182 eMdunu bOrA dIsaMsAramu (ఎందును బోరా దీసంసారము)

 ANNAMACHARYULU

182 ఎందును బోరా దీసంసారము

(eMdunu bOrA dIsaMsAramu)

for Telegu (తెలుగు) Version press here

 

Summary of this Poem:

Chorus: Oh, People!! We cannot achieve significant progress in this world or in life with our current way of living. Oh, God! it is truly impossible to break free from the web of illusion you've expertly woven. 

Stanza 1: Man! Understand that thing, when possessed, distorts the mind; when lacking, brings sorrow; and which create obstructions that life cannot continue without the sustenance of the body. 

Stanza 2: O people! Drawn to the transitory allure of youth, you yearn to linger within it forever. Yet, as the end approaches, you find yourself a helpless spectator. Throughout your life, you relentlessly chase after elusive wealth, which comes and goes. Despite all this, hunger remains unconquered despite all your efforts. 

Stanza 3: O People, why are you so driven by the pursuit of money, wealth, and recognition? How many endeavours will you immerse yourself in?  Lord Venkateswara, you stand at the core of everything. We earnestly request your protection for the sake of the serenity found in your gaze. 

Detailed Presentation

Introduction: Annamacharya didn't pen these poems; he instead imbued words with vitality. There is virtually no distinction to be found between his life, his verses, and his connection with the divine. Annamacharya attempted to dissolve the barriers built in the minds of human beings. 

కీర్తన: రాగిరేకు:  380-1 సంపుటము: 4-464

POEM Copper Leaf:  380-1 Volume: 4-464

ఎందును బోరా దీసంసారము కందువ నీ మాయ గడవఁగ వశమా॥పల్లవి॥   కలిమే చిత్త వికార హేతు ఎది అలర లేమి దైన్య హేతువు పలు లంపటములు బంధ హేతువులు తలఁగిన నడవదు తనుపోషణము ॥ఎందు॥  మదవికార మిదె మహిత యౌవనము తుద వార్ధకమే దురంతము యిదె యర్థార్జన యాతాయాతన అదియు మానితే నాఁకలి ఘనము ॥ఎందు॥   యెన్ని గడియించే వెన్నిట ముంచే - విన్నిట శ్రీ వేంకటేశ్వరుఁడ అన్నిట నంతర్యామివి నీవే కన్ను దనియ ననుఁ గావఁగదే ॥ఎందు॥

eMdunu bOrA dIsaMsAramu kaMduva nI mAya gaDavaga vaSamA ॥pallavi॥   kalimE chitta vikAra hEtu edi alara lEmi dainya hEtuvu palu laMpaTamulu baMdha hEtuvulu talagina naDavadu tanupOshaNamu ॥eMdu॥   madavikAra mide mahita yauvanamu tuda vArdhakamE duraMtamu yide yarthArjana yAtAyAtana adiyu mAnitE nAkali ghanamu ॥eMdu॥   yenni gaDiyiMchE venniTa muMchE - vinniTa SrI vEMkaTESvaruDa anniTa naMtaryAmivi nIvE kannu daniya nanu gAvagadE ॥eMdu॥

Details and Explanations: 

ఎందును బోరా దీసంసారము

కందువ నీ మాయ గడవఁగ వశమా ॥పల్లవి॥

eMdunu bOrA dIsaMsAramu

kaMduva nI mAya gaDavaga vaSamA ॥pallavi॥ 

Word to word meaning: ఎందును (eMdunu) = nowhere; బోరా దీసంసారము (bOrA dIsaMsAramu) =to go in this world / universe / life; కందువ (kaMduva) = efficiently; నీ (nI) = your; మాయ (mAya) = illusion; గడవఁగ వశమా (gaDavaga vaSamA) = impossible to cross/overcome. 

Literal meaning: Oh, People!! We cannot achieve significant progress in this world or in life with our current way of living. Oh, God! it is truly impossible to break free from the web of illusion you've expertly woven. 

వివరణము: Annamacharya consistently maintained that there is only one world. However, we often spend our time holding false hopes about the existence of heaven, hell, or Vaikuntham after death. Annamacharya underscores the immense challenge of breaking free from this worldly existence. Jiddu Krishnamurti said “no one can get free by effort. It is the truth that liberates the man”.

