T-135 తెలియనివారికిఁ దెరమరుఁగు

 

తాళ్లపాక అన్నమాచార్యులు

135 తెలియనివారికిఁ దెరమరుఁగు 

అందమైన పంజరం

 

Those interested in English Version may press this 

ఉపోద్ఘాతము:  అన్నమాచార్యులు దైనందిన వాడుకలో ఉన్న పదాలను ఉపయోగించి, ఏ ఆధునిక ప్రమాణాలూ సరితూగని విధంగా, అత్యంత విప్లవాత్మకమైన భావనలను ప్రాపంచిక వస్తువులలో తెలియజేసి గొప్ప కవిత్వాన్ని సృష్టించి మెప్పించారు. 

ఈ కవిత యొక్క ప్రధాన లక్ష్యం వ్యక్తీకరించడానికి అత్యంత కఠినమైనదే కావచ్చు. అన్నమయ్య మాటల వాఁడి ముందు లేజర్ కిరణాల పదునూ దిగదుడుపే. ఇటువంటి  కూర్పు అనితరసాధ్యము. 

అన్నమాచార్యుని లోతైన కవితావేశమును గొప్ప చిత్రకారుల ఊహలలో ప్రతిధ్వనించుట చూడవచ్చు. ఒక కళాకారుడు మాత్రమే మరొక కళాకారుడి అభిరుచిని పూర్తిగా ఆస్వాదించగలడు. వారు వేర్వేరు కాలాలకు చెందిన వారైనా భావము ఒకేలా కాన్పించుట అనుకోకనో లేక ప్రమాదవశత్తుననో జరిగినదికాదు. 

రెనే మాగ్రిట్టే (1898-1967) ఒక బెల్జియన్ అధివాస్తవిక కళాకారుడు., అతను అనేక చమత్కారమైన మరియు ఆలోచన రేకెత్తించే చిత్రాలను సృష్టించడంలో ప్రసిద్ధి చెందాడు. అన్నమాచార్యుని వలె ఆయన కూడా సాధారణ వస్తువులను అసాధారణ సందర్భంలో చూపి మరియు వాస్తవికత గురించి పరిశీలకుల ముందస్తు అవగాహనలను (preconceived notions) సవాలు చేస్తాడు. ఇద్దరు గొప్ప కళాకారులు ఒకే విషయం చెప్పడం మీరు చూస్తారు. ఒకరిది అసాధారణ శ్లేషను ప్రేరేపించును. మరొకరు మిమ్మల్ని వేరే ప్రపంచములో అబ్బురపరచుతూ విహరింప చేస్తారు.  అక్కడ నుండి మీరు దిగివచ్చుటకు ఇష్టపడరు. 

 

కీర్తన: రాగిరేకు:  355-4  సంపుటము: 4-324

తెలియనివారికిఁ దెరమరుఁగు తెలిసినవారికి దిష్టంబిదియే ॥పల్లవి॥   కన్నులయెదుటనుఁ గాంచినజగ మిది పన్నిన ప్రకృతియు బ్రహ్మమునే యిన్నిట నుండఁగ నిదిగాదని హరిఁ గన్న చోట వెదకఁగఁబోనేలా ॥తెలి॥   అగపడి యిరువదియైదై జీవునిఁ దగిలినవెల్లాఁ దత్వములే నగవుల నిదియును నమ్మగఁ జాలక పగటునఁ దమలో భ్రమ​యఁగ నేలా ॥తెలి॥   అంతరంగుఁడును నర్చావతారము నింతయు శ్రీవేంకటేశ్వరుఁడే చెంతల నీతనిసేవకులకు మరి దొంతికర్మములతోడ సిఁకనేలా ॥తెలి॥

 

Details and Explanations:

తెలియనివారికిఁ దెరమరుఁగు

తెలిసినవారికి దిష్టంబిదియే ॥పల్లవి॥

 

భావము: తెలియనివారి కెప్పటికీ దెరమరుఁగే. తెలిసినవారు ఇతరము లెరుగరు.

