123. తెలియక వూరక తిరిగేము (teliyaka vUraka tirigEmu)

 

ANNAMACHARYA

123. తెలియక వూరక తిరిగేము

(teliyaka vUraka tirigEmu)

Introduction: This poem begins modestly and then throws us into the whirlwind of life and death. Man's naivety leads him to believe that he can conceal things from God. He believes he can find the truth even while swimming in the drools of passion. Man, beware! Your mind is not a friend^#1.

The simple to the exponential movement of this poem captures the true vacillation of the mind. This poem is embellished with very apt words. They ring the deeps sense of wrongdoing on the part of the listener. Artistry of Annamacharya is in the game plan of this poem.

ఉపోద్ఘాతము:  ఈ కీర్తన సరళంగా ప్రారంభమై అకస్మాత్తుగా మనల్ని జీవన్మరణాల సుడిగాలిలో ముంచెత్తుతుంది. అవివేకము దైవము నుండి విషయాలను దాచగలనని మనిషిని నమ్మేలా చేస్తుంది. ఎంగిలి కోరికలలో ఈదుతూ కూడా, అతను సత్యాన్ని కనుగొనగలడని భావిస్తాడు. ఓ మానవుడా ఆరుగురు దొంగలతో కూడిన దొంగగురునికి (=నమ్మదగని మిత్రునికి = మనస్సుకు) సత్యముతో పని యేమి? (ఆర్గురుముచ్చులఁ గూడిన దొంగగురుని కిందుల నిజమేది?)

చాలా సముచితమైన పదాలతో అలంకరించబడిన ఈ కీర్తన సరళము నుండి అల్లోలకల్లోలము వరకు కలిగించు స్ఫురణ మనస్సు యొక్క నిజమైన ఊగిసలాటకు సంకేతము. ఇది శ్రోతలకు హృదయంలో ఎక్కడో దారితప్పిన​ భావం ఱింగుమనిపించును. అన్నమాచార్యుల కళానైపుణ్యం ఈ కీర్తన వ్యూహరచనలోనే చొప్పించారు. 

 కీర్తన:

తెలియక వూరక తిరిగేము చలమరి కగునా సంతతసుఖము ॥పల్లవి॥  హేయము కడుపున నిడుకొని యింకా ‘చీ’ యనని మాకు సిగ్గేది పాయము పిడికిటఁ బట్టుచునుండేటి కాయధారులకుఁ గలదా విరతి ॥తెలియక॥  అంగనల రతుల యాసల నీఁదేటి యెంగిలిమనుజుల కెగ్గేది ముంగిట నార్గురుముచ్చులఁ గూడిన దొంగగురుని కిందుల నిజమేది ॥తెలియక॥  జననమరణములు సరి గని కానని మనుజాధమునకు మహిమేది యెనగొని శ్రీవేంకటేశు శరణ మిటు గని మనకుండిన గతి యిఁక నేది ॥తెలియక॥

teliyaka vUraka tirigEmu chalamari kagunA saMtatasukhamu ॥pallavi॥  hEyamu kaDupuna niDukoni yiMkA ‘chI’ yanani mAku siggEdi pAyamu piDikiTa baTTuchunuMDETi kAyadhArulaku galadA virati ॥teliyaka॥  aMganala ratula yAsala nIdETi yeMgilimanujula keggEdi muMgiTa nArgurumuchchula gUDina doMgaguruni kiMdula nijamEdi ॥teliyaka॥  jananamaraNamulu sari gani kAnani manujAdhamunaku mahimEdi yenagoni SrIvEMkaTESu SaraNa miTu gani manakuMDina gati yika nEdi ॥teliyaka॥

 

Details and Explanations:

 

తెలియక వూరక తిరిగేము

చలమరి కగునా సంతతసుఖము ॥పల్లవి॥

 

teliyaka vUraka tirigEmu

chalamari kagunA saMtatasukhamu ॥pallavi॥ 

Word to Word meaning: తెలియక (teliyaka) = unknowingly; వూరక (vUraka)= అప్రయత్నముగా, అకారణముగా, without aim;  తిరిగేము (tirigEmu) = move around; చలమరి (chalamari) = ఉడుకుబోతు, మాత్సర్యశీలుడు, an envious or jealous person,  కగునా (kagunA) = is it possible?; సంతతసుఖము (saMtatasukhamu) = always comfortable? (here meaning of సుఖము should be taken similar to ‘not unhappy’) 

Literal meaning: O Lord! We move around aimlessly. Where is the lasting happiness for the jealous?

