T-155 అంతయు నతని మహామహిమే

 అన్నమాచార్యులు

155 అంతయు నతని మహామహిమే

for EnglishVersion press here

సారాంశం: “ముక్తి, మోక్షం ఇవి ఒక కోరికను తెలిపే విషయాలు కాని మహాత్ములైన వారు ఏ కోరికా లేకుండా నన్ను స్మరిస్తూ నా మహిమలను పరస్పరం చర్చించుకుంటూ తమ సర్వస్వాన్నీ నాకే సమర్పించి సంతోషంతో ఉంటారు. ఇది అమలిన భక్తి!" -కపిల మహాముని  

Summary of this Poem:

పల్లవి: జరుగునదంతయును అతని మహామహిమే. అతఁడెంత సేసినా నెట్టయిన నవును. అన్వయార్ధము:  మనకు తెలియదు కానీ ఆయన మనకు తెలుసు ననిపించేలా  చేస్తాడు.

చరణం 1: భరించాల్సినవి (కష్టాలు) ఖచ్చితంగా వస్తాయి. పోయేది (సంపద) ఎలాగూ పోతుంది. ఆవల (స్వర్గం వైపో , ఓదార్పు కోసమో, ఈ కష్టానికి ముందరి జీవితాన్నో) మరియు ఈవల అని విలపించీ లాభము లేదు. భగవంతుడొకడే ​(సత్యంమాత్రమే) ఎదురుపడిన గుర్తించవలసినది.​ మిగిలినవి గుర్తించీ లాభములేదని అన్నమాచార్యుల భావము. అన్వయార్ధము: ఓ మానవా! దైవాన్వేషణలో సత్యాన్ని తగులుకోనుండడమే ముఖ్యమైనది. సంఘటన మాత్రమే. మీరు కష్టాలు, కోల్పోవడాలు, సుఖాలు, దయనీయమైన స్థితులను గురించి విలపిస్తూ ఉంటే, మీరు ఎక్కడ వున్నారో తెలియండి.

చరణం 2:  శరీర గుణములు, లక్షణాలు చేతన స్థితిలో మాత్రమే  ఉన్నవి. అటు  వైపు ఒక జీవుడనను భావన ఉండదు. ఈ రహస్యాన్ని ఎవరు ధృవీకరించగలరు లేదా తిరస్కరించగలరు? ఈ జీవులకు పాలకుడొక్కడే నిమిత్తము. అన్వయార్ధము: సత్యంతో ఏకత్వం అనేది సంశయముగాను, అనిశ్చితముగాను కొంచెం ముందుకు కొంచెం వెనుకకు వెళ్ళు ప్రక్రియ కాదు. మానవుడు సత్యంతో జతకట్టినప్పుడు తానున్న స్థితిని ధృవీకరించనూలేడు లేదా తిరస్కరించనూలేడు. 

చరణం 3:  మనస్సే ఆత్మజ్ఞానం. బాహ్య ప్రపంచమొక నీచమైన, వికృతమైన భ్రమ. ఈ విషయమును మనసుతో చింతించి వేడుకొను వారిని రక్షించడంలో శ్రీవేంకటేశ్వరుడు ప్రసిద్ధి చెందాడు. మానవుడా! ఇంకా మోసములేల?  భ్రమలేల? అన్వయార్ధము: ఈ అజ్ఞానమంటని, భ్రమలకు తావులేని సహజమైన జీవితమున్నది. దేవుడు దయతో మనకు మార్గాన్ని చూపిస్తాడు.

 

Detailed Presentation

 

Introduction: స్వతస్సిద్ధ సౌందర్యము ఒలికించుచునే, నిర్మాణాత్మకమైన ధ్యానము నందు మానవుడు ఎదుర్కొను సందిగ్ధతలను అన్నమాచార్యులు ఈ కీర్తనలో కొలది పదములలో పటాపంచలు చేసి వారి ముద్రను మన మనస్సులలో స్థిరముగా నిల్పిరి. అన్నమయ్య ఎల్లప్పుడూ ఒక స్పష్టమైన, మానవుడు అందుకోగల తదాత్మ్య స్థితిని గురించి మాట్లాడిరి, భావాత్మక గందరగోళాన్ని ప్రతిపాదించలేదు.