వివరణము: ఈ ప్రపంచమే ఒక ఇంద్రజాలము. దీనికి మంత్రముగ్ధులై ఇందులో మునిగిపొతే, ఇక దీని నుండి బయటపడటం దాదాపు అసాధ్యం. ఎందుకంటే సత్యము మరియు భ్రమల మధ్య వ్యత్యాసము గుర్తు పట్టలేనంత సూక్ష్మము. నిజానికి భ్రమ ఎక్కువ ఆకర్షణీయంగా ఉంటుంది.

ఇది ఎవరి కథో గుర్తు చేసుకోలేకపోతున్నాను. బహుశా అది సోక్రటీస్ దేమో. బాటిల్ ను సముద్రపు నీటితో నింపడానికి వృధాగా ప్రయత్నిస్తున్న ఒక  పిల్లవాడిని అతను చూస్తాడు. అతను నింపుతాడు, తరువాత నీళ్ళను తిరిగి సముద్రంలో పోస్తాడు. ఇలా కొన్ని సార్లు చేసిన తరువాత, పిల్లవాడు సీసాని సముద్రంలోకి విసిరేస్తాడు. అప్పుడు సోక్రటీస్ "నీసాతో  ఏం చేస్తున్నావని?" అడుగుతాడు. బాలుడు ఇలా జవాబిచ్చాడు "నేను సముద్రాన్ని దానిలో నింపడానికి ప్రయత్నించాను. సాధ్యం కాదని తెలుసుకున్నాను. ఏదేమైనా, సీసాలో సముద్రాన్ని నింపలేమేమో కానీ సముద్రం సీసాని తనలో ఇముడ్చుకోగలదని తెలుసుకున్నా.  సీసాలో సముద్రాన్ని నింపాలనుకోవడం నా మూర్ఖత్వం"  ​

అన్నమాచార్యులు చాలా లోతైన అర్థాన్ని అతి కొద్ది కొన్ని పదాల్లో తెలియజేస్తారు. జీవితంలో చేయవలసిన విధులను తెలిసిన మరో ఆలోచనలేక ఆ కార్యము నందే ఉందుము. పలు ప్రయత్నములలో కాదు.  పై ఉదాహరణలోని తెలివైన బాలుడు కొలది ప్రయత్నములోనే వృథా ప్రయాసను గుర్తించి ఆ పనిని సముద్రానకే (ప్రకృతికే) విడిచిపెట్టాడు. అయితే, విచ్చలవిడిగా నచ్చినది చేయమని దీని అర్థం కాదు. 

అన్వయార్ధము: (దైవమునకు) అంకితమైన వారు ఇతరములు ఇష్టపడరు. ఇతరులు ఇంద్రజాలములో మునుగుదురు.

 

కన్నులయెదుటనుఁ గాంచినజగ మిది

పన్నిన ప్రకృతియు బ్రహ్మమునే

యిన్నిట నుండఁగ నిదిగాదని హరిఁ

గన్న చోట వెదకఁగఁబోనేలా ॥తెలి॥

 

ముఖ్య పదాలకు అర్ధాలు: గన్న చోట =మానవుల జన్మస్థలం = లైంగిక​ సుఖాలపై వ్యామోహమును సూచిస్తుంది.

భావము: కన్నులయెదుటనుఁ కనపడు జగము, ప్రకృతివేయు ఎత్తుగడలన్నియు బ్రహ్మములే. ఇట్లు కనపడునదంతయు హరిఁయై ఉండగా వెర్రియై లైంగిక సుఖములలో వెతుకుతావే?

వివరణము: మనం ఏమి చూస్తాము? ఇది మీ సమయాన్ని వృథా చెయ్యడానికో, విసిగించడానికో అడిగిన ప్రశ్న కాదు. "చూసేది అవగతమైందా?" అని అన్నమాచార్యులు అడిగే అసలైన ప్రశ్న?

 

రెనే మాగ్రిట్టే వేసిన "ది ఫెయిర్ క్యాప్టివ్" (అందమైన పంజరం) అనే క్రింద ఇచ్చిన  పెయింటింగ్ చూడండి. ఈ చిత్రకారుడు ఒక పెయింటెడ్ చిత్రము మరియు దాని వెనుక దాగిన  బ్యాక్ గ్రౌండుకు మధ్య వైరుధ్య సంబంధాన్ని పరిశోధిస్తాడు.