Explanation: Naturally, almost everyone takes achieving success, having a caring family and children doing well as primary aims of life. What’s wrong in pursuing such a life?  When a neighbour purchases a beautiful TV, Car, Mobile or even a bed sheet; immediately, we too are expected to own similar or better ones. This life of comparison is the seed of all the evils man faces. 

భావము: తెలియక వూరక (అప్రయత్నముగా, అకారణముగా) తిరిగేము. మా లాంటి ఉడుకుబోతులకు శాశ్వత సుఖమెక్కడిది?

వివరణము: సహజంగానే, దాదాపు ప్రతి ఒక్కరూ, జీవితంలో విజయాన్ని సాధించడం, ప్రేమగా ఉండే కుటుంబం మరియు పిల్లలు బాగా వృద్ధిలోకి రావడం అనేవి జీవితానికి ప్రాథమిక లక్ష్యాలుగా తీసుకుంటారు. అలాంటి జీవితాన్ని కొనసాగించడంలో తప్పేముంది?  పొరుగువాడు ఒక అందమైన టివి, కారు, మొబైల్ లేదా బెడ్ షీట్ కొనుగోలు చేసినప్పుడు; వెనువెంటనే, మనము కూడా అలాంటిదే లేదా మెరుగైన వాటిని కలిగి ఉండాలని ఆశిస్తాము. ఈ పోలికలతో ముడిపడీన జీవితమే మనిషి ఎదుర్కొనే అన్ని సవాళ్ళకు బీజము. ఇక ఉడుకుబోతులకు శాశ్వత సుఖమెక్కడిది?

హేయము కడుపున నిడుకొని యింకా

‘చీ’ యనని మాకు సిగ్గేది

పాయము పిడికిటఁ బట్టుచునుండేటి

కాయధారులకుఁ గలదా విరతి ॥తెలియక॥

hEyamu kaDupuna niDukoni yiMkA

‘chI’ yanani mAku siggEdi

pAyamu piDikiTa baTTuchunuMDETi

kAyadhArulaku galadA virati ॥teliyaka॥

 

Word to Word meaning: హేయము (hEyamu) = రోతయైనది విడువదగినది, That which is to be abandoned, abominable, vile; కడుపున (kaDupuna) = in the stomach, in the body; నిడుకొని (niDukoni) = ఉంచుకొని, storing;   యింకా (yiMkA) ‘చీ’ యనని (‘chI’ yanani) మాకు (mAku) =  to us; సిగ్గేది (siggEdi) = where is the feeling of guilt? పాయము (pAyamu)= youth, adulthood; పిడికిటఁ (piDikiTa) = fist or hand; బట్టుచునుండేటి (baTTuchunuMDETi) = holding in the hand; = కాయధారులకుఁ (kAyadhArulaku) = beings with body; గలదా (galadA) = is there? విరతి(virati) = విశ్రాంతి, విరామము, ఊరట, ceasing, stopping, cessation, rest, pause, intermission, interval. 

Literal meaning: Despite recognising the awful, vile things within himself, man does not loathe himself. Does he feel remorse? Propped by the reassurance of his youth, Will he ever put an end to the sensual pleasure, even if only for a short time? (no). 

Explanation: What are the wrong things we hide? We have learnt to bear (or abandon) with unacceptable in the name of culture, society and etiquette. How long can we tolerate? Surely a day will arrive we shall breach it. Therefore, tolerance is only an instrument of adjournment.

When a person is aware that "he is jealous." He knows it's not right. Unfortunately, he is unable to digest this fact. He goes on to say to himself, "I am envious because of their selfish actions." No, I am resentful of their actions, not envious of them. They have irritated me. Their malicious intentions enraged me. Their greed is the root cause of my feelings. I'm not envious, but their appearance made me react. With their innuendos, they enraged me." “Its not my fault that I am jealous now”. 