As there are no two worlds, whatever existing is in front of our eyes. But we are not able to see properly due to many distortions and veils we have created in our minds. Often repeated statement in the Bhagavad Gita."य: पश्यति स पश्यति (yaḥ paśhyati sa paśhyati " = He who sees thus, is the true seer) is in a way stating the same. 

Thus, it is emphasised that man while being part of this world, should not engage himself into any of the activities belonging to this world.  Such an occupation may be termed as meditation. Annamacharya advocated meditation to glorifying God. This is also the devotion mentioned in the Bhagavad Gita.

We do not internally accept that we must be unaware of those activities of meditation. Our inquisitiveness to guess such activities leads to duality. Our engagement with this world may be compared to the picture below.

In the above picture, two walls support the ‘swing’. One of the walls is due to actual world in front of us. The other wall is built up by our mind. Though the ‘swing’ appearing there is impossible, we tend to believe that girl is really enjoying. Our interaction with the world often follows a similar pattern of reasoning.

 

కలిమే చిత్త వికార హేతు ఎది

అలర లేమి దైన్య హేతువు

పలు లంపటములు బంధ హేతువులు

తలఁగిన నడవదు తనుపోషణము         ॥ఎందు॥

kalimE chitta vikAra hEtu edi

alara lEmi dainya hEtuvu

palu laMpaTamulu baMdha hEtuvulu

talagina naDavadu tanupOshaNamu   ॥eMdu॥ 

Word to word meaning: కలిమే (kalimE) really the wealth (used to indicate feeling of life in the body); చిత్త వికార (chitta vikAra)= distorting your mind; హేతు (hEtu) = reason for; ఎది (edi) = which; అలర (alara) = generate, emanate; లేమి (lEmi) = not having; దైన్య హేతువు (dainya hEtuvu)  = reason for sorrow; పలు లంపటములు (palu laMpaTamulu) = Two wooden logs hung around the neck to prevent the stray cows from running away, impediments, obstructions;  బంధ హేతువులు (baMdha hEtuvulu) = leading to bondage; తలఁగిన (talagina) = if not there; నడవదు (naDavadu) = do not sustain; తనుపోషణము (tanupOshaNamu) = this body of existence;  

Literal meaning: Man! Understand that thing, when possessed, distorts the mind; when lacking, brings sorrow; and which create obstructions that life cannot continue without the sustenance of the body.

Explanation: The term "ఎది" (edi = which) doesn't blend seamlessly with the rest of the stanza. It could be inferred that Annamacharya deliberately left it as such to signify that this particular ‘entity’ doesn't smoothly integrate with the rest of the body but still coexists with it.

Annamacharya is urging individuals to seek out that singular entity, the absence of which leaves a sense of emptiness, the one that must be found while one is alive, and the one that remains untouched by both sorrow and happiness. 

మదవికార మిదె మహిత యౌవనము

తుద వార్ధకమే దురంతము

యిదె యర్థార్జన యాతాయాతన

అదియు మానితే నాఁకలి ఘనము ॥ఎందు॥

madavikAra mide mahita yauvanamu

tuda vArdhakamE duraMtamu

yide yarthArjana yAtAyAtana

adiyu mAnitE nAkali ghanamu  ॥eMdu॥ 

Word to word meaning: మదవికార (madavikAra) = distortion due to love and desire; మిదె (mide)= this one; మహిత (mahita) = great; యౌవనము (yauvanamu) = youth; తుద వార్ధకమే (tuda vArdhakamE) = old age at the end; దురంతము (duraMtamu) = disastrous end; యిదె (yide) = this; యర్థార్జన (yarthArjana) = material (money) acquisition;  యాతాయాతన (yAtAyAtana) = coming and going;  అదియు (adiyu) = even that; మానితే (mAnitE) = when stopped; నాఁకలి (nAkali) = hunger;  ఘనము (ghanamu) = strong (here used in the sense of impossible to overcome)    

 

Literal meaning: O people! Drawn to the transitory allure of youth, you yearn to linger within it forever. Yet, as the end approaches, you find yourself a helpless spectator. Throughout your life, you relentlessly chase after elusive wealth, which comes and goes. Despite all this, hunger remains unconquered despite all your efforts.