 

ఈ చిత్రం సముద్రతీరంలో ఒక బండరాయి మరియు మండుతున్న తుబా (బాకా లాంటి ఊదే పరికరము) వాటి మధ్య ఉన్న ఈసెల్ (డ్రాయింగ్ బోర్డు)ను చూపిస్తుంది. ఈసెల్ మనం చూసే విండోకు ప్రాతినిధ్యం వహిస్తుంది. బండరాయి పదార్థానికి ప్రాతినిధ్యం వహిస్తుంది. మండుతున్న తుబా కోరికలతో రగిలిపోయే మనస్సును సూచిస్తుంది. ఈ కోరికలు, 'కాన్వాస్'పై కొంత ప్రతిబింబాన్ని వదిలివేస్తాయి. ఈసెల్ (డ్రాయింగ్ బోర్డు)ను పారదర్శకముగా చూపి అది దాచిన వాటిని పరిశీలించే వెసులుబాటు ప్రేక్షకుడికి కల్పించారో లేక నేపధ్యమును (బ్యాక్ గ్రౌండును) సరి పోలు చిత్రమును గీసిరో తెలుపలేదు. దీని నుండి చూచుచున్నది చిత్రమా లేక సహజమగు వాస్తవమా అన్నది ప్రేక్షకునికే వదలి వేసారు!

 

పై చిత్రంలో వలె, కోరికలు, ఆలోచనల జ్వాలల ద్వారా మనము ప్రభావితమవుతాము. మనిషిని తాను చూసేదానితో మమేకము కాకుండా పరిమితులు విధించలేదు. "ది ఫెయిర్ క్యాప్టివ్" అనే ఈ చిత్ర౦, మన దృక్కోణాన్ని పెద్ద లేదా చిన్న ఈసెల్ (డ్రాయింగ్ బోర్డు) ద్వారా పరిమిత౦ చేసుకు౦టామని మనకు చెబుతో౦ది. ఈసెల్ యొక్క సరిహద్దులు, మనసులో ఊహించుకుని గీసుకున్న సరిహద్దులతో నిర్మించబడతాయి. కదలుచున్న ఆలోచనలు మన దృక్పథాన్ని వక్రీకరిస్తున్నాయి.

 

భూమి ప్రపంచానికి కేంద్రం కాదు అనే వాస్తవం శతాబ్దాలుగా వివాదాస్పదంగా ఉండినదని మనకు తెలుసు. ఒక వాస్తవాన్ని అంగీకరించడానికి చాలా జీవితాలు మరియు యుగాలు పట్టాయి. అదే విధముగా చూచు విషయమునకు మరియు ఉన్నది ఉన్నట్టుగా సమ్మతించుటకు మధ్య వ్యత్యాసము ఆలోచన ద్వారా ఉత్పన్నమయ్యే ఇబ్బంది. మానవుడు కనులముందర అగపడు సత్యమును ఒప్పుకొని దానిలో భాగమగుటకు తనలో జరుపు అంతర్మధనమే ఘర్షణ​.  ఈ ఘర్షణలో పడి సత్యమునకు దూరమగును. కావున అతడు చూచునది సత్యము కాదు, తన స్మృతి ద్వారా గ్రహించిన ఆనవాలు మాత్రమే. అందుకే  త్యాగరాజు "తెరతీయగ రాదా నాలోని, తిరుపతి వెంకటరమణా ! మత్సరమను తెరతీయగ రాదా" అన్నారు.

 

చూచినది మరియు అందు అంతర్బాగమవటనికి మధ్య ఉన్న ద్వంద్వత్వం మనిషిని నిరాశపరచి సులభముగా వీలయ్యే శారీరక ఆనందాల వైపు పరుగు తీయిస్తుంది. అందుకే అన్నమాచార్యులు “గన్న చోట వెదకఁగఁబోనేలా” అన్నారు. అంటే మనం ఎడమ వైపుకు లేదా కుడి వైపుకు మొగ్గుతాం. ఈ రెండూ మన వీక్షణకు రంగులు చల్లి మభ్య పరుస్తాయి. "ది ఫెయిర్ క్యాప్టివ్" యొక్క ల్యాండ్ స్కేప్ లో కాషాయ ఛాయకు అదే కారణం. 