చాలా మంది భారతీయ మేధావులు పాశ్చాత్య తత్వశాస్త్రం యొక్క లోతును అభినందించరు. ఆస్వాదించరు. ఈ కీర్తన వివరణలో, నేను హిల్మా ఆఫ్ క్లింట్ యొక్క చిత్రలేఖనాన్ని సమాంతరముగా చూపుటకు ప్రయత్నం చేసాను. మనస్సు నిశ్శబ్దంగా, కదలిక లేకుండా వున్నప్పుడు, అది సత్యాన్ని గ్రహించగలదు. దానికి తూర్పు లేదా పడమర వంటి సరిహద్దులు లేవు.

 

కీర్తన: రాగిరేకు:  297-3  సంపుటము: 3-562

అంతయు నతని మహామహిమే అతఁ- డెంత సేసినా నెట్టయిన నవును   ॥పల్లవి॥   రావలెనన్నవి రాకమానవు పోవలె నన్నవి పోకుండవు ఆవల నీవల నలమటలేఁటికి దైవమొక్కఁడే తగిలిన గుఱుతు    ॥అంత॥   కాయపు గుణములు కలిగినవే భువి- నీ యెడ జీవుఁడు యిటు గలఁడే ఆయమిందుఁ గా దవునన నెవ్వరు కాయజగురుఁ డొక్కఁడే ప్రేరకుఁడు ॥అంత॥   అంతరంగమే యాత్మజ్ఞానము వింతగు వెలుపల వెడమాయ చింతించి రక్షించ శ్రీవేంకటేశుఁడు మంతుకెక్కె నిఁక మతకములేల   ॥అంత॥

 Details and Explanations: 

అంతయు నతని మహామహిమే అతఁ-

డెంత సేసినా నెట్టయిన నవును ॥పల్లవి॥ 

భావము: జరుగునదంతయును అతని మహామహిమే. అతఁడెంత సేసినా నెట్టయిన నవును.

వివరణము: మనము మహిమలనగానే సాధారణంగా మంచి లక్షణాలకే పరిమితమవుతాం.   కానీ, భగవద్గీతలోని ఈ శ్లోకమును పరిగణించండి: సుఖం దుఃఖం భవోఽభావో భయం చాభయమేవ చ ॥ 10-4 ॥ భావము: అర్జునా  “నేను  సుఖదుఃఖములు, జననమరణములు, భయము మరియు ధైర్యములను, కీర్తి మరియు అపకీర్తులను రెండింటినీ కలిగిస్తాను.” అన్నమాచార్యులు ఈ కోణం నుండే పల్లవిని వ్రాసినారని భావించుదును.

ఒకించుక స్వేచ్ఛ తీసుకుని చరణాలతో అనుసంధానము చేస్తూ అన్వయార్ధము వ్రాసితిని. 

అన్వయార్ధము:  మనకు తెలియదు కానీ ఆయన మనకు తెలుసు ననిపించేలా  చేస్తాడు.

రావలెనన్నవి రాకమానవు

పోవలె నన్నవి పోకుండవు

ఆవల నీవల నలమటలేఁటికి

దైవమొక్కఁడే తగిలిన గుఱుతు  ॥అంత॥

ముఖ్య పదములకు అర్ధములు: అలమట​లేఁటికి = విచారము లేమిటికీ?, దుఃఖము లేమిటికీ? తగిలిన = తగులుకున్న​, ఎదురుపడిన​, తారసపడిన​

భావము: భరించాల్సినవి (కష్టాలు) ఖచ్చితంగా వస్తాయి. పోయేది (సంపద) ఎలాగూ పోతుంది. ఆవల (స్వర్గం వైపో , ఓదార్పు కోసమో, ఈ కష్టానికి ముందరి జీవితాన్నో) మరియు ఈవల అని విలపించీ లాభము లేదు. భగవంతుడొకడే ​(సత్యంమాత్రమే) ఎదురుపడిన గుర్తించవలసినది.​ మిగిలినవి గుర్తించీ లాభములేదని అన్నమాచార్యుల భావము.