Explanation: Life persists without our intervention, as though time and actions are beyond human command. How can one lead a meaningful life in the absence of control? Is humanity merely a marionette in the grasp of fate? What tools are at our disposal? It appears that no matter how many times great minds have emphasized life's fundamental principles, we struggle to grasp them. Let's revisit the profound truths of existence through the renowned woodcut artwork "Metamorphos" crafted by M. C. Escher.

Dutch artist Escher painted and produced several works with great emphasis on the dualities in life. 'Metamorphos' is an amazing piece of art. Escher revised it three times during his lifetime. Listeners can see its beauty and size (20 cm wide by 390 cm long) in the picture below. I have also attached a beautiful video on this. Watch and enjoy. 

"Metamorphosis unfolds as a captivating journey of evolution, where animals and objects seamlessly transition into one another. It commences with the emergence of 'Metamorphose' within a dark rectangle, followed by the assembly of numerous smaller 'Metamorphose' rectangles, forming an intricate grid. This grid then morphs into a striking black-and-white checkered motif, which subsequently evolves into a mesmerizing series of tessellations featuring reptiles, a honeycomb, insects, fish, birds, and an arrangement of three-dimensional blocks crowned with vibrant red tops."

"These blocks serve as the foundation for the layout of Atrani, an enchanting coastal town in Italy. Atrani is linked to a waterfront tower by way of a bridge, resembling a rook positioned on a chessboard. Scattered across the water are various other chess pieces, turning the entire expanse into a living chessboard. This chessboard gradually transitions into a checkered wall, ultimately leading us back to the word 'metamorphoses,' completing the poetic transformation."

Metamorphose is a Dutch word signifying metamorphosis or transformation. The interlocking tiles (patterns) symbolise the inextricable interrelationship of inert living things and life on this planet. This is what Annamacharya implied by “బ్రహ్మమొక్కటే పరబ్రహ్మమొక్కటె” (brahmamokkaTE parabrahmamokkaTe). See the relevant stanza below: 

కందువగు హీనాధికములిందు లేవు

అందరికి శ్రీహరే అంతరాత్మ

ఇందులో జంతుకుల మింతా నొకటే

అందరికి శ్రీహరే అంతరాత్మ ॥తంద॥

 

Under Srihari's benevolent gaze, we find our place,

No distinction of high or low, only endless grace,

In His boundless love, all creatures share the same,

Equality and unity, united in His name.

 

It is known that creation is changing in a regular manner, however that change is beyond our perception. The process of metamorphosis shows the living inert materials transform interchangeably and asserts that there is no difference between the two. But Annamacharyu said "వెనకేదో ముందరేదో వెఱ్ఱి నేను" venakEdO muMdarEdO ve~r~ri nEnu = My foolish desires are preventing me from comprehending the divine order of the things.

The chess configurations depicted in the artwork are intriguing as well. These positions align with the image provided. Black, in a strategic move, has sacrificed the queen to ensure a checkmate in response to White's obligatory move. The resulting checkmate is of the "smothered" variety, wherein the beleaguered king is hemmed in by friendly pieces, rendering it immobile. Moreover, the black knight, in the final position, ingeniously targets both White's king and queen, executing a brilliant double attack known as a "royal fork."

 

Thus, MC Escher may be warning the people that this is the last chance. If you continue playing the same old game, there is no possibility for victory. Man should try something else altogether. 

Think of chess as the sport of 'the world as we know it'. That is, not to continue the game, not from the front of chess, but to do work that is not related to those things. That is meditation. But how can a human being do something he does not know? In other words, meditation is doing nothing and being still. But if the mind is moving here and there with all kinds of illusions, it is not meditation at all.   Compare this with 'వెన్నచేతబట్టి నేయి వెదకనేలా' ‘venna chEtabaTTi nEyi vedakanElA’ = (implied meaning) Man! figure out what is pure and unadulterated action.