This way we convince ourselves that there is nothing wrong with us. We just don’t find any mistake from our side. O man, understand though we derive strength from these justifications, truly they are weaknesses.  We do this too frequently and put-up brave face hour after hour, at the cost of truth.  The real question Annamacharya is asking is: can we eschew either the liking or dislike so that we may never break it. (Sir, this requires long deliberation. I am leaving it to the reader) 

Now connect this stanza with this verse (2-3) in Bhagavad-Gita: क्लैब्यं मा स्म गम: पार्थ नैतत्त्वय्युपपद्यते | क्षुद्रं हृदयदौर्बल्यं त्यक्त्वोत्तिष्ठ परन्तप (2-3) klaibyaṁ mā sma gamaḥ pārtha naitat tvayyupapadyate kṣhudraṁ hṛidaya-daurbalyaṁ tyaktvottiṣhṭha parantapa Purport:  Do not, O Parth. It is not appropriate for you to demonstrate impotency or cowardice. Let go of mental fragility and brace yourself for action (of war). The act of covering up we do (as described above) is the cowardice Lord Krishna is asking us to shun.

భావము: మానవుడు హేయమైన, నీచమైన విషయాలను తనలో ఉన్నాయని  తెలుసుకున్నప్పటికీ తనను తాను అసహ్యించుకోడే!  సిగ్గు పడడే? అందుబాటులోని యవ్వనమిచ్చిన భరోసాతో క్షణమైనా అనుభవించడం మానడే?

వివరణము: మనం దాచిపెట్టే నీచమైన విషయాలు ఏమిటి? సంస్కృతి, సమాజం మరియు మర్యాదల పేరుతో ఆమోదయోగ్యం కాని వాటిని భరించడం (లేదా వదలివేయడం) నేర్చుకున్నాము. మన౦ ఎ౦తకాల౦ సహి౦చవచ్చు? ఖచ్చితంగా ఏదోవొక రోజు మనము దానిని ఉల్లంఘిస్తాము. అందువల్ల, సహనం అనేది వాయిదా వేయడానికి ఒక సాధనం మాత్రమే.

"అసూయపడుతున్నాను" అని గ్రహించినప్పుడు మానవుడు సాధారణముగా, ఆ వాస్తవాన్ని జీర్ణించుకోలేక ఇలా అనుకొంటాడు. "వారి స్వార్థమే నా అసూయకు కారణము." "లేదు, నిజానికి వారిని చూసి అసూయపడను. వారి చర్యలు నాకు చిరాకు కలిగించాయి." "వారి దురుద్దేశాలు నాకు కోపం తెప్పించాయి." "వారి దురాశే నా భావాలకు మూలకారణం." “నేను అసూయపడను, కానీ వారి ముఖకవళికలు నన్ను ప్రతిస్పందించేలా చేసాయి."  "వారి వ్యంగ్యాస్త్రాలతో, వారు నాకు కోపం తెప్పించారు. అసలు నా తప్పులేదు"

ఈ విధంగా మన తప్పేమీ లేదని మనల్ని మనం పరిపరి విధాలుగా సమర్ధించుకుంటాం. ఒప్పించుకుంటాం. మన వైపు నుండి ఎటువంటి దోషమూ కానరాదు. మనుష్యుడా! ఈ తర్కము నుండీ నిన్ను నీవు బలోపేతము చేసుకుంటున్నవని భావించవచ్చు. అది నిజానికి బలహీనత అని అర్థ౦ చేసుకో. సత్యాన్ని పణంగా పెట్టి, గంటగంటకూ ధైర్యాన్ని కూడగట్టుకుంటాము. “పిరికివాని మదిని బింకమీలాగురా విశ్వదాభిరామ వినురవేమ”. 

అన్నమాచార్యులు అడుగుతున్న నిజమైన ప్రశ్న ఏమిటంటే: ఏదో ఒక రోజున మనమే ఏర్పాటు చేసుకున్న నీయమాలనే భంగపరచ వలసిన పరిస్థితి రాకుండా, ఇష్టాయిష్టాలను విడనాడగలమా?

ఇప్పుడు భగవద్గీతలోని ఈ శ్లోకాన్ని చూడండి. క్లైబ్యం మా స్మ గమః పార్థ నైతత్త్వయ్యుపపద్యతే । క్షుద్రం హృదయ దౌర్బల్యం త్యక్త్వోత్తిష్ఠ పరంతప ॥ భగవద్గీత 2-3 ॥ఓ అర్జునా!! నపుంసకత్వమునకు (పిరికితనమునకు) లోను కావద్దు. నీకిది ఉచితము కాదు. ఓ పరంతపా! మనసులోని అధైర్యము వీడి, కార్యాచరణకై (యుద్ధమునకై) నడుము బిగింపుము. మనము చాపక్రింద, ఆఫీసు సొరుగుల్లోనూ, అటకలమీద ఎక్కించి దాచి ఉంచే విషయాలు, వ్యక్తిగతమనే పేరుతోనూ మరుగున ఉంచే అభ్యంతరకరమైన విషయాలను ధైర్యముగా విడనాడగలమా?

