగి (vivari mosagi) = provide details, particulars, Provide recess/cave; ( provide shelter); శ్రీవేంకటేశ (SrIvEMkaTESa) = నా (nA)=my; భవమీడేర్చంగ (bhava mIDErchaga) = end of corporeal existence; sinful state coming to an end; బ్రతికితి గాని (bradikiti gAni) = able to exist, otherwise would have faced death. 

Literal Meaning: There on this side we keep violating the natural principles (thus deteriorating the body); know not what consists of appropriate usage.  I am able to live because of the shelter provided by SrIvEMkaTESa, otherwise would have faced death.

 

Implied Meaning: We carelessly violate the natural principles making our body less and less suitable for righteous living. Death is inevitable. But living appropriately is very more important. It is better to die rather than defying the truth.  

Comments: Annamacharya meant many things in this short but forceful verse. Let us recapitulate them as below:

What is true calmness? (Or is it shunning anger only).  

When can we stop these wants?  (How to ignore these wants?)

When can we really experience the truth?

Are we really brave? (Continuous wrong usage of tongue)

We are continually ill-treating our body to render it useless.

Death is inevitable. Most important question we need to answer for ourselves is AM I LIVING PROPERLY?   

Have you ever contemplated, why do we take easy route always?  

Now you can see, why I often repeat that Annamacharya is truly great philosopher. He seems to infuse great life into seemingly simple words. This verse could be the best example of his artistry. 

 

zadaz

 

Reference: Copper Leaf: 9-1, Volume: 15-50