యెన్ని గడియించే వెన్నిట ముంచే -

విన్నిట శ్రీ వేంకటేశ్వరుఁడ

అన్నిట నంతర్యామివి నీవే

కన్ను దనియ ననుఁ గావఁగదే     ॥ఎందు॥

yenni gaDiyiMchE venniTa muMchE -

vinniTa SrI vEMkaTESvaruDa

anniTa naMtaryAmivi nIvE

kannu daniya nanu gAvagadE   ॥eMdu॥

 

Word to word meaning: యెన్ని (yenni) = how much, how many; గడియించే (gaDiyiMchE) = acquire;  వెన్నిట (venniTa) = in what all; ముంచే (muMchE) = you get immersed; -విన్నిట (vinniTa) = in so many things; శ్రీ వేంకటేశ్వరుఁడ (SrI vEMkaTESvaruDa) = O Lord Venkateswara; అన్నిట (anniTa) = In all these; నంతర్యామివి (naMtaryAmivi) = inside dweller, the soul;  నీవే (nIvE) = yourself;  కన్ను (kannu) = eyes;  దనియ (daniya) = full satisfaction; ననుఁ (nanu) = me;  గావఁగదే (gAvagadE) = save me.     

Literal meaning: People, why are you so driven by the pursuit of money, wealth, and recognition? How many endeavours will you immerse yourself in?  Lord Venkateswara, you stand at the core of everything. We earnestly request your protection for the sake of the serenity found in your gaze. 

వివరణము: The greatest thing a human being can achieve in his life is stillness of mind. It happens without human control. So, there should be no other way than leaving all the avocations and surrendering.  Sirs, please understand that “awareness that one’s mind” is still not mediation.

So, it is profound. Let us recall the words of wisdom from Bhagavad-Gita. कर्मण्यकर्म य: पश्येदकर्मणि च कर्म य: | स बुद्धिमान्मनुष्येषु स युक्त: कृत्स्नकर्मकृत् ||4-18|| karmaṇyakarma yaḥ paśhyed akarmaṇi cha karma yaḥ / sa buddhimān manuṣhyeṣhu sa yuktaḥ kṛitsna-karma-kṛit PURPORT: Those who see action in inaction and inaction in action are truly wise amongst humans.

Let's delve into the concept of surrender. Our current life's purpose is to bring certainty to the future, even though we cannot predict what it holds. We strive to facilitate a smoother transition into the unknown. Surrendering to God means embracing the natural flow of life. In doing so, we entrust control from the familiar world to the unfamiliar. In the artwork of Escher, the shift from one tile to another appears unclear and unfinished, much like life's transitions.

The transition from certainty to uncertainty carries the essence of adventure, rather than recklessness. It demands courage, making it inaccessible to the fearful. Onlookers may certainly deem such attempts as foolish. Consequently, many individuals pass through life without ever contemplating its deeper meaning. This is precisely why Annamacharya stated, "చూడరెవ్వరు దీని సోద్యంబు పరికించి" (chUDarevvaru dIni sOdyaMbu parikiMchi), = None takes a careful look at this amazing thing called (self). Without deep understanding, you cannot find comfort in it.

-x-x-x-

T-182 ఎందును బోరా దీసంసారము

 అన్నమాచార్యులు

182 ఎందును బోరా దీసంసారము

for English version press here

కీర్తన సారాంశం:

పల్లవి: మానవులారా! ఈ సంసారమున ఈది ఈది ఎక్కడకు పోలేము. దైవమా! సామర్థ్యముతో నీవు అల్లిన మాయను దాటగలమా?

చరణం 1: మానవుడా! “దేనితో సంపదలను చిత్త వికారములు కలుగునో, ఏది లెకున్న దైన్యమునకు హేతువగునో, యెద్ది లంపటములలో చిక్కుకుని ఈ శరీర పోషణము కాకున్న ప్రాణముండ దనిపింప చేయునో” దానిని తెలియుము.

చరణం 2: మానవుడా! యౌవనము కలిగించు చేవతో కలుగు వికారములు శాశ్వతమని వాటిలో సంచరించుచూ, తుదకు వార్ధక్యముతో నిస్సహాయుడివిగా ప్రేక్షకపాత్రగా మిగులుదువు. జీవము వచ్చుచు పోవుచున్నసంపదలు, సిరులకై వెంపర్లాడుటకాదు. వీనిని కాదన్ననూ ఆకలిని జయించుట అసాధ్యము.

చరణం 3: మానవుడా ఎన్నిటిని (డబ్బు, సంపదలు, పేరు) గడించబోతావు? ఎన్ని విషయములలో మునగబోతావు?  శ్రీ వేంకటేశ్వరుఁడ అన్నిటికీ అంతర్యామివి నీవు. మా కనులకు తృప్తినిచ్చునట్లు కావవా?