ఈ విధంగా భగవద్గీతలో పేర్కొన్న సంతులనము సమం కాయశిరోగ్రీవం ధారయన్నచలం స్థిరః (6-13) అన్నది సైద్ధాంతికం కానేకాదు, అది తీవ్రమైన మనో నిమగ్నత. అదే జిడ్డు కృష్ణమూర్తి చెప్పిన కష్టమైన పని. అన్నమాచార్యులు చెప్పిన "నడిమితెరువుననే నడవుమీ^#1" అర్ధము కూడానూ.

భావితరాలకు 'చర్య'ను సమగ్రముగా తెలుపుటకు అన్నమాచార్యులు ఈ సర్వోత్తమమైన కవితా చిత్రాలను మన మనఃపలకములో ముద్రించారు. అతను గొప్ప సత్యాన్వేషకుడే కాని ఛాందస వాది కాడు.

 

అన్వయార్ధము: సర్వవ్యాపకుడైన భగవంతుణ్ణి వెతకడమే మూర్ఖత్వం కాదా? (అదీ తప్పు తెరువులలో.)

 

అగపడి యిరువదియైదై జీవునిఁ

దగిలినవెల్లాఁ దత్వములే

నగవుల నిదియును నమ్మగఁ జాలక

పగటునఁ దమలో భ్రమ​యఁగ నేలా ॥తెలి॥

 

ముఖ్య పదాలకు అర్ధాలు: నగవుల = పరిహాసము చేయుచూ, పగటునఁ = పొగరుతో, గర్వముతో.

భావము: తనకు అనుభవమనకు వచ్చు యిరువదియైదు తత్వములు కూడా దైవ ప్రసాదములే. పొగరుతో దీనిని పరిహసించి నమ్మలేని వింత జీవులు తమలోనే భ్రమయుదురు గాక​.

వివరణము: 'పగటునఁ దమలో భ్రమయఁగ నేలా' మానవుని జీవిత పోరాటం వెలుపలి శతృవులతో కాదు; అంతర్గత పోరాటమే అని సూచిస్తుంది. అ౦దుకే, జీవిత౦లో అత్యున్నత విజయము చక్రవర్తి పదవి నధిరోహించుటలోకాదు, విపత్కర పరిస్థితులలోనూ ఉన్నవాటితో సంతృప్తితో వినయ౦గా ఉ౦డడమే. 

ఈ శ్లోకం మొదటి చరణంతో చాలా దగ్గరి సమన్వయాన్ని మీరు గమనించవచ్చు. మానవుడు తన అహం నుండి బయటకు రాకపోతే, భౌతిక విజయాలు సాధించినప్పటికీ, నిర్భాగ్య జీవిగా మిగిలిపోతాడు. ఇదే విషయాన్ని అసమాన ప్రతిభావంతుడగు మైకేల్ జాక్సన్ జీవితంలో సులభంగా గమనించవచ్చు. 

 

 అన్నమాచార్యులు పేర్కొన్న మానవ శరీరంలోని 25 తత్వాలు:
1. జ్ఞానేంద్రియాలు : కన్ను, ముక్కు, చెవి, నాలుక మరియు చర్మం – 5.
2. కర్మేంద్రియాలు : కాళ్ళు, చేతులు, శిశ్నం, గుదం మరియు నోరు – 5.
౩. అంతఃకరణ చతుష్టయం : మనస్సు, బుద్ధి, చిత్తం మరియు అహంకారం – 4.
4. పంచాతన్మాత్రులు : శబ్దం (ఆకాశగుణం), స్పర్శ (గాలిగుణం), రూపం (అగ్నిగుణం), రసం (నీటి గుణం) మరియు గంధం (భూమిగుణం) – 5.
5. పంచప్రాణాలు : లోనికి తీసుకునే గాలి శరీరంలో అయిదు రకాలుగా పనిచేస్తూ ఉంది – ప్రాణం, అపానం, వ్యానం, ఉదానం మరియు సమానం –5.
పైవి 24 + జీవుడు కలిపి 25 తత్వాలతో  మానవుడు జీవన యాత్రను కొనసాగిస్తున్నాడు.