అంగనల రతుల యాసల నీఁదేటి

యెంగిలిమనుజుల కెగ్గేది

ముంగిట నార్గురుముచ్చులఁ గూడిన

దొంగగురుని కిందుల నిజమేది ॥తెలియక॥

 

aMganala ratula yAsala nIdETi

yeMgilimanujula keggEdi

muMgiTa nArgurumuchchula gUDina

doMgaguruni kiMdula nijamEdi ॥teliyaka॥

 

Word to Word meaning: అంగనల (aMganala) = ladies, girls;  రతుల (ratula) = passions; యాసల (yAsala) = desires;  నీఁదేటి (nIdETi) = ఈదు నటువంటి, swimming; యెంగిలి (yeMgili) = jhuta, defiled; మనుజుల (manujula) = men;  కెగ్గేది (keggEdi) = అపరాధము / దోషము అనిపించదు, does not find fault / wrong;  ముంగిట (muMgiTa) = ముందు, in front;  నార్గురుముచ్చులఁ (nArgurumuchchula) = six thieves {here he is meaning కామ, క్రోధ, మోహ, లోభ, మద, మాత్సర్యాలు want, anger, infatuation, avarice, arrogance and envy) (ముచ్చు = మనసు దాచి మాటలాడకుండ ఉండువాడు) గూడిన (gUDina) = becoming an accomplice;  దొంగగురుని (doMgaguruni) = కపట గురుడు (= మనస్సు), the wrong teacher (= the mind) కిందుల (kiMdula) = here in this world; నిజమేది (nijamEdi) = where is the truth? 

Literal meaning: Men don’t find fault to love, to float and to swim in pools of drool passions. How can this thief assisted by six accomplices ever know the truth?

Explanation: Annamacharya called the mind as doMgaguruDu.^#2 (దొంగగురుడు = Untrustworthy Teacher) because we see, learn and understand and judge everything from our intellect. It is perpetually influenced by want, anger, infatuation, avarice, arrogance and envy.  

Hiranyakashipu (in Bhagavatam) was the strongest person of his times. He conquered all the temporal worlds and heaven. Even Gods were under his slavery. He dissuaded and then tortured his son Prahalad from following Lord Vishnu. One of the replies by Prahalada to his father is as below. 

Lōkamu lanniyun gaḍiyalōna jayin̄cinavām̐ḍa vindriyā

nīkamum̐ jittamun geluva nēravu ninnu nibad'dhum̐ jēyu nī

bhīkara śatru lārvuram̐ brabhinnulam̐ jēyumu prāṇikōṭilō

nīku virōdhi lēm̐ ḍokam̐ḍu nērpunam̐ jūḍumu dānavēśvarā! 

Lord of the Lords! You are without a doubt the most powerful being in the universe.  Despite this, Sir, you were unable to control your mind. You don't need an opponent because your six adversaries (desire, wrath, infatuation, avarice, arrogance, and envy) have you under their control. (You are your worst enemy.) Father! setting aside these impurities, have a relook with clarity. 

Thus, it’s no wonder Annamacharya described want, anger, infatuation, avarice, arrogance and envy as six thieves (ఆర్గురుముచ్చులు = Argurumuchchulu).  Now see the connect with Bhagavad-Gita verse 2-67. इन्द्रियाणां हि चरतां यन्मनोऽनुविधीयते | तदस्य हरति प्रज्ञां वायुर्नावमिवाम्भसि || 67|| indriyāṇāṁ hi charatāṁ yan mano ’nuvidhīyate tadasya harati prajñāṁ vāyur nāvam ivāmbhasi PURPORT: Just as a strong wind sweeps a boat off its chartered course on the water, even one of the senses on which the mind focuses can lead the man astray. 

భావము: అంగనల రతులనే ఎంగిలి ఆశలలో ఈదు మనిషికి అపరాధము దోషము కనబడవే. ఆరుగురు ముచ్చులతో కూడిన దొంగగురునికి సత్యమేనాటికైనా తెలిసేనా?