విపులాత్మక వివరణము 

ఉపోద్ఘాతము: శ్రీశ్రీ గారు మాటల దారులలో రక్తమును, ఆవేశమును ప్రవహింప చేసిరి. కానీ, అన్నమాచార్యులు పదముల మధ్య ప్రాణమునే నింపిరి. వారు కీర్తనలను వ్రాసి రన్నది అసత్యము. వారు జీవమునే పదముల లోకి చొప్పించిరి. ఆ రకముగా దైవమునకు, తనకు, కీర్తనలకు అంతరములు గుర్తించలేని విధముగా సర్వస్వమును ఒడ్డి రచనా వ్యాసంగం గావించిరి. 

అతి సాధారణ  పదములతో సామర్థ్యముగా వాని కెఱుక లేకనే అనంతమగు భావములను ఉత్పత్తి చేయించిరి. శ్రీశ్రీ గారు వ్యవస్థల అడ్డుకట్ట లను విరగ్గొడితే అన్నమాచార్యులు మానవులు మనస్సులో కట్టుకొన్న అడ్డు గోడలను కరిగించి వేసిరి. 

కీర్తన: రాగిరేకు:  380-1 సంపుటము: 4-464

ఎందును బోరా దీసంసారము కందువ నీ మాయ గడవఁగ వశమా॥పల్లవి॥   కలిమే చిత్త వికార హేతు ఎది అలర లేమి దైన్య హేతువు పలు లంపటములు బంధ హేతువులు తలఁగిన నడవదు తనుపోషణము ॥ఎందు॥   మదవికార మిదె మహిత యౌవనము తుద వార్ధకమే దురంతము యిదె యర్థార్జన యాతాయాతన అదియు మానితే నాఁకలి ఘనము ॥ఎందు॥   యెన్ని గడియించే వెన్నిట ముంచే - విన్నిట శ్రీ వేంకటేశ్వరుఁడ అన్నిట నంతర్యామివి నీవే కన్ను దనియ ననుఁ గావఁగదే ॥ఎందు॥

 

Details and Explanations:

ఎందును బోరా దీసంసారము

కందువ నీ మాయ గడవఁగ వశమా          ॥పల్లవి॥ 

ముఖ్య పదములకు అర్ధములు: కందువ = సామర్థ్యము.

భావము: మానవులారా! ఈ సంసారమున ఈది ఈది ఎక్కడకు పోలేము. దైవమా! సామర్థ్యముతో నీవు అల్లిన మాయను దాటగలమా?

వివరణము: ఈ సంసారము నుండి ఎక్కడకూ (స్వర్గమునకో, నరకమునకో, విష్ణులోకమునకో) వెళ్ళమని అన్నమాచార్యులు స్పష్టం చేస్తున్నారు. అనగా ​ఈ సంసారము, అది కల్పించు భ్రమల యందు చిక్కుకున్న బయటపడుట దాదాపు అసాధ్యమని చెబుతున్నారు. పైగా 'ఎక్కడకో' వెళతామని భావించడమూ అవివేకమే.

అన్నమాచార్యులు అనేక మార్లు నొక్కి చెప్పినట్లు, రెండు ప్రపంచములు లేవు. మన కళ్ళముందున్నదొకటే వున్నది. కానీ మన చూపులు  అనేక వక్రములు వికృతములు చెంది వుండుటచేత సరిగా చూడలేకున్నాము. "యః పశ్యతి స పశ్యతి" = ఆ రకముగా చూచువాడు ద్రష్ట అని భగవద్గీతలో పదే పదే చెప్పినదిదియే.

అనగా ఈ ప్రపంచములో వున్నప్పటికీ ఈ ప్రపంచ వ్యాపారములలో ఏరకముగాను ప్రవేశించని వృత్తియే సరియగు ప్రవృత్తి. అట్టి వ్యవసాయమే ధ్యానము. భగవంతుని కీర్తించుటకన్ననూ ధ్యానమునకు ప్రాధాన్యమునిచ్చిరి ఆచార్యులు. భగవద్గీతలో పేర్కొన్న భక్తి కూడా ఇదియే.

