ANNAMACHARYULU
154 కన్నదేఁటిదో
విన్నదేఁటిదో కాఁగలదిఁక నేదో
(kannadETidO vinnadETidO kAgaladika nEdO)
for Telegu
(తెలుగు) Version press here
Synopsis: “Movement from being Me to being with God is a futile journey”
Summary of this Poem:
Chorus: What do I see? What Do I Hear? Do not know what may happen
here after. I do not know who I am. Do not know who you are. The life in
between is starkly naked. Implied Meaning: O man, do you realise that “what you see and
hear is your own echoes”. When you understand the falsity of this vulgar world
and discard, you may come upon the truth.
Stanza
1: Possibly
by the power of your miracles, perhaps an end unknown to me; you exist here on
this earth. I keep taking birth here. I know not what I would be. Neither know
what I was. I keep witnessing regular rises and settings of the sun and moon continuously. Implied Meaning: O Man!
you keep oscillating between the known to the known. There is no separate
place like heaven or hell. However, all such movement is a deadwood for it is
steeped in the past. Such an existence is not life.
Stanza
2: O God!
You may be an embodiment of intelligence. However, my ignorance could be even
stronger. Your names are innumerable on steady observation. Is this entire
visible world a dream or a reality? Is my nose a measuring jar for quantifying exhaling
and inhalations? (To reflect my age).
(To reflect my age). Implied Meaning:
I am powerless to decide which way. You perplex me with your innumerable
forms. I am unable distinguish truth from illusion. I neither understand time
and infinity.
Stanza 3: I know not whether you had condescended to take compassionate view on me. Or it is due to the grace of teacher. Having accepted you as my inside dweller, now I can see/find you. I know not you are Lord of Vishnu or Lord Venkateswara. We know this world is your abode Vaikutham. (वैकुंठ). I find numerous servants of yours in all directions.
Detailed Presentation
Introduction: In this deeply enigmatic verse, you shall find Annamacharya is simply irresistible. He weaves of web of ambiguities to attract. Beyond that simplicity, he is virtually dragging us to explore.
Greatness of
Annamacharya is that his observations on life were reflected by western
thinking long after his departure. His questions are addressed directly to
individuals to ponder. He does not quibble with words, rather attracting us to
find the missing links.
కీర్తన: రాగిరేకు: 255-5 సంపుటము: 3-318 |
కన్నదేఁటిదో విన్నదేఁటిదో కాఁగలదిఁక నేదో
నన్నుం గానను నిన్నుం గానను నడుము బట్టబయలు ॥పల్లవి॥ నీమాయమహిమో నే నేరని కడమో
భూమిలోన నీవున్నాఁడవు నా పుట్టుగులుఁ గలవు
యేమి గాఁగలనో యింకా మీఁదట నిటకతొల్లి యేమైతినో
సోమార్కుల వుదయాస్తమయంబులు చూచుచునున్నాఁడను నేను
॥కన్న॥ జ్ఞానము నీవో అజ్ఞానంబే బలువో
నీనామంబులు అనంతకోట్లు నిలుకడగాఁ గాను
కానఁగల యీ ప్రపంచమెల్లా కలయో యిది నిజమో
కానరాని యీ ముక్కున నూర్పులు కాలముఁ గొలచేటి
కుంచములు ॥కన్న॥ నీకు నీవే నను దయ దలఁచితివో నేనాచార్యుని
నమ్మితినో
కైకొని నాయంతర్యామివి నినుఁ గంటినిపుడే నేను
శ్రీకాంతుఁడవో శ్రీవేంకటేశ్వర శ్రీవైకుంఠమే
యీజగము
యేకడ చూచిన నీదాసులు నాయెదుటనే వున్నారు ॥కన్న॥ |
POEM Copper Leaf: 255-5 Volume: 3-318 |
kannadETidO vinnadETidO kAgaladika nEdO
nannuM gAnanu ninnuM gAnanu naDumu baTTabayalu ॥pallavi॥ nImAyamahimO nE nErani kaDamO
bhUmilOna nIvunnADavu nA puTTugulu galavu
yEmi gAgalanO yiMkA mIdaTa niTakatolli
yEmaitinO
sOmArkula vudayAstamayaMbulu chUchuchununnADanu