 

అంతరంగుఁడును నర్చావతారము

నింతయు శ్రీవేంకటేశ్వరుఁడే

చెంతల నీతనిసేవకులకు మరి

దొంతికర్మములతోడ సిఁకనేలా ॥తెలి॥

 

ముఖ్య పదాలకు అర్ధాలు: నర్చావతారము = కోవెలలో అర్చించబడే మూర్తి; సిఁకనేలా = సిగపట్లేలా? యుద్ధము చేయవలసిన పనియేమి?

భావము: అంతరంగుఁడును అర్చావతారము (కోవెలలో అర్చించబడే మూర్తి) నింతయునూ^#2 శ్రీవేంకటేశ్వరుఁడే. మరి ఈతనిసేవకులకు దొంతికర్మములతోడ సిగపట్లేలా? (యుద్ధము చేయవలసిన పనియేమి?) 

వివరణము: “ఈతనిసేవకులమని మనకు ఎలా తెలుసును?” అన్నమాచార్యులు అడిగే పెద్ద ప్రశ్న.  'తెలిసినవారికి దిష్టంబిదియే'  అను పదప్రయోగం "ఆ వ్యక్తి తన ప్రస్తుత స్థితిలో కొనసాగడానికి ఇష్టపడవచ్చు కానీ అతడు తాను వాస్తవానికి ఏ స్థితిలో ఉన్నాడో ఖచ్చితంగా నిర్ణయించలేడు" అని సూచిస్తుంది. ఈ అనిర్దిష్ట స్థితి ప్రాపంచిక జ్ఞానం, వ్యవహారాలు మరియు గందరగోళములకు అతీతమైనది.   

 

References and Recommendations for further reading:

#1 93. ఊరికిఁ బోయెడి వోతఁడ (Uriki bOyeDi vOtaDa)

#2 96. ఎదుట నెవ్వరు లేరు యింతా విష్ణుమయమే (eduTa nevvaru lEru yiMtA vishNumayamE)

 

 

కీర్తన సంగ్రహ సారం:

పల్లవి: తెలియనివారి కెప్పటికీ దెరమరుఁగే. తెలిసినవారు ఇతరము లెరుగరు. అన్వయార్ధము: (దైవమునకు) అంకితమైన వారు ఇతరములు ఇష్టపడరు. ఇతరులు ఇంద్రజాలములో మునుగుదురు.

చరణం 1: కన్నులయెదుటనుఁ కనపడు జగము, ప్రకృతివేయు ఎత్తుగడలన్నియు బ్రహ్మములే. ఇట్లు కనపడునదంతయు హరిఁయై ఉండగా వెర్రియై లైంగిక సుఖములలో వెతుకుతావే? అన్వయార్ధము: సర్వవ్యాపకుడైన భగవంతుణ్ణి వెతకడమే మూర్ఖత్వం కాదా? (అదీ తప్పు తెరువులలో.)

చరణం 2: తనకు అనుభవమనకు వచ్చు యిరువదియైదు తత్వములు కూడా దైవ ప్రసాదములే. పొగరుతో దీనిని పరిహసించి నమ్మలేని వింత జీవులు తమలోనే భ్రమయుదురు గాక​.

చరణం 3: అంతరంగుఁడును అర్చావతారము (కోవెలలో అర్చించబడే మూర్తి) నింతయునూ^#2 శ్రీవేంకటేశ్వరుఁడే. మరి ఈతనిసేవకులకు దొంతికర్మములతోడ సిగపట్లేలా? (యుద్ధము చేయవలసిన పనియేమి?)

135 తెలియనివారికిఁ దెరమరుఁగు (teliyanivAriki deramarugu)

 

ANNAMACHARYULU

135 తెలియనివారికిఁ దెరమరుఁగు

(teliyanivAriki deramarugu)

 La Belle Captive

 Those interested in Telegu Version may press this link

 

Introduction:  Annamacharya used words of daily usage, described the mundane objects to create great poetry to convey highly revolutionary concepts, inconceivable by any modern standards.

The central objective of this poem could be tough to express. He makes it possible by  laser sharp wording. This is one of those impossible compositions.

Annamacharya’s deep sense of poems find echoes  in great painters works. An artist only can reflect another artist’s taste in full blossom. Though they belonged to different ages, great art transcends time.