అనగా పైన పేర్కొన్న ఈ ప్రపంచమునకు సంబంధించని వ్యాసంగములు మనకు  ఎఱుకలోనివై వుండవని అర్ధము.  కావున ప్రస్తుత అవగాహన వున్న క్రియలన్నీ వదలి వేయవలెనని దీని అర్ధము. కానీ, అటుల చైతన్యమునందు కల కార్యములను మానవుడు వదలలేకున్నాడు. వీని యందుంటూనే మరొకటి కోరబోవును. ఇదియే ద్వందమునకు దారితీయు ఉద్యోగము. ఇప్పుడు క్రింది చిత్రమును చూడ ప్రార్థన​. 

ఆమె వూగుచున్న వూయలను వూతమునిచ్చుచున్న గోడలు ఒకటి మనకు కనిపించు ప్రపంచము. రెండవది మనము నిర్మించుకున్న వూహలు. ఈ రెంటినీ కలిపి చిత్రకారుడు మాయను సృష్టించాడు. అచ్చట వున్న ఊయల అసంబద్ధమైననూ ఆమె వూయల వూగుచున్నదని అనిపించును. ఇటువంటి తర్కమునే వుపయోగించి మనము ఈ  సంసారమున తగులుకొందుము.

కలిమే చిత్త వికార హేతు ఎది

అలర లేమి దైన్య హేతువు

పలు లంపటములు బంధ హేతువులు

తలఁగిన నడవదు తనుపోషణము         ॥ఎందు॥ 

ముఖ్య పదములకు అర్ధములు: అలర = వికసించు, కలుగు

భావము: మానవుడా! “దేనితో సంపదలను చిత్త వికారములు కలుగునో, ఏది లెకున్న దైన్యమునకు హేతువగునో, యెద్ది లంపటములలో చిక్కుకుని ఈ శరీర పోషణము కాకున్న ప్రాణముండ దనిపింప చేయునో” దానిని తెలియుము.

వివరణము: ఈ చరణము మొదటి పంక్తిలో 'ఎది' అనునది అతకనట్లుండి అనుమానము వచ్చును. బాలమురళిగారు కూడా దానిని 'హేతు వది' అని పలికిరి. కానీ అది చరణము యొక్క అర్ధమునే మార్చివేయుచున్నది. అలాగుననే  'ఎది' సూచించునది శరీరమునందు అతకనిదైనప్పటికీ  పొందుగా సమకూడినట్లు కనపడుటను చెప్పుచున్నది.

ఏది మానవుని సమూలముగా తాను లేకున్న నీవులేవని పింప చేయుచున్నదో, ఏది ప్రాణములున్నప్పుడే తెలియవలెనో, దేనిని పొందిన సుఖదుఃఖములంటవో దానిని తెలియమంటున్నారు అన్నమాచార్యులు. 

మదవికార మిదె మహిత యౌవనము

తుద వార్ధకమే దురంతము

యిదె యర్థార్జన యాతాయాతన

అదియు మానితే నాఁకలి ఘనము ॥ఎందు॥ 

ముఖ్య పదములకు అర్ధములు: దురంతము = కడపట చెడుగగునది; యాతాయాతము = వచ్చుచు పోవుచునున్నది

భావము:  మానవుడా! యౌవనము కలిగించు చేవతో కలుగు వికారములు శాశ్వతమని వాటిలో సంచరించుచూ, తుదకు వార్ధక్యముతో నిస్సహాయుడివిగా ప్రేక్షకపాత్రగా మిగులుదువు. జీవము వచ్చుచు పోవుచున్నసంపదలు, సిరులకై వెంపర్లాడుటకాదు. వీనిని కాదన్ననూ ఆకలిని జయించుట అసాధ్యము.

వివరణము: జీవితం మన ప్రమేయం లేకుండానే గడిచి పోవును. మానవుని చేతిలో కాలము కానీ, క్రియలు కానీ దాదాపు లేనట్లే. ఇట్టి నియంత్రణ లేని జీవితమును సక్రమంగా గడుపుట ఎట్లు? మనిషి ఒక కీలు బొమ్మేనా? అతని వద్ద గల సాధనములు ఏవి? మహానుభావులు ఎంత​​ నూరిపోసినా ప్రజల తలకెక్కినట్లు కనబడదు. తిరిగి వారు చెప్పిన జీవిత సత్యములను పునశ్చరణ చేసుకుందాం. దీనిని యెస్చెర్ గారు వేసిన మెటామార్ఫొస్ (రూపాంతరము) అనే పెరు గల చిత్రమ్ ద్వారా విశద పరచుకుందాము.