nEnu ॥kanna॥ j~nAnamu nIvO aj~nAnaMbE baluvO
nInAmaMbulu anaMtakOTlu nilukaDagA gAnu
kAna@Mgala yI prapaMchamellA kalayO yidi nijamO
kAnarAni yI mukkuna nUrpulu kAlamu golachETi
kuMchamulu ॥kanna॥ nIku nIvE nanu daya dalachitivO nEnAchAryuni
nammitinO
kaikoni nAyaMtaryAmivi ninu gaMTinipuDE nEnu
SrIkAMtuDavO SrIvEMkaTESvara SrIvaikuMThamE
yIjagamu
yEkaDa chUchina nIdAsulu nAyeduTanE vunnAru ॥kanna॥
|
Details and Explanations:
Word to word meaning: కన్నదేఁటిదో (kannadETidO) = What do I see? విన్నదేఁటిదో (vinnadETidO) =What Do I Hear? కాఁగలదిఁక నేదో (kAgaladika nEdO) = Do not know what may happen here after; నన్నుం గానను (nannuM gAnanu) = I do not find myself (I do not know who I am); నిన్నుం గానను (ninnuM gAnanu) = do not know who you are; నడుము (naDumu) = in the middle; బట్టబయలు (baTTabayalu) = quite open, quite naked, or evident.
Literal
meaning: What do I
see? What Do I
Hear? Do not know what may happen here after. I do not know who I am. Do not
know who you are. The life in between is starkly naked.
Explanation: I
don’t know who I am. Therefore, all that I see, hear, and anticipate is futile
exploration. Hence my claim that I know you is false. Annamacharya is
quite clear that the life from birth to death is starkly naked to derive any comfort
and engage in activities we do as now.
Thus, it translates to “movement from being me to being with
you (God) is a futile journey”. This is
also the meaning of Bhagavadgita verse below:
अव्यक्तादीनि भूतानि व्यक्तमध्यानि भारत |
अव्यक्तनिधनान्येव तत्र का परिदेवना || 28||
avyaktādīni
bhūtāni vyakta-madhyāni bhārata / avyakta-nidhanānyeva tatra kā paridevanā Purport: O Arjun, all created beings
are unmanifest before birth, manifest in life, and again unmanifest on death.
So why grieve?
Now let us examine a painting titled “The common place” (Le
Lieu Commun) by Rene Magritte. In this picture we see an expressionless
person on the left side coming out of an unknown background. On the right we
see he is leaving the visible field, again into an unknown construct. We see a
forest in between these characters. The forest here is indicative of hidden nature
in spite of physical presence in front of us. Thus, Magritte is saying that the
life is mysterious. Is not this picture reflecting this chorus?
Mere viewing with our sense organs is not seeing. We all
are blind to the truth.
Implied Meaning: O man, do you realise that “what you see and hear is your own echoes”. When you understand the falsity of this vulgar world and discard, you may come upon the truth.
Word to word meaning: నీమాయమహిమో (nImAyamahimO)
= by the power of your miracles; నే (nE) = my; నేరని కడమో (nErani kaDamO) = unknown end; నా పుట్టుగులుఁ (nA
puTTugulu) = my births; గలవు (galavu) = available; యేమి (yEmi) = what; గాఁగలనో (gAgalanO)
= can become; యింకా మీఁదటన్ (yiMkA mIdaTan) = beyond this; ఇటకతొల్లి యేమైతినో (niTakatolli
yEmaitinO) = earlier what I was; సోమార్కుల (sOmArkula) = the sun and Moon’s; వుదయాస్తమయంబులు (vudayAstamayaMbulu)
= regular rises and settings; చూచుచునున్నాఁడను (chUchuchununnADanu) = keep
observing, keep counting; నేను (nEnu) =
me
Literal
Meaning: Possibly by the power of your
miracles, perhaps an end unknown to me; you exist here on this earth. I keep
taking birth here. I know not what I would be. Neither know what I was. I keep
witnessing regular rises and settings of the sun and moon continuously.