వివరణము: అన్నమాచార్యులు మనస్సును దొంగగురుడు.^#2 (= నమ్మదగని మిత్రుడు) అని హెచ్చరిస్తున్నాడు, ఎందుకంటే మనం మన మనస్సు  కామము, క్రోధము, లోభము, మోహము, మదము, మాత్సర్యము అను ఆర్గురుముచ్చులు (ఆరుగురు దొంగలు) ద్వారా నిరంతరం ప్రభావితమవుతుంది. ఈ సందర్భంగా ప్రహ్లాదుడు  హిరణ్యకశిపునికి ఇచ్చిన సమాధానము ప్రస్తావించడం ఉచితమని భావిస్తాను. 

ఉ. లోకము లన్నియున్ గడియలోన జయించినవాఁడ వింద్రియా

నీకముఁ జిత్తమున్ గెలువ నేరవు నిన్ను నిబద్ధుఁ జేయు నీ

భీకర శత్రు లార్వురఁ బ్రభిన్నులఁ జేయుము ప్రాణికోటిలో

నీకు విరోధి లేఁ డొకఁడు నేర్పునఁ జూడుము దానవేశ్వరా! (7-267) 

రాక్షసరాజా! లోకాలు అన్నింటినీ క్షణంలో జయించావు; కానీ నీ లోని మనస్సునూ, ఇంద్రియాలనూ గెలువలేకపోయావు; వాటి ముందు నువ్వు ఓడిపోయావు; కామ, క్రోధ, లోభ, మోహ, మద, మాత్సర్యాలు అనే ఆరుగురు శత్రువులు నిన్ను బందీ చేశారు; ఆ భయంకరమైన శత్రువులను అరిషడ్వర్గాలు అంటారు; వాటిని జయించి నశింపజేసావంటే జీవకోటి సర్వంలోనూ నీకు విరోధి ఎవ్వరూ ఉండడు. నా విన్నపం మన్నించు. 

ఇప్పుడు ఈ చరణాన్ని భగవద్గీత 2-67 శ్లోకంతో పోల్చి చూడండి ఇంద్రియాణాం హి చరతాం యన్మనోఽనువిధీయతే / తదస్య హరతి ప్రజ్ఞాం వాయుర్నావమివాంభసి భావము: బలమైన గాలి నీటిపై నడచు ఒక  పడవను దాని నీయమిత మార్గం నుండి తప్పించునట్లే, మనస్సు దృష్టి కేంద్రీకరించే ఇంద్రియాలలో ఒకటియైనా కూడా మనిషిని తప్పుదారి పట్టించగలదు.

జననమరణములు సరి గని కానని

మనుజాధమునకు మహిమేది

యెనగొని శ్రీవేంకటేశు శరణ మిటు

గని మనకుండిన గతి యిఁక నేది ॥తెలియక॥

 

jananamaraNamulu sari gani kAnani

manujAdhamunaku mahimEdi

yenagoni SrIvEMkaTESu SaraNa miTu

gani manakuMDina gati yika nEdi ॥teliyaka॥ 

Word to Word meaning: జననమరణములు (jananamaraNamulu) = life and death; సరి గని కానని (sari gani kAnani) = సరియైన దృక్పధమున చూడని, don’t see from appropriate perspective; మనుజాధమునకు (manujAdhamunaku) = meanest among the men; మహిమేది (mahimEdi) = Where is greatness or glory? యెనగొని (yenagoni) = కూడుకొని, by joining; శ్రీవేంకటేశు (SrIvEMkaTESu) = Lord Venkateswara; శరణ (SaraNamu) = a refuge, protection; మిటు (miTu) = this way, this side; గనిమి ​ (gani) = having seen; అనకుండిన (manakuMDina) = if not declared; గతి (gati) = త్రోవ, తెలివి, ఉపాయము, way, intelligence, contrivance; యిఁక నేది (yika nEdi) = still where? 

Literal meaning: The foolish, unable to see life and death in the proper context, cannot comprehend the splendours of God. Even so, individuals who do not clearly see Lord's protection will not be liberated. 

Explanation: To understand the wording jananamaraNamulu sari gani kAnani (జననమరణములు సరి గని కానని) let me present a Bhagavad-Gita verse.  समं सर्वेषु भूतेषु तिष्ठन्तं परमेश्वरम् | विनश्यत्स्वविनश्यन्तं य: पश्यति स पश्यति || 13-28|| samaṁ sarveṣhu bhūteṣhu tiṣhṭhantaṁ parameśhvaram vinaśhyatsv avinaśhyantaṁ yaḥ paśhyati sa paśhyati Purport: Possibly it’s the only wisdom which sees that one which is equally there in all the beings, which understands the imperishable in this perishable body.

