Friday, 14 October 2022

145 kOrike dIruTa yennaDu guNamunu navaguNamunu jeDi (కోరికె దీరుట యెన్నఁడు గుణమును నవగుణమునుఁ జెడి)

 ANNAMACHARYULU

145 కోరికె దీరుట యెన్నఁడు గుణమును నవగుణమునుఁ జెడి

(kOrike dIruTa yennaDu guNamunu navaguNamunu jeDi)

 

He who has a why to live can bear almost any how”.

Friedrich Nietzsche

 

for Telegu (తెలుగు) Version press here

 

Synopsis:  Will man ever be out of wants? What price is he paying for these petty desires? 

Summary of this Poem:

Chorus: When will my wishes be gratified? When will this material nature and non-material nature will cease? Will be there be a day when my mind concentrates on you without any purpose? Implied Meaning: Always, I am dictated by the desires and ruled by material nature. Will I ever be freed from them, to seek God with a pure heart?  

Stanza 1: Mind will never be satisfied. feeling of something lacking continues in the thoughts. There is no limit to the anguish thus built up. The results traded out of the accumulated good or sin are temporary. Meanwhile, days pass quickly, limiting the being to the body. Implied Meaning: This incessant feeling of shortage pulls man’s attention away, like a man must pay attention to the lifted weight. While man is unwittingly gets engaged in the uninvited balancing act, time flies away. Ignorant! Open the eyes and walk away from the foolery. You are Missing a Great Opportunity. 

Stanza 2: The living being gets absorbed in the service of the body, does not contemplate on God. Birth and death are natural to all beings. O Lord of Venkatagiri! Will we ever live with purified, sacred, sanctified hearts? 

 

Detailed Presentation 

Introduction: Annamacharya emphasised that even wish to see the lord is also a wish. When man, bereft of any wish, stands on his own, he may experience the infinite. All other efforts are mere deviations leading to waste of time. 

Therefore, Annamacharya wondered will there be a day when the beings lead a pure, clean life? Call for purity in life is not new but living life like that is more important than theorising it.

కీర్తన:

రాగిరేకు:  29-1  సంపుటము: 1-176 

కోరికె దీరుట యెన్నఁడు గుణమును నవగుణమునుఁ జెడి
వూరక యీమది నీపై నుండుట యెన్నఁడొకో ॥కోరికె॥
 
చిత్తం బాఁకలి దీరదు చింత దలంపునఁ బాయదు
యెత్తిన పరితాపమునకు నేదీ మితిమేర
హత్తిన పుణ్యము బాపము నప్పటి సుఖముల కొరకే
వత్తికి నూనెఁకు గొలఁదై వడిఁ జనె దివసములు ॥కోరికె॥
 
జీవుఁడె పరతంత్రుఁడుగన చింతింపఁడు నిన్నెప్పుడు
చావునుఁ బుట్టుగు సహజము శరీరధారులకు
శ్రీవనితాహృదయేశ్వర శ్రీవేంకటగిరివల్లభ
పావనమతిమై ప్రాణులు బ్రదుకుట యెన్నఁడొకో ॥కోరికె॥​ 

POEM

Copper Leaf:  29-1  Volume: 1-176

kOrike dIruTa yennaDu guNamunu navaguNamunu jeDi
vUraka yImadi nIpai nuMDuTa yennaDokO kOrike
 
chittaM bAkali dIradu chiMta dalaMpuna bAyadu
yettina paritApamunaku nEdI mitimEra
hattina puNyamu bApamu nappaTi sukhamula korakE
vattiki nUneku goladai vaDi jane divasamulu kOrike
 
jIvuDe parataMtruDugana chiMtiMpaDu ninneppuDu
chAvunu buTTugu sahajamu SarIradhArulaku
SrIvanitAhRdayESvara SrIvEMkaTagirivallabha
pAvanamatimai prANulu bradukuTa yennaDokO kOrike 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Details and Explanations: 

కోరికె దీరుట యెన్నఁడు గుణమును నవగుణమునుఁ జెడి
వూరక యీమది నీపై నుండుట యెన్నఁడొకో ॥కోరికె॥
 
kOrike dIruTa yennaDu guNamunu navaguNamunu jeDi
vUraka yImadi nIpai nuMDuTa yennaDokO kOrike  

Word to word meaning: కోరికె (kOrike) = Wish, Desire దీరుట (dIruTa) = gratification; యెన్నఁడు (yennaDu) = when; గుణమును (guNamunu) = Material nature; నవగుణమునుఁ (navaguNamunu) = non material nature; జెడి (jeDi) = చెడు, పాడగు, నాశమగు, dissipated, dispelled, become rotten;  వూరక (vUraka) = without any purpose; యీమది (yImadi) = this mind;  నీపై నుండుట (nIpai nuMDuTa) = concentrated on you;  యెన్నఁడొకో (yennaDokO) = When? (Implying never)           

Literal meaning: When will my wishes be gratified? When will this material nature and non-material nature will cease? Will be there be a day when my mind concentrates on YOU without any purpose? 