Explanation: సోమార్కుల వుదయాస్తమయంబులు చూచుచునున్నాఁడను sOmArkula vudayAstamayaMbulu
chUchuchununnADanu (= keep watching rises and falls of moon and sun) is
indicating that the man merely watches the passing of time. By declaring భూమిలోన నీవున్నాఁడవు (bhUmilOna nIvunnADavu = you exist on
this earth) Annamacharya is asserting that the God is here on our planet. Thus,
Annamacharya is saying that by merely being the people as we are today, we
continue this journey perpetually and ineffectively.
యేమి గాఁగలనో యింకా మీఁదటన్ (yEmi gAgalanO yiMkA mIdaTan = what may I
become here after) is psychological movement of expectation and anticipation. Annamacharya
is denouncing this tendency.
This stanza and the next stanza are essentially same. I am
providing more detailed explanation in the next one.
Implied Meaning: O Man! you keep oscillating between the known to the known. There is no separate place like heaven or hell. However, all such movement is a deadwood for it is steeped in the past. Such an existence is not life.
Word to word meaning: జ్ఞానము (j~nAnamu) = intelligence; నీవో (nIvO) = may
be you are; అజ్ఞానంబే (aj~nAnaMbE) = may be the ignorance; బలువో (baluvO) =
is stronger, is mightier; నీనామంబులు (nInAmaMbulu) = your names; అనంతకోట్లు
(anaMtakOTlu) = billions; నిలుకడగాఁ గాను (nilukaDagA gAnu) = on steady
ground; కానఁగల (kAnagala) =possible to find; యీ (yI) = this;
ప్రపంచమెల్లా (prapaMchamellA) = entire world; కలయో (kalayO) = is it a dream? యిది (yidi) =
this; నిజమో (nijamO) = may be a fact; కానరాని
(kAnarAni) = not possible to see; యీ (yI) = these; ముక్కున (mukkuna) = thru the nose; నూర్పులు (nUrpulu) =
inhaling and exhaling; కాలముఁ (kAlamu) = time; గొలచేటి (golachETi) =
measuring; కుంచములు (kuMchamulu) = jars;
Literal
meaning: O God! You may be an embodiment
of intelligence. However, my ignorance could be even stronger. Your names are
innumerable on steady observation. Is this entire visible world a dream or a
reality? Is my nose a measuring jar for quantifying exhaling and inhalations? (To
reflect my age).
Explanation: Annamacharya
is clear that tenacity of ignorance is stronger than magnetism of truth. Finally,
man gets convinced that he knows the truth. While the great sages like
Annamacharya, Jiddu Krishnamurti are in doubt, the fools feel they know the truth.
What else can be more sheepish?
Let me continue with the Swan no 10, a 1915 painting by Hilma
Af Klint. These Swans#1 in general are representing the picture of Consciousness.
Now in this painting you find again an inverse astral plane reflection. Near
things look far and far things nearer. Coloured hexagonal shape indicate our
present position.
While the truth shines colourful and attractive, we get enticed
by it. Little we realise that our present identity (hexagon) is not harmoniously
mingling with the sea of consciousness. This hexagon is built by us. “To be in oneness
with the truth is not a journey to the centre but dissolve the artificial boundaries
we created” is the meaning of the painting.
Again, in the painting you see innumerable circles,
indicating we are just a drop in the ocean of awareness. When one joins this
ocean, an infinity, therefore, it makes no difference between death and existence.
A drop of ocean is also the ocean itself- therefore the wording నీనామంబులు అనంతకోట్లు (nInAmaMbulu anaMtakOTlu = your names innumerable) is true. But awareness of such reflection is not in realm of time is indicated by the wording నిలుకడగాఁ గాను (nilukaDagA gAnu = on steady ground = in silence).This is also the meaning of the Bhagavad-Gita verse below:
तेषां सततयुक्तानां भजतां प्रीतिपूर्वकम् |
ददामि बुद्धियोगं तं येन मामुपयान्ति ते || 10-10||
teṣhāṁ satata-yuktānāṁ bhajatāṁ prīti-pūrvakam / dadāmi
buddhi-yogaṁ taṁ yena mām upayānti te Purport: O Arjun, whose minds are always
united with Me in loving devotion, I give the divine knowledge by which they
can attain Me.