That which makes you aware that you are alive; that which prevents you from becoming aware of your death; and that which is aware of its own existence even after your death may be referred to as Truth (or God). However, in our material world of certainties, we wish to move from the known to the known. There is nothing new in this movement.^#3  Almost all of us are unable to see life and death in the proper context Thus, Annamacharya is denouncing dull material intelligence from which we operate.

Why did Annamacharya describe the general public as foolish men (మనుజాధములు)?  Man wants to enjoy coffee in his favourite taste. Same way, he conjures God with certain anticipations and ideas conforming to his imagination. It’s usual for us to extract long-forgotten things on the Internet, from the memories and sources shared by so many people. But impishly man thinks, he can find a god made to the order of their stipulations. What else can be stupidity? Where is the question of their deliverance?

భావము: సరియైన దృక్కోణములో జీవన్మరణాలను గ్రహించలేని మనుజాధములు (మూర్ఖులు) దేవుని మహిమలను ఎఱుగలేరు.  అటు శ్రీవేంకటేశు రక్షా చరణములను అంటిపెట్టుకొని ఉండని వారి గతి యిఁక ఏమి?

వివరణము: “జననమరణములు సరి గని కానని” అన్నదానికి అర్ధము వివరించుటకు ముందు ఈ భగవద్గీత శ్లోకమును చూడండి. సమం సర్వేషు భూతేషు తిష్ఠంతం పరమేశ్వరమ్ । వినశ్యత్స్వవినశ్యంతం యః పశ్యతి స పశ్యతి ॥ 13-28 ॥ భావము: అర్జునా!! ఎవడైతే సమస్త ప్రాణుల యందు సమముగా యున్నట్టి పరమాత్మను, ఆయా ప్రాణుల దేహాలు నశించిననూ నశింపని దానిగా గమనించినవాడే ద్రష్ట.

ఒక ప్రాణి దేహము నశించిననూ  అంటే తన వునికిని ఎరుగునదేమి? _అనగా నువ్వు  నువ్వుగా దేనికైతే తెలుస్తుందో, దేనివలన నువ్వు  మరణించావని నీకు తెలియదో_ అదియే ఆత్మ లేదా క్షేత్రజ్ఞుడు లేదా  భగవంతుడు అనుకోవచ్చును. అది (ఆత్మ/క్షేత్రజ్ఞుడు/భగవంతుడు) సత్ (ఉన్నది) అనిగాని, అసత్ (లేదని) అనిగాని నిర్ధారించలేము (భగవద్గీత 13-13). అయితే, ఖచ్చితత్వాలతో కూడిన మన భౌతిక లోక౦లో, మనకు తెలిసినవాటి ను౦డి తెలిసినవాటికి మారాలని మన౦ కోరుకు౦టా౦. అందులో వింతేమున్నది? కొత్తేమున్నది?^#3 అందువలన, అన్నమాచార్యులు మనం అభిలషించే నిస్తేజమైన పదార్థ సమ్మిళిత మేధస్సును నీరసిస్తున్నారు. కాబట్టి, అన్నమాచార్యులు, మనమంతా జననమరణములు సరియగు కోణము నుండి పరిశీలించలేని  జడులమని అన్నారు.

అన్నమాచార్యులవారు మనందరినీ మనుజాధములని ఎందుకన్నారు? మనిషి,  కాఫీని తనకు ఇష్టమైన రుచిలో అనుభవించు నట్లే, తిరిగి తిరిగి జ్ఞప్తికి తెచ్చుకొనగలిగిన అనుభూతినే దైవము నుంచీ ఆశిస్తున్నాడు. ఎప్పుడో మరచిపోయిన విషయాలను అనేకానేకమంది పంచుకొన్న జ్ఞాపకముల, అధారముల నుండి అంతర్జాలములో మీటలు నొక్కి వెలికి తీయునట్లుగా, తిరిగి మాటలలో వర్ణించలేని దైవమను అనుభూతిని కొన్ని బటన్లు నొక్కి గణక యంత్రము నుంచి బయటకు తీద్దామనుకొంటాడు. సాధ్యమేనా? మనిషి జీవితంలో అనేకానేక కార్యక్రమాలలో మునిగి, అత్యంత సున్నితమైన దైవము విషయంలో తన పూర్తి ధ్యాసను ఇవ్వకుండా, కాలాయాపన చేసేస్తాడు. మనుజాధములన్నది ఇటువంటి అవివేకులనే. అటువంటి వారికి  విముక్తి అన్న ప్రశ్నే ఉదయించదు.