Rene Magritte (1898-1967) was a Belgian surrealist artist, who became well known for creating a number of witty and thought-provoking images. Like Annamacharya he depicts ordinary objects in an unusual context and challenges observers' preconditioned perceptions of reality. You will find both great artists saying the same thing. One is a visual treat, another takes you to a different world, from where you do not wish to come down.

 

కీర్తన: రాగిరేకు:  355-4  సంపుటము: 4-324

POEM Copper Leaf:  355-4     Volume: 4-324

తెలియనివారికిఁ దెరమరుఁగు తెలిసినవారికి దిష్టంబిదియే ॥పల్లవి॥   కన్నులయెదుటనుఁ గాంచినజగ మిది పన్నిన ప్రకృతియు బ్రహ్మమునే యిన్నిట నుండఁగ నిదిగాదని హరిఁ గన్న చోట వెదకఁగఁబోనేలా ॥తెలి॥   అగపడి యిరువదియైదై జీవునిఁ దగిలినవెల్లాఁ దత్వములే నగవుల నిదియును నమ్మగఁ జాలక పగటునఁ దమలో భ్రమ​యఁగ నేలా ॥తెలి॥   అంతరంగుఁడును నర్చావతారము నింతయు శ్రీవేంకటేశ్వరుఁడే చెంతల నీతనిసేవకులకు మరి దొంతికర్మములతోడ సిఁకనేలా ॥తెలి॥

teliyanivAriki deramarugu telisinavAriki dishTaMbidiyE ॥pallavi॥   kannulayeduTanu gAMchinajaga midi pannina prakRtiyu brahmamunE yinniTa nuMDaga nidigAdani hari ganna chOTa vedakagabOnElA ॥teli॥   agapaDi yiruvadiyaidai jIvuni dagilinavellA datvamulE nagavula nidiyunu nammaga jAlaka pagaTuna damalO bhramayaga nElA ॥teli॥   aMtaraMguDunu narchAvatAramu niMtayu SrIvEMkaTESvaruDE cheMtala nItanisEvakulaku mari doMtikarmamulatODa sikanElA ॥teli॥

 

Details and Explanations:

 

తెలియనివారికిఁ దెరమరుఁగు

తెలిసినవారికి దిష్టంబిదియే ॥పల్లవి॥

 

teliyanivAriki deramarugu

telisinavAriki dishTaMbidiyE ॥pallavi॥

 

Word to Word meaning: తెలియనివారికిఁ (teliyanivAriki)= who do not know; దెరమరుఁగు (deramarugu) = its behind veil; తెలిసినవారికి (telisinavAriki) for who know; దిష్టంబిదియే (dishTaMbidiyE)= like this alone. 

Literal meaning: Those who do not know are shielded away from the truth. Those aware like nothing else. 

Explanation: This is an enchanted world. If one is immersed by this absorbing engagement, its near impossible to come out of this. Because the difference between Real and illusion is minimalistic, rather looks more like real.  

I am unable to recall whose story it was. Probably it was of Socrates. He sees a very young boy trying in vain to fill the bottle with sea water. He fills, then pours it back into the sea. After some trials, he throws into the bottle into the sea. At that point Socrates asks what did he do with the bottle? The Boy replies “I tried filling the sea into it. Found not possible. However, I understood, instead the bottle can be accommodated by the sea. Filling sea into the bottle was my foolishness” 

Annamacharya conveys very deep meaning in few words. If we really know what to do (in life), without blinking we get engaged. Definitely not in multiple activities.  Like the boy knew after few trials, his efforts are futile, and he rather left the task to the sea (nature). However, it does not mean license to do what we like.   

Implied meaning: Devoted like nothing else. Others continue in enchantment.   