Now compare it with the statement of Jiddu Krishnamurti: Now, please compare this statement with Jiddu
Krishanmurti’s: “Only when the
mind is still, not expecting or grasping or resisting a single thing, is it
possible to see what is true. It is the truth that liberates, not your effort
to be free.”
Therefore, readers will appreciate these words of Annamacharya
are not mere beautiful compositions in praise of the lord, but deep reflections
of a yogi.
Implied
Meaning: I am powerless
to decide which way. You perplex me with your innumerable forms. I am unable
distinguish truth from illusion. I neither understand time and infinity.
Word
to word meaning: నీకు
నీవే (nIku (nIvE) may be on your own will; నను (nanu) =
me; దయ దలఁచితివో (daya dalachitivO) = taking
compassionate view; నేనాచార్యుని (nEnAchAryuni) = Or
the teacher; నమ్మితినో (nammitinO) = might have believed; కైకొని (kaikoni) = to undertake, to accept; నాయంతర్యామివి
(nAyaMtaryAmivi) = my inside dweller; నినుఁ (ninu) =
you; గంటినిపుడే (gaMTinipuDE) = found now; నేను (nEnu) =
me; శ్రీకాంతుఁడవో (SrIkAMtuDavO) = may the lord of the wealth; శ్రీవేంకటేశ్వర (SrIvEMkaTESvara) = O
Lord Venkateswara; శ్రీవైకుంఠమే (SrIvaikuMThamE) =
your great abode Viakuntha; యీజగము (yIjagamu) = this world; యేకడ (yEkaDa) = in any direction; చూచిన (chUchina)
= view; నీదాసులు (nIdAsulu) = your servants; నాయెదుటనే (nAyeduTanE) = in front
of me; వున్నారు (vunnAru) = are there;
Literal
meaning: I know not whether you had
condescended to take compassionate view on me. Or it is due to the grace of teacher.
Having accepted you as my inside dweller, now I can see/find you. I know not
you are Lord of Vishnu or Lord Venkateswara. We know this world is your abode
Vaikutham. (वैकुंठ). I find numerous servants of yours in all directions.
Explanation: There are many who believe in heaven and fear hell. For them, Annamacharya said, there are no other worlds man shall travel. The man remains along with truth in this world.
Now refer to the wording ఆకాశ పాకాశ మరుదైన కూటంబు#2 (AkASa pAkASa marudaina kUTaMbu = this untidy, disorderly world is an unusual cluster). This ugly, chaotic world is an extraordinary congregation. In this world, there are many issues tyranny, inequality, and extortion. A rare natural order is hidden behind these impediments. The powers of thought and imagination cannot reach it. Accept the chaos as it is rather than trying to control it. The goal of meditation is the dissolution of the ego, not its accumulation.
When
man reaches such state, will he not only find the beauty of this life and shower it on
his fellow men?
References
and Recommendations for further reading:
#114. దిబ్బలు వెట్టుచు దేలిన దిదివో (dibbalu veTTuchu dElina didivO)
#2 142 ఏమి గలదిందు నెంత పెనగినఁ వృథా(Emi galadiMdu neMta penagina vRthA)
-X-The End-X-
నన్నుం గానను నిన్నుం గానను నడుము బట్టబయలు .... ఒక్క వాక్యములో వేదాంతసారమును అందించుటలో అన్నమయ్య కంటే అధికులు గలరా అని అనిపిస్తుంది ఒకొక్క సారి .
ReplyDeleteనాలోని అంతరాత్మను చూడలేను ... ఆ విశ్వాత్మకుడైన పరబ్రహ్మను చూడలేను ... ఈ రెండిటి మధ్యలో ఇంద్రియగోచరమైన దానినినే ప్రపంచమనుకొనే ముర్ఖుడను గాక మరేమిటి ..