వివరణము: రాజు కావచ్చు; యోగులు కావచ్చు; సామాన్యుడు కావచ్చు; ఎవరు కూడా తాను కోల్పోయేదాన్ని కానీ, మీదపడు కష్టాన్ని కానీ నియంత్రించలేరు. అలా౦టి పరిస్థితుల్లో, మనము తరచూ గర్వపడే తెలివితేటల వల్ల ప్రయోజనము లేక పోయెకదా!

ఆవల నీవల నలమటలేఁటికి = ఇక్కడ అన్నమాచార్యుడు మనిషి ఇబ్బందుల్లోంచి  బయటపడటానికి భగవంతుడి వైపో ఆకాశం వైపో చూస్తాడని అన్నారు. అయితే, మనిషికి తప్పించుకునేందుకు మరొక మానసిక స్థితి ఉందా అని కూడా ప్రశ్నిస్తున్నాడు. 

మతములు మనిషికి స్వర్గం అనే ఆశ, నరకం అనే భయమూ చూపి శాంతింపజేస్తాయి. కానీ ప్రతికూల పరిస్థితులను ఎదుర్కొని ఆత్మపరిశీలన చేసుకోవడానికి మనిషి ప్రయత్నిస్తాడు. మరోవైపు, కష్టాల్లేనప్పుడు సౌఖ్యములలో మునిగి నిర్లక్ష్యంతో దురదృష్టాల పాలబడతాడు. ఇంతకు ముందు కీర్తనలలో (ముఖ్యంగా 146 ఇట్టి నా వెఱ్ఱితనము లేమని చెప్పుకొందును^#1) వివరించినట్లుగా   అటువంటి ఆత్మశోధనలు కొంత ఓదార్పునిస్తాయి, పునరుత్తేజపరుస్తాయి తప్ప వాటితో నిజంగా ప్రయోజనం లేదన్నారు అన్నమాచార్యులు . 

ఇప్పుడు హిల్మా ఆఫ్ క్లింట్ వేసిన 21వ హంస (SWAN No 21, 1915) అనే పెయింటింగ్’ను పరిశీలించమని పాఠకులకు  అభ్యర్థన​. ఈ చిత్రంలో రెండు స్పిరాయిడ్స్ ఒకదానికొకటి (నిలువు అక్షం మీద) విలోమంగా (అసమానంగా) ప్రతిబింబిస్తున్నాయి.  వాస్తవానికి, సుడిగుండాలలో మరియు DNA అణువు యొక్క డబుల్ హెలిక్స్ నిర్మాణంలో కనిపించే స్పైరల్ - అసంఖ్యాక ఉదాహరణలలో రెండు మాత్రమే - అది శక్తిని పదిలముగాను మరియు సమర్థవంతంగాను, ఒకేసారి, అనంతంగాను మరియు శాశ్వతంగాను ప్రసారం చేయడానికి ప్రకృతికి ఎంచుకున్న ఇష్టమైన రూపం. 

స్పైరల్స్ చివర మనిషి స్థానం ఘన చత్రురస్రాకారంలో చూపబడింది, ఘన చత్రురస్రములు ఘనీభవించిన, మార్పుకు అవకాశము కల్పించని లక్షణమునకు గుర్తులు. ఇది మళ్ళీ విలోమ పద్ధతిలో ప్రతిబింబిస్తుంది. మనిషిలో కొంత భాగం లోపల ఉంది, మరియు మనిషి యొక్క కొంత భాగం స్పైరల్ వెలుపల ఉంది. ఇది మనం శక్తిని అసమర్థంగా ప్రసారం చేస్తామని సూచిస్తుంది. అందుకే అన్నమాచార్యులు తెలిసినవాఁడాఁ గాను తెలియనివాఁడాఁ గాను^#2 అని అన్నారు.  మనిషి తన మానసిక తలము నుండి అవతలి వైపు చూసినప్పుడు, బైట వున్నది లోపలగాను మరియు లోపల వున్నది బైటగాను కనిపిస్తుంది. వెలుపల మఱవక లోపల లేదు^#3 అను కీర్తన​ ఇదే సూచించుచున్నది. 