Explanation: వూరక {vUraka = without any purpose} is used to drive the point that we shall not do ‘give’ and ‘take’ business with God. నీపై నుండుట (nIpai nuMDuTa) is indicating that the mind continues to vacillate away from truth. Man has to do the hard work of bringing that to discipline. 



Request the readers to look at the enclosed picture titled Search for Truth (La Recherche de la vérité) by Rene Magritte. You will find a fish leaning on the wall of a room, just adjoining the window, intently looking to get out of the confined space. Fish in standing position is entirely artificial as much as the fish in the building. The fish can get into water, its natural place of sustenance. Look at the proportion of the window indicating it has all the chance to escape the fake surroundings it is currently trapped in. 

Man’s search for truth is similar to the Fish in the above picture. He wishes to be an observer of the truth, like a spectator of a football match. He finds comfort in the manmade circumstances. Yet he longs for the truth. But he does not want to stay with the truth. He is not the truth. That is the corruption of the soul. That is the reason for Annamacharya using the word జెడి (jeDi) = చెడు, పాడగు, నాశమగు, dissipated, dispelled, become rotten. 

Implied Meaning: Always, I am dictated by the desires and ruled by material nature. Will I ever be freed from them, to seek you with a pure heart?  

చిత్తం బాఁకలి దీరదు చింత దలంపునఁ బాయదు
యెత్తిన పరితాపమునకు నేదీ మితిమేర
హత్తిన పుణ్యము బాపము నప్పటి సుఖముల కొరకే
వత్తికి నూనెఁకు గొలఁదై వడిఁ జనె దివసములు ॥కోరికె॥
 
chittaM bAkali dIradu chiMta dalaMpuna bAyadu
yettina paritApamunaku nEdI mitimEra
hattina puNyamu bApamu nappaTi sukhamula korakE
vattiki nUneku goladai vaDi jane divasamulu kOrike 

Word to word meaning: చిత్తం (chittaM) = mind; బాఁకలి దీరదు (bAkali dIradu) = will never be satisfied; చింత (chiMta) = feeling of something lacking; దలంపునఁ (dalaMpuna) = from the thoughts; బాయదు (bAyadu) = does not go away; యెత్తిన (yettina) = thus taken up;   పరితాపమునకు (paritApamunaku) = pain, anguish, affliction;  నేదీ (nEdI) = where; మితిమేర (mitimEra) = limits; హత్తిన (hattina) = కూడిన, accumulated; పుణ్యము బాపము (puNyamu bApamu) = good and sins; నప్పటి (nappaTi) = for temporary;  సుఖముల కొరకే (sukhamula korakE) = only for pleasures or comforts; వత్తికి (vattiki) = for the wick ( implied as body); నూనెఁకు (nUneku) for the oil (implied the living force);  గొలఁదై (goladai) = just sufficient, limiting; వడిఁ (vaDi) = quickly; జనె (jane) = moved; దివసములు (divasamulu) = days. 

Literal meaning: Mind will never be satisfied. feeling of something lacking continues in the thoughts. There is no limit to the anguish thus built up. The results traded out of the accumulated good or sin are temporary. Meanwhile, days pass quickly, limiting the being to the body. 

Explanation: యెత్తిన పరితాపమునకు (yettina paritApamunaku = pain, anguish, affliction thus taken up) is indicating the cause of pain or pleasure is man himself, not outside agency. However, it can be unintentional act. Man’s inability to decide the proper action is the chief point. It is something like what Confucius said “Life is really simple, but we insist on making it complicated 

To make this abundantly clear, have a look at the picture below titled Perpetual Motion by famous surrealist painter Rene Magritte.


 

In the above picture the person is trying to balance the lifted weight with his head while making his hand grip as fulcrum. Its foolish to think that the man in picture is making a balance, rather he is supporting double the weight by his hand. Will he not get tired? Is this fellow free? 

Also note that in the above picture man and everything depicted is still. Yet its title perpetual motion is surprisingly accurate description of man’s true condition. 

వత్తికి నూనెఁకు గొలఁదై (vattiki nUneku goladai = the living force is confined to the body) is implying that due to our imprudent actions we set boundaries for living.  Bhagavad-Gita states that अपरेयमितस्त्वन्यां प्रकृतिं विद्धि मे पराम्  / जीवभूतां महाबाहो ययेदं धार्यते जगत् apareyam itas tvanyā prakiti viddhi me parām / jīva-bhūtā mahā-bāho yayeda dhāryate jagat Beyond the material energy, there is this the jīva śhakti (the soul energy) which is common to all the embodied souls.

We due to our indiscretion get engaged to irrelevant actions. While managing the consequences of these impertinent actions, we limit the energy of the soul and spend vigour-less life. Our actions may be likened to scamper for outer covering and throw the actual chocolate into waste bin. 

The liberated wake-up the jīva śhakti (the soul energy) thus they cross the material boundaries and are in one-ness with the nature. 