చాలా సవివరముగా కీర్తన ను విశ్లేషించారు తెలుగులోనూ ఆంగ్లములోనూ !
మీకు అనేకానేక నమస్సులు .. అభినందనలు .
అద్భుతమైన సేవ చేస్తున్నారు అన్నమయ్య పదములకు !
ఓంశ్రీసాయినాధాయనమః భగవంతుడు ప్రతి జీవి కి బాహ్యముగాను, అంతర్గతముగాను నున్నాడని తెలియజేయుటకే సాయి షిరిడీకి దర్శించిన వారిమనస్సులోని భావములను బాహాటము చేసేవారు. అంటే ఒక్కసారి షిరిడీసాయినాధుని ఎదురుగా మనస్సులోన బయట ఒక్కటే భగవంతుని తపన, సాన్నిధ్యము.
ReplyDeleteఅందుకే సద్గురువు యొక్క మరొకనామం
"బహిరంతర్వ్యాపినే శ్రీసాయినాధాయనమః"
🙏🙏🙏
I did not get the relevance of this comment; this comment just tells about nature of God, praying Sainadha with that descriptive name; This lyric has so much depth, neither appreciate of the lyric nor appreciative of the blog article reflected on your comment.
DeleteThis comment has been removed by a blog administrator.
Deleteపల్లవి అద్భుతం.వ్యాఖ్యానం అత్యద్భుతం.
ReplyDelete*నన్నుం గానను నిన్నుం గానను*
*నడుము బట్టబయలు*
ఎంతటి ఆధ్యాత్మిక భావనయో యిది!
నేనెవరో తెలియదు.నువ్వెవరో తెలియదు - నడుమ జీవితమంతా బట్టబయలే.దృశ్యమానమే! అహం - నేను, నాది అన్నవి అనాత్మకు సంబంధించినవే కాని ఆత్మ లేదా పరమాత్మ కు సంబంధించింది కాదు. అహం అన్నది శరీరానికి సంబంధించిన అంతఃకరణ తత్త్వములలో నొకటి. శరీరవ్యాపారములకు ఇంద్రియాలతో కూడిన చతుర్వింశతి తత్వాలు కారణం. ఆత్మ, పరమాత్మల నడుమ మాయావశమైన సంసారసాగరం ప్రతిబంధకమై నిలుస్తున్నది.
అజ్ఞానతిమిరములు మనిషిని ఆవహించి జ్ఞానాన్ని కప్పివేసి జ్ఞానప్రకాశమైన పరమాత్మను దర్శింపజేయకున్నది.
ఈ అజ్ఞానమే ఆత్మ యొక్క స్వరూపాన్ని దర్శించటానికి, అనుభూతి నొందుటకు అవరోధం.
*నన్నుం గానను* అంటే *నేను* అన్నదాని కర్థం శరీరానికి సంబంధించిందనే భావనతో జీవిస్తున్న మనిషికి అది ఆత్మకు సంబంధించినదనే జ్ఞానం ఉదయించక సంసారపంకిలంలో పడి కొట్టుమిట్టాడుతున్నాడు. అందుకే పరమాత్మ ను కానకున్నాడు. దానినే అన్నమయ్య ఈ పల్లవిలో *నిన్నుం గానక* అంటున్నాడు.
ఇక్కడ భగవద్గీత సాంఖ్యయోగం లోని 28వ శ్లోకంలో కృష్ణపరమాత్మ అన్నాడు: " ఈ జీవులన్నీ పుట్టక పూర్వం ఎక్కడున్నారు? అవ్యక్తంగా ఉన్నారు. పుట్టిన పిమ్మట కొంతసేపు కనిపించి వ్యక్తమగుచున్నారు. శరీరం పడిన తరువాత ఎక్కడికి పోతున్నారు? మళ్ళీ అవ్యక్తమగు చున్నారు. పుట్టక పూర్వం, గిట్టిన తరువాత సమస్త భూతములు అవ్యక్తంగా ఉంటున్నాయి.ఈ రెండింటి మధ్యలో మాయాప్రపంచంలో పడి జీవితం యొక్క పరమోద్దేశమైన మోక్షమును పొందలేక పోవుచున్నారు.