 

కన్నులయెదుటనుఁ గాంచినజగ మిది

పన్నిన ప్రకృతియు బ్రహ్మమునే

యిన్నిట నుండఁగ నిదిగాదని హరిఁ

గన్న చోట వెదకఁగఁబోనేలా ॥తెలి॥

 

kannulayeduTanu gAMchinajaga midi

pannina prakRtiyu brahmamunE

yinniTa nuMDaga nidigAdani hari

ganna chOTa vedakagabOnElA ॥teli॥ 

Word to Word meaning: కన్నులయెదుటనుఁ (kannulayeduTanu) = (the  thing) in front of you; గాంచిన (gAMchina) = see, view, ( used here more in the sense of perception) జగ మిది (jaga midi) = this world; పన్నిన (pannina) = ఎత్తుగడ, సూత్రము, the scheme, the plan;  ప్రకృతియు (prakRtiyu) = the nature;  బ్రహ్మమునే (brahmamunE)= is the Lord himself, is the truth ifself;  యిన్నిట (yinniTa) = in all these; నుండఁగ (nuMDaga) = available, existing; నిదిగాదని (nidigAdani) = denying this;   హరిఁ (hari) = Lord Hari; గన్న చోట (ganna chOTa) = the place of human birth (indicating carnal pleasures); వెదకఁగఁబోనేలా (vedakagabOnElA) = why move there to search (= signifying that man gets mislead by his perception, not a natural idea). 

Literal meaning: O Man Whatever you see in front of your eyes is truth. God is omnipresent. By your wrong assessment, you move from natural position to assumed position and try to find truth by engaging in lustful activities.  

Explanation: What do we see? It is not a question to rob your time. “Do we understand what we see?” Is the real question posed by Annamacharya. 

Please see the painting below “The Fair Captive” by Rene Magritte. In this painter investigates the paradoxical relationship between a painted image and what it conceals.

This picture shows the easel, flanked by a boulder and a flaming tuba, in a beach. The easel represents window through which we look. The boulder represents material. The flaming tuba represents mind burning with desires. These desires, leave certain reflection on the ‘canvas’.  we are brought again to the notion of the canvas both as a pane of glass which allows the spectator to 'see through' reality, and as a metaphor for painting as a window on reality. 

As in the above picture, we get influenced by the flame of desires, thoughts. Nothing is limiting the man from being one with what he sees. This picture “The Fair Captive” is telling us that we limit our view by a larger or a smaller easel. The borders of the easel are formed by the thought. The movement of thought is distorting our view. 

Just imagine the mundane fact that earth is not the centre of the world was disputed for centuries. It took too many lives and eons to appreciate the fact. The same is the case with the difference between the looking and the liking - is the trouble brewed by the thought- within each one of us. Falling into this conflict, man will be far from the truth. Therefore, what he sees is not the truth, but only the impression he perceives through his memory. That’s why great saint poet Thygaraja said తెరతీయగ రాదా   నాలోని,  తిరుపతి వెంకటరమణా !    మత్సరమను తెరతీయగ రాదా  (Remove the layers O Lord Venkateswara with in me, remove the layers of envy in me). 

The dichotomy between looking and liking leads man to look for what is more tangible, to carnal pleasures. That means we are leaning either leftwards or right wards. Both are colouring the view. That is reason for orangish hue in the landscape of “The Fair Captive” Thus, the balance mentioned in Bhagavad-Gita  समं कायशिरोग्रीवं धारयन्नचलं स्थिर: (6-13) (samaṁ kāya-śhiro-grīvaṁ dhārayann achalaṁ sthira) is not theoretical, but a serious engagement. That is the hard work mentioned by Jiddu Krishnamurti. Annamacharya said నడిమితెరువుననే నడవుమీ naDimiteruvunanE naDavumI^#1 (= walk the tight rope in the centre). 

Please understand Annamacharya painted these pictures of poetry for the posterity to understand appropriate action. He is a great truth seeker, not necessarily a conformist. 

Implied meaning: Is it not foolishness to search Omnipresent God? (Particularly in wrong places?) 