Implied Meaning: This incessant feeling of shortage pulls man’s attention away, like a man must pay attention to the lifted weight. While man is unwittingly gets engaged in the uninvited balancing act, time flies away. Ignorant! Open the eyes and walk away from the foolery. You are Missing a Great Opportunity. 

జీవుఁడె పరతంత్రుఁడుగన చింతింపఁడు నిన్నెప్పుడు
చావునుఁ బుట్టుగు సహజము శరీరధారులకు
శ్రీవనితాహృదయేశ్వర శ్రీవేంకటగిరివల్లభ
పావనమతిమై ప్రాణులు బ్రదుకుట యెన్నఁడొకో ॥కోరికె॥​
 
jIvuDe parataMtruDugana chiMtiMpaDu ninneppuDu
chAvunu buTTugu sahajamu SarIradhArulaku
SrIvanitAhRdayESvara SrIvEMkaTagirivallabha
pAvanamatimai prANulu bradukuTa yennaDokO kOrike 

Word to word meaning: జీవుఁడె (jIvuDe) = the living thing;  పరతంత్రుఁడుగన (parataMtruDugana) = being sub-servient (to the body); చింతింపఁడు (chiMtiMpaDu) = does not contemplate; నిన్నెప్పుడు (ninneppuDu) = on You ever; చావునుఁ బుట్టుగు (chAvunu buTTugu) = birth and death; సహజము (sahajamu) = natural; శరీరధారులకు (SarIradhArulaku) = for the embodied bodies;  శ్రీవనితాహృదయేశ్వర (SrIvanitAhRdayESvara) = O Ruler the heart of Goddess Lakshmi;  శ్రీవేంకటగిరివల్లభ (SrIvEMkaTagirivallabha) = Lord of the hill  called Venkatagiri;  పావనమతిమై (pAvanamatimai) = with purified, sacred, sanctified hearts;  ప్రాణులు (prANulu) = we the living things;  బ్రదుకుట (bradukuTa) = lead life; యెన్నఁడొకో (yennaDokO) = When? (Implying never) 

Literal meaning: The living being gets absorbed in the service of the body, does not contemplate on God. Birth and death are natural to all beings. O Lord of Venkatagiri! Will we ever live with purified, sacred, sanctified hearts? 

Explanation: Again, observe title of the above picture “perpetual motion” indicating our continuous and uninterrupted engagement with idiocies. Where is the time for man to untangle?

 

References and Recommendations for further reading:

#1 45 భారమైన వేపమాను పాలువోసి పెంచినాను (bhAramaina vEpamAnupAluvOsi peMchinAnu)

 

 

4 comments:

  1. Excellent... I could connect with the fish picture.....👍😊

    ReplyDelete
  2. Here పరతంత్రుడు means పరతంత్రుడు for the Supreme Being. Unless He wills, the jeeva will not contemplate on Him and the cycle of birth and death becomes natural, till He wills to take the Jeeva out. When will that happen is the question Annamacharya is wondering about, పావనమతియై ప్రాణులు బ్రదుకుట యెన్నఁడొకో

    ReplyDelete
  3. Both Punya and Papa are momentary and the intent is rightly captured.

    ReplyDelete
  4. కోరికలనంతం.నిరంతరాయంగా జనించే కోరికలు తీరేదెన్నడు?చేసిన పాపపుణ్యకర్మల సుఖానుభవం తాత్కాలికమైనదే.నూనె ఉన్నంత వరకు వత్తి వెలిగినట్లే, శరీరం కూడా ప్రాణశక్తి ఉన్నంత వరకే నిలబడి యుంటుంది. ఆ శక్తి అంతమైనపుడు శరీరం పడిపోతుంది. కాలం ఎంత త్వరగా గడచిపోతున్నదో, శరీరమంత వేగంగా పడిపోతుంది. భౌతిక,భౌతికేతర వాంఛలు నశించేదెన్నడో? విషయములందు నిమగ్నమైన చిత్తము దేవునియందు ఏకాగ్రమై తిరమైయుండేదెన్నడో?
    ఎన్నటికైనా చిత్తచాంచల్యము నశించి,
    చిత్తనైర్మల్యము సిద్ధిoచునా? యని అన్నమయ్య శ్రీవేంకటేశ్వరుని ఆర్ద్రతతో ప్రార్థిస్తున్నాడు.

    Rene Magritte చిత్రాలు రెండూ అన్నమయ్య భావనకు అద్దం పడుతున్నవి.సేకరించి సమర్పించిన శ్రీ చామర్తి శ్రీనివాస్ గారికి ధన్యవాదములు.

    ఓం తత్ సత్ 🙏🏻
    కృష్ణ మోహన్

    ReplyDelete

T-210 విజాతులన్నియు వృథా వృథా

  అన్నమాచార్యులు T- 210. విజాతులన్నియు వృథా వృథా   సకల క్రియల సమన్వయమే సుజాతి   కీర్తన సంగ్రహ భావము : పల్లవి : సత్యమునకు అనుగు...