T-235 మొల్లలేలె నాకు తన్నె ముడుచుకొమ్మనవె

 తాళ్లపాక అన్నమాచార్యులు

235 మొల్లలేలె నాకు తన్నె ముడుచుకొమ్మనవె

For English versionpress here

ఉపోద్ఘాతము

ఇది ఒక అలౌకిక శృంగార కీర్తన —

కాని, ఇది అన్నమయ్య మార్కు భక్తి పొంగిపొర్లే ఉత్కంఠ.

ఓ చెంచుకన్య మనస్సులో నిలిచి,

భక్తిలో అలముకున్న మాయ ముసుగులను విడదీస్తారు.

 

వస్త్రాలూ, గంధాలూ, హారాలూ — ఇవన్నీ ఆమెకు అవసరంలేదు.

"నా అలంకారం నీవే కావాలి" అని ఆమె స్పష్టంగా కోరుతుంది.

మన బంధాలు లావాదేవీల్లా మారిపోతున్న ఈ కాలంలో —

ఆమె కోరుకున్నది కేవలం అనుగ్రహం కాదు;

భగవంతునితో ఏ మాత్రమైనా వేరుదనము లేని

ఆత్మీయమైన, గాఢమైన సంబంధం.

 

ఇది భక్తి వేదిక కాదు —

సత్యంతో మిళితమైన సంపూర్ణ సమర్పణ. 

శృంగార  కీర్తన

రేకు: 59-6 సంపుటము: 6-108 తాళ్లపాక వేంకటశేషాచార్యుల వ్రాతప్రతిలోను ఈ కీర్తన​ కనబడుతుంది.

మొల్లలేలె నాకు తన్నె ముడుచుకొమ్మనవె నేఁ జెల్ల పూవు కొప్పుతావి చెంచుదానను         ॥పల్లవి॥   పట్టుచీరేఁటికి నాకు పారిటాకులె చాలు దట్టిగట్టుకొమ్మనవే తనమొలనే పట్టెమంచ మేలె నాకు పవ్వళించు మనవె నేఁ జెట్టుకిందఁ బొరలాడే చెంచుదానను         ॥మొల్ల॥   సందిదండ లేలె నాకు సంకుఁగడియమె చాలు యిందవే యెవ్వతెకైన నిమ్మనవె గందమేలె నాకు చక్కని తనకే కాక నేఁ జిందువందు చెమట మై చెంచుదానను   ॥మొల్ల॥   కుచ్చుముత్యా లేలె నాకు గురివిందలె చాలు కుచ్చి తనమెడఁ గట్టి కొమ్మనవె కచ్చుపెట్టి కూడె వేంకటగిరీంద్రుఁడు నను చిచ్చినే నడవిలో చెంచుదాననూ   ॥మొల్ల॥

Details and Explanations:

పల్లవి:

మొల్లలేలె నాకు తన్నె ముడుచుకొమ్మనవె నేఁ

జెల్ల పూవు కొప్పుతావి చెంచుదానను     ॥పల్లవి॥ 

పదబంధం	అర్థం
మొల్లలు	మల్లెపూలు
జెల్ల పూవు	ఒకకరకమైన చేపలు
చెంచుదానను	చెంచు కన్యను = చంచల స్వభావము కలిగిన దానను.
మొల్లలేలె నాకు తన్నె ముడుచుకొమ్మనవె	నాకు ఈ మల్లెపూలవసరం లేదు. తననే (ఆ దైవమునే) వచ్చి నా కొప్పులో ముడిచి పెట్టమనవే
నేఁ  జెల్ల పూవు కొప్పుతావి చెంచుదానను	నా కొప్పు చేపల కంపుకొడుతున్న చెంచుదానను. అంటరాని దానను.!

---

ప్రత్యక్ష భావము

నాకు ఈ మల్లెపూలవసరం లేదు. కావాలంటే తననే (ఆ దైవమునే) వచ్చి నా కొప్పులో ముడిచి పెట్టమనవే. చేపల కంపుకొడుతున్న కొప్పుగల​ చెంచుదానను. అంటరాని దానను! 

పరోక్ష భావము

"నా జీవితము ప్రకృతి చందము.

ఆ మల్లెపూల వాసనతో

చేపల కంపుకొడుతున్న నా కొప్పును నింపలేను.

ఎందుకంటే ఏమి చేసినా ఈ కంపు పోదు.

నా ఈ శరీరము మలినము.

నువ్వే వచ్చి నా కొప్పులో ముడిచి పెట్టు."​

---

వ్యాఖ్యానం:

మొదట్లోనే అన్నమయ్య  మల్లెపూలను వద్దంటాడు.

అవి పరిమళభరితమైనవే కావచ్చు,

కానీ అది వాస్తవానికి రంగు వేయడమేనని చెప్తాడు. 

““నా కొప్పులో చేపల వాసన ఉంది,”
“దాన్ని దాచలేను, సుగంధంగా మార్చలేను —
ఈ కంపే నా జీవితం.” అని అంగీకరిస్తాడు. 