డచ్ కళాకారుడు యెస్చర్ జీవితములో ద్వందముల గురించి అధికమైన ప్రాముఖ్యతనిచ్చి అనేక చిత్రములను వేసిరి, నిర్మించిరి.  మెటామార్ఫోసిస్' ఒక అద్భుతమైన కళా ఖండము. యెస్చర్ గారు తమ జీవిత కాలములో దీనిని మూడు సార్లు  సవరించిరి. దీని అందమును పరిమాణమును (20 సెంటిమీటర్లు వెడల్పు 390 సెంటిమీటర్లు పొడవు) శ్రోతలు క్రింది బొమ్మలో చూడవచ్చును. దీనిపై అందమైన వీడియో కూడా జత పరిచాను.  చూచి ఆనందించండి. 

మెటామార్ఫోసిస్ జంతువులు మరియు ఇతర రూపాలు క్రమంగా ఒకదానికొకటి రూపాంతరం చెందడాన్ని చూపుతుంది. ఈ ప్రక్రియ నల్లని దీర్ఘచతురస్రంలో మెటామార్ఫోస్ అనే పదంతో ప్రారంభమవుతుంది, తర్వాత అనేక చిన్న మెటామార్ఫోస్ దీర్ఘచతురస్రాలు గ్రిడ్ నమూనాను ఏర్పరుస్తాయి. ఈ గ్రిడ్ అప్పుడు నలుపు మరియు తెలుపు గీసిన నమూనాగా మారుతుంది, ఇది సరీసృపాలు, తేనెగూడు, కీటకాలు, చేపలు, పక్షులు మరియు ఎరుపు రంగు టాప్‌లతో కూడిన త్రిమితీయ (3 dimensional) బ్లాక్‌ల నమూనాగా మారుతుంది.

ఈ బ్లాక్‌లు ఇటాలియన్ సముద్ర తీరప్రాంత పట్టణమైన అట్రాని యొక్క నిర్మాణంగా మారాయి. అట్రాని నీటిలో ఉన్న ఒక టవర్‌తో ఒక వంతెన ద్వారా అనుసంధానించబడి ఉంది, అదే సమయంలో చదరంగపు పలకపై నిలబడి ఉన్న రూక్. నీటిలో ఇతర చదరంగం ముక్కలు ఉన్నాయి మరియు నీరు చదరంగంగా మారుతుంది. చదరంగం బోర్డ్ ఒక చెకర్డ్ గోడకు దారి తీస్తుంది, అది మెటామార్ఫోస్ అనే పదానికి తిరిగి వస్తుంది. 

Metamorphose  డచ్ భాషా పదము. ఇది metamorphosis లేదా రూపాంతరమును సూచించునది. ఈ చిత్రములో చూపిన ఒకదానిలో నొకటి విడదీయరానట్లు క్లిష్టముగా ముడిపడివున్న పెంకులు interlocking  tiles (నమూనాలు) మానవుని జీవనములో జడ జీవ పదార్థముల పరస్పర అవినాభావ సంబంధమును తెలుపు చున్నవి. ఇవి అంతఃపాశమునకు ప్రతీకలు.  'బ్రహ్మమొక్కటే పరబ్రహ్మమొక్కటె' అన్న దాని అర్ధమూనిదియే.

నిండార రాజు నిద్రించు నిద్రయు నొకటే

అండనే బంటునిద్రదియు నొకటే

మెండైన బ్రాహ్మణుడు మెట్టు భూమి యొకటే

ఛండాలుడుండేటి సరిభూమి యొకటే ॥తంద॥

సృష్టి ఒక క్రమ పద్ధతిలో మార్పు చెందుచున్నను, ఆ నీయమిత మార్పు మన అవగాహనా పరిధులను దాటి వుండునని తెలుస్తుంది. రూపాంతర ప్రక్రియ విశాల కాల పరిణామములో అనియంత్రితముగా మార్పులు చెందు జీవ జడ పదార్థములను ఒకే దీర్ఘ చిత్రములో చూపి రెంటికినీ వ్యత్యాసం లేదనిరి. ఐతే ఈ జీవ ప్రపంచములోని క్రమమును తెలియలేమని "వెనకేదో ముందరేదో వెఱ్ఱి నేను" అన్నారు అన్నమాచార్యులు. 