మరింత స్పష్టంగా తెలియజేయడానికి నేను ఈ చిత్రంపై పాయింట్ Aని మార్క్ చేశాను మరియు దాని పరావర్తనం A’ ఉండాలి. అయితే, పెయింటింగ్ లో చూపించిన విధంగా, పాయింట్ A' స్పైరల్ వెనుక దాగి ఉంది. అందువల్ల, మనిషి A’’ని ప్రతిబింబంగా చూస్తాడు. ఇది మనిషి యొక్క వక్రీకరించిన దృక్పథం.  అతను అసలు దానికి బదులు మరొకదాన్ని తన సమస్యకు కారణం అని భావిస్తాడు. ఈ ప్రతిబింబం అతనికి తాత్కాలిక ఉపశమనాన్ని ఇస్తుంది, అందువలన, మనిషి గందరగోళంలో ఉంటాడు. ఘన చత్రురస్రములు రెంటినీ స్పైరల్స్’కు అటుయిటు చూపి మానవుడు మనస్సును శరీరం నుండి వేరుచేసే అతని ధోరణిని చూపిరి. మనిషి అవిభాజ్యుడు, కాని మానవుడు స్పైరల్స్ (ప్రకృతి) లోని భాగమే కానీ తనను తాను ప్రకృతిలో సహజముగా ఇమడ్చుకోలేక అర్ధములేని పోరాటము జరుపుతాడు. 

ఈ చరణంలోని కొన్ని భాగాలు తరువాతి వివరణలతో కలిపి చెప్పితిని.

అన్వయార్ధము: ఓ మానవా! దైవాన్వేషణలో సత్యాన్ని తగులుకోనుండడమే ముఖ్యమైనది. సంఘటన మాత్రమే. మీరు కష్టాలు, కోల్పోవడాలు, సుఖాలు, దయనీయమైన స్థితులను గురించి విలపిస్తూ ఉంటే, మీరు ఎక్కడ వున్నారో తెలియండి.

కాయపు గుణములు కలిగినవే భువి-

నీ యెడ జీవుఁడు యిటు గలఁడే

ఆయమిందుఁ గా దవునన నెవ్వరు

కాయజగురుఁ డొక్కఁడే ప్రేరకుఁడు ॥అంత॥ 

ముఖ్య పదములకు అర్ధములు: ఆయమిందుఁ = ఇందలి రహస్యం, గా దవునన = ధృవీకరించడానికి లేదా తిరస్కరించడానికి; కాయజగురుఁ డొక్కఁడే = ప్రాపంచిక శరీరాలకు పాలకుడు = దేవుడు; ప్రేరకుఁడు = కలిగించువాడు;

భావము: శరీర గుణములు, లక్షణాలు చేతన స్థితిలో మాత్రమే  ఉన్నవి. అటు  వైపు ఒక జీవుడనను భావన ఉండదు. ఈ రహస్యాన్ని ఎవరు ధృవీకరించగలరు లేదా తిరస్కరించగలరు. ఈ జీవులకు పాలకుడొక్కడే నిమిత్తము.

వివరణము: మళ్ళీ, హిల్మా వేసిన చిత్రాన్ని చూడండి. మనిషిలో కొంత భాగం స్పైరల్ లోపల, సత్యము, తేజస్సుల మార్గంలో దాగి ఉంది. ఈ భాగం గురించి మనకు ప్రత్యక్ష జ్ఞానం లేదు. మనకు తెలిసినది బాహ్య భాగం, ద్వితీయ భాగం లేదా సంపాదించి పెట్టుకున్న జ్ఞానం. ఇదే ‘కాయపు గుణములు కలిగినవే భువిన్’  అనే పదాలకు అర్థం.