 

References and Recommendations for further reading:

#1 77. ఒక్కఁడే అంతర్యామి వుపకారి చేపట్టు (okkaDE aMtaryAmi vupakAri chEpaTTu)

#2 43 మదమత్సరము లేక మనసుపేదై పో (madamatsaramu lEka manasupEdai pO)

#3 108. గోనెలె కొత్తలు కోడెలెప్పటివి (gOnele kottalu kODeleppaTivi)

 

Summary of this Keertana:

O Lord! We move around aimlessly. Where is the lasting happiness for the jealous?

Despite recognising the awful, vile things within himself, man does not loathe himself. Does he feel remorse? Propped by the reassurance of his youth, Will he ever put an end to the sensual pleasure, even if only for a short time? (no).

Men don’t find fault to love, to float and to swim in pools of drool passions. How can this thief assisted by six accomplices ever know the truth? (nope)

The foolish, unable to see life and death in the proper context, cannot comprehend splendours of God. Even so, individuals who do not clearly see Lord's protection will not be liberated.

కీర్తన సంగ్రహ భావము:

తెలియక వూరక (అప్రయత్నముగా, అకారణముగా) తిరిగేము. మా లాంటి ఉడుకుబోతులకు శాశ్వత సుఖమెక్కడిది?

మానవుడు హేయమైన, నీచమైన విషయాలను తనలో ఉన్నాయని  తెలుసుకున్నప్పటికీ తనను తాను అసహ్యించుకోడే!  సిగ్గు పడడే? అందుబాటులోని యవ్వనమిచ్చిన భరోసాతో క్షణమైనా అనుభవించడం మానడే?

అంగనల రతులనే ఎంగిలి ఆశలలో ఈదు మనిషికి అపరాధము దోషము కనబడవే. ఆరుగురు ముచ్చులతో కూడిన దొంగగురునికి సత్యమేనాటికైనా తెలిసేనా?

సరియైన దృక్కోణములో జీవన్మరణాలను గ్రహించలేని మనుజాధములు (మూర్ఖులు) దేవుని మహిమలను ఎఱుగలేరు.  అటు శ్రీవేంకటేశు రక్షా చరణములను అంటిపెట్టుకొని ఉండని వారి గతి యిఁక ఏమి?

Copper Leaf: 88-4 Volume 1-432

122. కడుఁ జంచలములు కడు నధ్రువములు (kaDu jaMchalamulu kaDu nadhruvamulu)

 

ANNAMACHARYA

122. కడుఁ జంచలములు కడు నధ్రువములు

(kaDu jaMchalamulu kaDu nadhruvamulu)

Introduction: In this short, sweetly lingering poem Annamacharya says the intelligent do not get engaged with the transitory life.

It’s not that we don’t understand appropriate thing to do. However, for inexplicable reasons, we invariably act exactly the opposite of what is required. We spend energy in regretting, time in thinking on how we should have acted.

ఉపోద్ఘాతము:  ఈ సంక్షిప్తము, బహు కాలము మదిలో మెదలాడు కీర్తనలో అన్నమాచార్యులు తాత్కాలిక విషయాలలో తెలివైనవారు నిమగ్నం కారని చెప్పారు. 

 మనము చేయవలసిన సరైన పనిని అర్థం చేసుకోలేమని కాదు. అయితే,  అనూహ్యమైన, వివరి౦చలేని కారణాల వల్ల, మన౦ అవసరమైన దానికి ఖచ్చిత౦గా వ్యతిరేక౦గా ప్రవర్తిస్తా౦. పశ్చాత్తాపం చెందడంలో మనం శక్తిని, మనము ఇంకెలా ప్రవర్తి౦చి ఉండాలో అని ఆలోచి౦చడ౦లో సమయాన్ని వృథా చేసుకుంటాం.