చిట్టచివరి చందరంగంలోనూ చమత్కారముగా చూపిరి. ఆసక్తి గల వారికి క్రింద ఛెస్ పొజిషన్లను కూడా ఇచ్చాను. తెల్ల పావుల ఆటగాడు 'చెక్'లో వున్నాడు. అతడు తెల్ల యేనుగుతో చెక్' పెట్టిన నల్ల మంత్రిని చంపినా కూడా తెల్ల పావుల వాని ఆట ముగిసినట్లే. ఈ రకముగా ఇది చిట్టచివరి అవకాశం అని యెస్చర్ హెచ్చరిక చేస్తున్నారు. 

దీనిని 'వెన్నచేతబట్టి నేయి వెదకనేలా'తో పోల్చి చూడండి. చదరంగమును ‘మనకు తెలిసిన ప్రపంచము’ అను క్రీడగా భావించండి. అనగా ఆటను కొనసాగించడము కాదు, చదరంగం ముందు నుంచే కాదు, ఆ విషయములతో ముడిపడని పని చేయవలెను. అదియే ధ్యానము. కానీ మానవుడూ తనకు తెలియని పని ఎట్లు చేయ గలడూ? అనగా ఏమీచేయక నిశ్చలస్థితిలో వుండుటయే ధ్యానము. అయితే  పరి పరి విధముల భ్రమించు మనస్సు అటుఇటు కదులుతుంటే ధ్యానము అనిపించుకోదు. 

యెన్ని గడియించే వెన్నిట ముంచే -

విన్నిట శ్రీ వేంకటేశ్వరుఁడ

అన్నిట నంతర్యామివి నీవే

కన్ను దనియ ననుఁ గావఁగదే     ॥ఎందు॥

భావము: మానవుడా ఎన్నిటిని (డబ్బు, సంపదలు, పేరు) గడించబోతావు? ఎన్ని విషయములలో మునగబోతావు?  శ్రీ వేంకటేశ్వరుఁడ అన్నిటికీ అంతర్యామివి నీవు. మా కనులకు తృప్తినిచ్చునట్లు కావవా?

వివరణము: ‘కన్ను దనియ” తో అంతర్వీక్షణమును సూచించిరి. తిరిగి "యః పశ్యతి స పశ్యతి" = ‘ఆ రకముగా చూచువాడు సరిగా చూచును’ అనునది మననము చేసుకుందాము.

మానవుడు తన జీవితమందు సాధించగలిగిన అత్యుత్తమ మైనది నిశ్చలబుద్ధి. అది మానవుని నియంత్రణ లేకయే కలుగును. కాబట్టి లంపటములను వదలి శరణాగతి చేయుటకన్ననూ వెరే మార్గము కానరాదు. నిశ్చలబుద్ధి కలిగినదనే యెఱుక వున్న అది జ్ఞానమని పించుకోదు. కావున ఇది అతి గహనమైనది.

శరణాగతి చేయు వాని అంతరంగమును పరిశీలించుదాం. భవిష్యత్తు నిశ్చయాత్మకముగా చేయుట మన ఇప్పటి జీవిత ధ్యేయం. యెస్చర్ గారి పటములో ఒక నమూనా టైల్ నుండి మరియొక నమూనా టైల్’కు మారుట సందిగ్ధముగాను అసంపూర్ణము గాను అనిపిస్తుంది. తనను తాను భగవంతునికి అర్పించుకొనుట జీవన ప్రవాహమందు పయనించుటకొరకే. అట్టి ప్రస్థానము తెలిసిన ఈ జగత్తునుండి తెలియనిదానికి.

నిశ్చితము నుండి అనిశ్చితమునకు ప్రయాణము సాహసోపేతమైనది. భయమందువారు దీనిలో ప్రవేశింప జాలరు. ఇటువంటి యత్నము అవివేకముని ప్రజలు ముద్ర వేయుదురు. కాబట్టి దీనిని పరిశీలింపకయే మనిషి కాలము వెళ్లబుచ్చును. అందుకే "చూడరెవ్వరు దీని సోద్యంబు పరికించి" అని అన్నారు అన్నమాచార్యులు.

-x-x-x-