‘ఈ యెడ జీవుఁడు యిటు గలఁడే’ అనే పదాలతో ఈ వైపు అనగా దాచివుంచిన వైపు సత్యానికి మరియు మనిషికి మధ్య అంతరము లేదని సూచించడానికి ఉపయోగించారు. అందువల్ల, అన్నమాచార్యులు భగవంతునితో ఏకత్వంతో  వున్న స్థితి నుంచి ఇటుల సెలవిచ్చిరనుకోవచ్చు. ఇక్కడ భగవద్గీత లోని “తతః పదం తత్పరిమార్గితవ్యం యస్మిన్ గతా న నివర్తంతి భూయః” అను ప్రకటన (=మానవుడా నీవు నీవుగా తిరిగి రాలేని మార్గాన్ని కనుక్కో.  అలా౦టి మార్గములో వ్యక్తి సత్య౦తో ఐక్యమౌతాడు) కూడా​ పరిశీలించదగినది.

“ఆయమిందుఁ గా దవునన నెవ్వరు” = ‘అటువంటి విప్పి చెప్పలేని స్థితిని ఎవరైనా ఎలా ధృవీకరించగలరు లేదా తిరస్కరించగలరు’ అని సూచిస్తుంది. అందువల్ల, మనం సాధారణంగా కోరుకునే రైల్వే బెర్త్ లాగ సత్యమును ఖచ్చితంగా నిర్ధారించలేము. 

“కాయజగురుఁ డొక్కఁడే ప్రేరకుఁడు” = భగవంతుడే సమస్త కార్యములకు తెరువు లక్ష్యము కూడా. కానీ ఆ రహస్య భాగ౦ గురి౦చి మనకు తెలియదు కాబట్టి, అన్నమాచార్యులు, జిడ్డు కృష్ణమూర్తి వ౦టి మహానుభావులు ఆ మార్గ౦లో ప్రయాణి౦చి, ఈ మాటలలోని సత్యాన్ని నిరూపి౦చారు.

అన్వయార్ధము: సత్యంతో ఏకత్వం అనేది సంశయముగాను, అనిశ్చితముగాను కొంచెం ముందుకు కొంచెం వెనుకకు వెళ్ళు ప్రక్రియ కాదు. మానవుడు సత్యంతో జతకట్టినప్పుడు తానున్న స్థితిని ధృవీకరించనూలేడు లేదా తిరస్కరించనూలేడు. 

అంతరంగమే యాత్మజ్ఞానము

వింతగు వెలుపల వెడమాయ

చింతించి రక్షించ శ్రీవేంకటేశుఁడు

మంతుకెక్కె నిఁక మతకములేల  ॥అంత॥ 

ముఖ్య పదములకు అర్ధములు: మంతుకెక్కె = ప్రసిద్ధి చెందె; మతకములేల = మోసములేల?  భ్రమలేల? 

భావము: మనస్సే ఆత్మజ్ఞానం. బాహ్య ప్రపంచమొక నీచమైన, వికృతమైన భ్రమ. ఈ విషయమును మనసుతో చింతించి వేడుకొను వారిని రక్షించడంలో శ్రీవేంకటేశ్వరుడు ప్రసిద్ధి చెందాడు. మానవుడా! ఇంకా మోసములేల?  భ్రమలేల? 

Explanation: మళ్ళీ, హిల్మా ఆఫ్ క్లింట్ యొక్క పటాన్ని చూడండి. చాలా మంది ఆమె పెయింటింగ్స్ లోని అధిక సాంకేతికతను. చిత్రలేఖనం లోని అందం కొంత కొరడిందన్నభావనతో రేఖాచిత్రాలు లేదా పటములుగా పేర్కొన్నారు. మరోమారు, పటంలోని బిందువు Aని రిఫర్ చేయండి. దాని ప్రతిబింబాన్ని మనం A’'గా చూసి, భ్రమలతోను, ఆపోహలతోను నిండిన అవగాహన అను చాప (స్క్రీన్) పరుస్తాము. అందువల్ల, మనము వాటి సాపేక్షతలతోనే బాహ్య ప్రపంచాన్ని కూడా చూడబోతాము. ఇక అన్నమాచార్యులు ‘వింతగు వెలుపల వెడమాయ‘ అనడంలో ఆశ్చర్యమేమి?    