అగపడి యిరువదియైదై జీవునిఁ

దగిలినవెల్లాఁ దత్వములే

నగవుల నిదియును నమ్మగఁ జాలక

పగటునఁ దమలో భ్రమ​యఁగ నేలా ॥తెలి॥

 

agapaDi yiruvadiyaidai jIvuni

dagilinavellA datvamulE

nagavula nidiyunu nammaga jAlaka

pagaTuna damalO bhamrayaga nElA ॥teli॥

 

Word to Word meaning: అగపడి (agapaDi) = by appearing, by revealing; యిరువదియైదై (yiruvadiyaidai) = twnetyfive tatvas (in Indian philosophy  tatvas  are elements or principles of reality);  జీవునిఁ (jIvuni) = the person;  దగిలినవెల్లాఁ (dagilinavellA) = whatever exciting man;  దత్వములే (datvamulE) = are these TATVAs only; నగవుల (nagavula) = taking it as sarcasm, taking it as a joke; నిదియును (nidiyunu) = that;  నమ్మగఁ జాలక (nammaga jAlaka) unable to believe, unable to comprehend; పగటునఁ (pagaTuna) with ego, with pride, with high handedness, scornful;  దమలో (damalO) = within themselves; భ్రమ​యఁగ నేలా (bhamrayaga nElA) = come under illusion, come under trickery. 

Literal meaning: All the 25 elements reveal themselves while exciting the person. Unable to believe, Man dismisses them scornfully. Why remain in trickery born of pride and ego. 

Explanation: పగటునఁ దమలో భ్రమ​యఁగ నేలా (pagaTuna damalO bhamrayaga nElA) is indicating that man’s struggle is not outside, but within himself. Therefore, greatest achievement in life is not in becoming emperor, but remaining humble, with whatever one has.

You will notice very close coordination this stanza has with the first one. Unless man comes out of his ego, despite his material success, remains a deprived creature. This fact is evident from the life of greatly gifted Michael Jackson. 

అంతరంగుఁడును నర్చావతారము

నింతయు శ్రీవేంకటేశ్వరుఁడే

చెంతల నీతనిసేవకులకు మరి

దొంతికర్మములతోడ సిఁకనేలా ॥తెలి॥

 

aMtaraMguDunu narchAvatAramu

niMtayu SrIvEMkaTESvaruDE

cheMtala nItanisEvakulaku mari

doMtikarmamulatODa sikanElA ॥teli॥

 

Word to Word meaning: అంతరంగుఁడును (aMtaraMguDunu) = the one inside us;  నర్చావతారము (narchAvatAramu) = (consecrated image, murti or vigraham or idol) that is worshipped in a temple.  నింతయు (niMtayu) = all these;  శ్రీవేంకటేశ్వరుఁడే (SrIvEMkaTESvaruDE) = only Lord Venkateswara; చెంతల (cheMtala) = besides, next to him;  నీతనిసేవకులకు (nItanisEvakulaku) =Lord’s servants; మరి (mari) = yet;  దొంతికర్మములతోడ (doMtikarmamulatODa) = with dual nature; సిఁకనేలా (sikanElA) = Why scuffle? Why struggle? 

Literal meaning: The one inside us, that one worshipped in a temple; all these^#2 are Lord Venkateswara only. For the servants of the Lord where is the need to scuffle with duality? 

Explanation: “How do we know we are Lord’s servants”? is a big question posed by Annamacharya. The wording తెలిసినవారికి దిష్టంబిదియే (telisinavAriki dishTaMbidiyE) implies “one may like to continue in his present state but cannot determine with any certainty where he actually is”. This indeterministic state is beyond the worldly knowledge, affairs and confabulations.

 

References and Recommendations for further reading:

#1 93. ఊరికిఁ బోయెడి వోతఁడ (Uriki bOyeDi vOtaDa)

#2 96. ఎదుట నెవ్వరు లేరు యింతా విష్ణుమయమే (eduTa nevvaru lEru yiMtA vishNumayamE)

 

 

Summary of this Keertana: 

Chorus: Those who do not know are shielded away from the truth. Those aware like nothing else. Implied meaning: Devoted like nothing else. Others continue in enchantment.

 

Stanza 1: O Man Whatever you see in front of your eyes is truth. God is omnipresent. By your wrong assessment, you move from natural position to assumed position and try to find truth by engaging in lustful activities. Implied meaning: Is it not foolishness to search Omnipresent God? (Particularly in wrong places?)

 

Stanza 2: All the 25 elements reveal themselves while exciting the person. Unable to believe, Man dismisses them scornfully. Why remain in trickery born of pride and ego.

 

Stanza 3: The one inside us, that one worshipped in a temple; all these are Lord Venkateswara only. For the servants of the Lord where is the need to scuffle with duality?