అతడు స్పష్టంగా చెబుతాడు:
“పువ్వు కాదు — నువ్వే నా అలంకారం కావాలి.
వాసన కాదు — నీ సన్నిధి కావాలి.” 

ఈ సత్యపు స్వరానికి ప్రతిధ్వనిగా

ఎన్నో శతాబ్దాల అంతరాల తర్వాత

ఫ్రాంజ్ కాఫ్కా మాటలు వినిపిస్తాయి —

"ఈ జీవితం వస్త్రాలంకార ప్రదర్శన అని తెలిసి,
ముఖానికి ఏమీ పాముకోకుండావచ్చానని గుర్తొచ్చి
నన్ను నేను చూసుకొని సిగ్గుపడ్డాను."

(క్రింది బొమ్మ చూడండి)

అన్నమయ్య ఈ సిగ్గును దాచడు —
అంగీకరిస్తాడు. ఆవిష్కరిస్తాడు.
భగవంతుని ముందు తన రూపాన్ని —
యథాతథంగా వదిలేస్తాడు.

ఇది భక్తి కాదు —
ఆత్మనివేదన.
పెదవులతో పాడే గానం కాదు —
మనసుతో ప్రణమిల్లే ప్రార్థన.

---

 

మొదటి చరణం:

పట్టుచీరేఁటికి నాకు పారిటాకులె చాలు

దట్టిగట్టుకొమ్మనవే తనమొలనే

పట్టెమంచ మేలె నాకు పవ్వళించు మనవె నేఁ

జెట్టుకిందఁ బొరలాడే చెంచుదానను    ॥మొల్ల॥

 

పదబంధం	అర్థం (Telugu)	Meaning (English)
పట్టుచీరేఁటికి నాకు	పట్టుచీర నాకెందుకే	Why Silk clothes for me
పారిటాకులె చాలు	పండుటాకులు చాలు	Ripened leaves are sufficient
దట్టిగట్టుకొమ్మనవే	బలంగా కట్టుకొమ్మనవే	Tell Him to tie it tightly (the clothes)
తనమొలనే	తనమొలనే	He Himself on his waist
పట్టెమంచ మేలె నాకు	పట్టెమంచ మేలె నాకు	Why elaborately decorated bed for me
పవ్వళించు మనవె	పవ్వళించ మనవె	Let him lie down on it
జెట్టుకింద	చెట్టుకింద	Beneath the trees (in the wild)
బొరలాడే	దొర్లాడే	Living in dust and filth
చెంచుదానను	చేపలు అమ్మే దళిత స్త్రీ	A fisherwoman / an untouchable woman

 

---

భావము:

నాకు పట్టుచీరలు ఎందుకే?

ఈ పడివున్న పండుటాకులు చాలవా?

ఆయననే వచ్చి వాటిని నడుముకే బలంగా కట్టుకోమనవే.

 

నాకు పట్టెమంచ మేలె? ఆయననే వచ్చి పవళించమనవే.

చెట్ల కింద పొరలాడే దానిని, ఇదే చాలు నాకు.

---

వ్యాఖ్యానం:

అన్నమయ్య, దళిత స్త్రీ స్వరంలో,

భక్తిలోని వంచనలను నిజంగా తిప్పికొడుతున్నాడు.

"నాకు పట్టుచీరలు ఎందుకు? పట్టెమంచములు ఎందుకు?
చెట్ల కింద తిరుగుతూ పడుకునే స్త్రీని నేను.
పండుటాకులు చాలు — మామూలైన జీవితం చాలు.

నాకు అలంకారాలు కావు — నీవే కావాలి!" అంటోంది ఆమె.

ఆమె వద్ద ధనం లేదు, చక్కని పదార్థాలు లేవు —

ఆమె వద్ద ఉన్నది కేవలం తన నిజమైన జీవితం.

దాన్ని పూర్తిగా సమర్పించడనికి సిద్ధంగా వుంది.

 

ఆమెది 'సంస్కారం' అనే పూత తొడిగిన భక్తి కాదు —

దైవ సన్నిధి కావాలి. ఆ మట్టిలోనే!

పవిత్రత అనేది శరీరంలో ఉండదు —

అది సమర్పణలో ఉంటుంది.

దానిని పట్టుచీరలు అలంకరించలేవు,

నిజమైన సంబంధమే దారి చూపుతుంది.

ఇక్కడే ఆ సంబంధములోనే మానవుడు

నిజంగా తనను తాను ఆవిష్కరించుకోగలడు.

అన్యములు అవకాశవాదములు.