మనలో చాలా మంది బయటి భాగం పదార్థముతోను మరియు బాహ్యమైన భౌతిక జ్ఞానంతో నిర్మించబడిందని అర్థం చేసుకుంటారు. ‘అంతరంగమే యాత్మజ్ఞానము’ = స్వచ్ఛమైన అంతరంగమే యాత్మజ్ఞానము అని, ఐతే మన ఇప్పటి స్థితి అసంబద్ధ జ్ఞానముతో అసంపూర్ణంగా వున్నదని కావున "తాను అసంపూర్ణుడ"నని  తెలుసుకోవడమే ఆత్మ జ్ఞానం. అటువంటి నిర్మాణాన్ని కరిగించి వేయడానికి ప్రయత్నించడం అసాధ్యమన పని. అందువల్ల ఇది ఆమోదయోగ్యం కాదు. అందుకే తాను వున్నది వున్నట్లు చూడగలిగే బుద్ధిని ప్రకటించమని శ్రీవెంకటేశుని వేడుకోమని చెబుతూ అన్నమాచార్యులు ‘చింతించి రక్షించ శ్రీవేంకటేశుఁడు మంతుకెక్కె’ అన్నారు. 

మరోసారి, ఇది చెడు నుండి మంచికి ప్రయాణించు మానసిక కదలిక కాదు, కానీ మనం "ఎలా ఉన్నామో అక్కడే" ఉండటం అంటే "మనకు తెలియదు" అని మన ప్రస్తుత స్థితిని ఎటువంటి అరమరికలు, ప్రతిరోధములు లేక తెలుసుకోవడం ముఖ్యం. కాబట్టి. A' మరియు A’' ప్రతిబింబాలను అనుసరించడం, అనేవి సమయాన్ని వృధా చేస్తాయి. అందువలన, “ఏమీ చేయకుండా”, అన్నది అన్నమాచార్యులు సూచించిన రహస్యం (=ఆయమిందుఁ)   ఇదే రహస్యం ఈ భగవద్గీత శ్లోకంలో కూడా చెప్పిరి.   ప్రకృత్యైవ చ కర్మాణి క్రియమాణాని సర్వశః । యః పశ్యతి తథాత్మానమ్ అకర్తారం స పశ్యతి ।। 13-30 ।।(శరీరము యొక్క) అన్ని కార్యములు చేసేది భౌతిక ప్రకృతియే, జీవాత్మ నిజానికి ఏపనీ చేయడు - అని అర్థంచేసుకున్నవాడు నిజముమైన ద్రష్ట. 

పై పటంలోని స్పైరల్స్ ప్రకృతి శక్తిని ప్రసారం చేయడానికి సహజ మార్గమని ముందే తెలుసుకున్నాము. హిల్మా ఆఫ్ క్లింట్ మానవుని స్పైరల్స్ చివర్లో ఆ శక్తిని ఆపుటకు నియోగించినట్లు, వాటికి బిరడా బిగించినట్లు చూపి మనము అసహజమైన జీవితాన్ని గడుపుతున్నామని చెప్పారు. “ఇఁక​ మతకములేల”తో అన్నమాచార్యులు ఈ అసహజపు జీవనమేలా అన్నది ధ్వనింప చేసారు. 

అన్వయార్ధము: ఈ అజ్ఞానమంటని, భ్రమలకు తావులేని సహజమైన జీవితమున్నది. దేవుడు దయతో మనకు మార్గాన్ని చూపిస్తాడు.

 

References and Recommendations for further reading:

#1 146 ఇట్టి నా వెఱ్ఱితనము లేమని చెప్పుకొందును (iTTi nA ve~r~ritanamu lEmani cheppukoMdunu)

#2 84. తెలిసినవాఁడాఁ గాను తెలియనివాఁడాఁ గాను (telisinavADA gAnu teliyanivADA gAnu 

#3 81. వెలుపల మఱవక లోపల లేదు (velupala ma~ravaka lOpala lEdu)

 

 

 

-X-The End-X-