ఈ సందర్బంగా రెనే మాగ్రిట్టే చిత్రం గమనిస్తే ఈ మూడు దశలు స్పష్టంగా ద్యోతకమవుతున్నాయి.
ఎడమ ప్రక్కనుంచి ఎక్కడి నుంచో వచ్చిన వ్యక్తి (అవ్యక్తం నుంచి వ్యక్తం లోకి) మధ్యలో వ్యక్తంగా నున్న దట్టమైన అడవిలోకి అంటే ఒక అంతుపట్టలేని, అసత్యమైన దృశ్యజగత్తులోకి ప్రవేశిస్తున్నాడు. శరీరేంద్రియమనములతో ఆ కనిపించేదే సత్యమనే భ్రమలో ఉండి సత్యస్వరూపమైన పరమాత్మను దర్శించలేక, అంత్యమున మరణించి తిరిగి అక్కడి నుండి అవ్యక్తం లోకి వీళ్లిపోవటం గమనార్హం. నడుమ జీవితమంతా వృధాప్రయాసయే నన్నమాట.అనిత్యమైన శరీరాన్ని నేను అనే మాయలో పడి అదే అత్యంత సుఖాన్నిచ్చేదని నిత్యము, సత్యము అయిన ఆత్మ (పరమాత్మ)ను విస్మరించి పునర్జన్మ చట్రంలో పడి *పునరపి జననం పునరపి మరణం*
పాలగుచున్నాడు
*జ్ఞానము నీవో అజ్ఞానంటే బలువో*
చరణం అత్యద్భుతమైన అంతరార్థమును కలిగి యుంది.
పరిపూర్ణమైన జ్ఞానానికి నీవు ప్రతీకవు.కాని జ్ఞానం కప్పివేయబడటం వలన నా అజ్ఞానమే దానికంటె బలమైనదనే భావనతో మనిషి సత్యమునకు దూరంగా ఉండిపోయి, జీవితాన్ని వృధా చేసుకొంటున్నాడు. పరమార్థాన్ని గ్రహించలేక మరణిస్తున్నాడు.అంటే మోక్షప్రాప్తిని పొందజాలకున్నాడు.
ఇదే విషయాన్ని చిత్రరూపంలో మనం చూడవచ్చును.చిత్రంలో అనేక వలయాలలో మానవుడు ఒక నీటిబిందువు మాత్రమే అ బిందువు ఆత్మ అయితే,ఎప్పుడైతే బిందువు అనంతసాగరంలో కలిసి ఏకమవుతుందో అప్పుడు ఒక్కటే స్వరూపం అంటే సముద్రమే మిగులుతుంది ల. అంటే ఆత్మ పరమాత్మతో ఐక్యమైనపుడు అంతా బ్రహ్మమయమే అవుతుంది.అదే కైవల్యం.ఆ బ్రహ్మైక్య స్థితిలో ఇంక కోరికలుండవు. జననమరణములు సంభవించవు.జన్మరాహిత్యం కలిగి పరమపదమొక్కటే నిత్యం,సత్యంగా భాసిస్తుంది.*అహం బ్రహ్మాస్మి* *తత్త్వమసి* *అయమాత్మా* *ఏకమేవాద్వితీయం* స్థితిని పొందుతాము.
భగవద్గీత 10-10 శ్లోకంలో భగవానుడిదే విషయాన్ని పార్థునికి తెలియజేసాడు.
ఓం తత్ సత్ 🙏🏻🙏🏻🙏🏻
కృష్ణ మోహన్
nice comment
ReplyDeleteWell said. Eye openers, both his keertana and your commentary. That anAcharya need not be an mediator between us and God is again re-emphasized by Annamcharya, who happened to have a great Acharya who really taught him many things. This is a very radical thought within his school of thought as well as across all schools of thought.
ReplyDeleteAlso that one need not worry about the nether world called Srivaikuntha when this world is verily His and all the subjects living here are His subjects, is very practical and a disruptive philosophical thought.
ReplyDelete