---

రెండవ చరణం: ​

సందిదండ లేలె నాకు సంకుఁగడియమె చాలు

యిందవే యెవ్వతెకైన నిమ్మనవె

గందమేలె నాకు చక్కని తనకే కాక నేఁ

జిందువందు చెమట మై చెంచుదానను ॥మొల్ల॥

 

పదబంధం	అర్థం (Telugu)	Meaning (English)
సందిదండ లేలె నాకు	దండకడియములు, కేయూరములు ఏలనే	Why do I need ornaments for the upper part of the arms?
సంకుఁగడియమె చాలు	శంఖముతో చేసిన కడియము	I am happy with a simple ring made out of shell.
యిందవే యెవ్వతెకైన నిమ్మనవె	అదికూడా తీసి ఇస్తూ ఎవ్వరికైనా ఇవ్వమనవే అంటోంది	She is now taking that ring out of her body and asking the Lord to give it any one else
గందమేలె నాకు చక్కని తనకే కాక	గంధములు సుగంధములె నాకేలనే	I do not need this sandalwood (giving sweet and soothing feeling)
నేఁ జిందువందు చెమట మై చెంచుదానను	నేను చెమట కారుతూ కంపుగొట్టు  చెంచు దానను. ఇంతే. (ఇంకేమనా చెయ్యలో తెలియదు)	I am here in my body with sweat emitting smell. I am this. I don’t know what else to do with this body?

భావము:

నాకు దండకడియాలు అవసరం లేదు.

ఇదిగో శంఖంతో చేసిన సాధారణ కడియం —

తీసేసి మరొకరికి ఇచ్చేయండి!

 

గంధాలు చందనాలు నాకెందుకు?

అవి నాకు తగవు.

నేను చెమట కారుతూ కంపుగొట్టు  చెంచు దానను.

ఇంతే.

ఇదే నిజం.

ఇంకేమి చెయ్యాలో తెలియదు.

---

వ్యాఖ్యానం:

నా చేతుల్లో జీవితంలో శ్రమ ఒక్కటే మెరుస్తుంది.

ఈ శంఖపు కడియం —

దానికీ నేను అర్హురాలినని అనిపించదు.

తీసేసి మరొకరికి ఇచ్చేయండి!

 

గంధం ఎందుకు?

నా శరీరం చెమటతో బాడిపోయింది —

సముద్రపు గాలి, శ్రమతో పొంగిపోయిన వాసనలే

నా పరిచయం. 

నాకు తెలియదు

ఇంకా ఎంత సుగంధాన్ని పూస్తే

ఈ వాస్తవాన్ని దాచగలరో.

అది అవసరమా?

 

ఈ జీవితమే నా అర్పణం.

భగవంతుడా,

ఇలానే నిన్ను చేరాలి —

నిర్మలంగా కాదు…

నిర్వ్యాజంగా.

 

ఈ పాదం ద్వారా అన్నమాచార్యులు మనకు చెబుతున్నది —

"దైవాన్ని చూడాలంటే,

నీవు తయారుచేసుకున్న రూపంలో కాదు.

నిజంగా నీవున్న రూపంలోనే చూడాలి."

ఇదే అసలైన శరణాగతి.

---

మూడవ చరణం: ​

కుచ్చుముత్యా లేలె నాకు గురివిందలె చాలు

కుచ్చి తనమెడఁ గట్టి కొమ్మనవె

కచ్చుపెట్టి కూడె వేంకటగిరీంద్రుఁడు నను

చిచ్చినే నడవిలో చెంచుదాననూ         ॥మొల్ల॥

 

పదబంధం	అర్థం	Meaning (English)
కుచ్చుముత్యా లేలె నాకు	గ్రుచ్చిన ముత్యాల దండ లేలె నాకు	Why do I need pearl studded necklace
గురివిందలె చాలు	గురివింద గింజలే చాలు	I am happy with a simple Rosary peas
కుచ్చి తనమెడఁ గట్టి కొమ్మనవె	క్రుచ్చిగూర్చి తనమెడకు గట్టిగా కొమ్మనవె	Let him arrange and tie to his neck
కచ్చుపెట్టి కూడె వేంకటగిరీంద్రుఁడు నను	(కచ్చు = గర్వము;  కచ్చుపెట్టి = గర్వము ప్రక్కనపెట్టి);   గర్వము ప్రక్కనపెట్టి  వేంకటగిరీంద్రుఁడు నను కూడె	The Lord condescended on me
చిచ్చినే నడవిలో చెంచుదాననూ	(చిచ్చి =  జోల పాడునపుడు పీడాపరిహారార్థము చెప్పఁబడుమాట); నేను చెంచుదాననైనూ ఈ అడవిలో నాకు జోలపాట పాడెను వేంకటగిరీంద్రుఁడు	(చిచ్చి = A lullaby to ward of evil forces) Lord sang me the lullaby amidst this forest to comfort me.

---

భావము & వ్యాఖ్యానం:

ముత్యాల హారాలెందుకు నాకు?

గురివింద గింజలే చాలు.

ఎక్కడో పర్వతాలపై ఉండే

వేంకటేశ్వరుడు తన గొప్పదనాన్ని పక్కన పెట్టాడు,

పల్లెలో అడవిలోకి వచ్చి —

నన్ను, ఓ చెంచుదానిని

తన ప్రేమతో చుట్టేశాడు.

 

ఆయన నా భయాలకు జోల పాడాడు,

నా జీవితం బిడియంతో ఉండగానే

ఆయన వచ్చి నా పక్కన నిలిచాడు.

యాచకులు కలగనలేని వరం —

భగవంతుని నిజమైన సాన్నిధ్యం.

---