 కీర్తన:

కడుఁ జంచలములు కడు [1]నధ్రువములు కడు నల్పములని కాదందురు॥పల్లవి॥ కర్మబోధ వికారంబులు ధర్మతంత్ర సంధానములు దుర్మదైక సందోహములు కర్మదూరు లివి గాదందురు॥కడు॥ పరమభాగవత భవ్య[2]మతులు పరమబోధ సంభావకులు తిరువేంకటగిరిదేవు సేవకులు కరుణాధికు లివి గాదందురు॥కడు॥	kaDu jaMchalamulu kaDu nadhruvamulu kaDu nalpamulani kAdaMduru ॥pallavi॥  karmabOdha vikAraMbulu dharmataMtra saMdhAnamulu durmadaika saMdOhamulu karmadUru livi gAdaMduru ॥kaDu॥  paramabhAgavata bhavya matulu paramabOdha saMbhAvakulu tiruvEMkaTagiridEvu sEvakulu karuNAdhiku livi gAdaMduru ॥kaDu॥
[1] ‘నద్రువ’ రేకు. [2] ‘మమతలు’ పూ.ము.పా.

 

Details and Explanations:

కడుఁ జంచలములు కడు నధ్రువములు
కడు నల్పములని కాదందురు॥ పల్లవి॥

kaDu jaMchalamulu kaDu nadhruvamulu

kaDu nalpamulani kAdaMduru ॥Pallavi॥ 

Word to Word meaning: కడుఁ (kaDu) = much, greatly, completely; జంచలములు (jaMchalamulu) = vacillating; కడు (kaDu) = much, significantly, completely; నధ్రువములు (nadhruvamulu)= not permanent, transient; కడు (kaDu) = = much, greatly, completely; నల్పములని (nalpamulani) = too small, to meagre; కాదందురు (kAdaMduru) = reject, not accepted. 

Literal meaning: Great men, reject vacillating, transient, and trivial things.

 

Explanation: What are the transient things Annamacharya is talking about? The pleasures we derive from these transient things naturally follow Law of Diminishing returns. We get bored from these things quickly. For example, a great feature in a car about 5-10 years back is common for today’s cars. We will not purchase a car without those features. In this process we keep mounting the demands and markets keep responding with even complex products. 

While this game of anticipation is going on, we dream of owning cars with new features, looks matching our social status. We spend lots of time in discussions, in reading reviews in magazines, even if we donot drive or own a car. Thus, we get caught up in many such alluring activities. Time flies, do we ever remember that there is one who created us and testing us?   

This Bhagavad-Gita verse (5-22) has a similar significance. “ये हि संस्पर्शजा भोगा दु:खयोनय एव ते | आद्यन्तवन्त: कौन्तेय न तेषु रमते बुध:” ye hi sansparśha-jā bhogā duḥkha-yonaya eva te / ādyantavantaḥ kaunteya na teṣhu ramate budhaḥ. Purport: “Arjun: The pleasure derived from sense objects is fleeting and, in fact, a source of misery. The wise, do not delight in such pleasures that have a finite beginning and end.”

 

భావము: వివేకవంతులు విషయాలను కడుఁ చంచలములు, కడు నధ్రువములు కడు నల్పములని తిరస్కరించెదరు.  

వివరణము: అన్నమాచార్యులు మాట్లాడుతున్న తాత్కాలిక విషయాలు ఏమిటి?  ఈ విషయాల నుండి మనం పొందే ఆనందాలు సహజంగానే {క్షీణోపయుక్తిన్యాయము (తరుగుతూ వస్తున్న​ ప్రతిఫలాల నియమాన్ని) అనుసరిస్తాయి.  ఈ విషయాల నుండి మనం సులభంగా విసుగు చెందుతాము. ఉదాహరణకు, 5-10 సంవత్సరాల క్రితం ఒక కారులో ఒక గొప్ప ఫీచర్, నేటి కార్లకు సర్వసాధారణం. ఆ ఫీచర్లు లేకుండా మనము కారును కొనుగోలు చేయము. ఈ ప్రక్రియలో మనము డిమాండ్లను పెంచుతూనే ఉంటాము మరియు మార్కెట్లు కూడా సంక్లిష్టమైన ఉత్పత్తులతో  ప్రతిస్పందిస్తూనే ఉంటాయి.

ఇంకా గొప్ప​, ఇంకా మంచి, ఇంకా హోదాని తెలిపే కార్లకై ఎదురుచూపుల ఆట కొనసాగుతున్నప్పుడు, కొత్త కొత్త ఫీచర్లతో కార్లను స్వంతం చేసుకోవాలని కలలు కంటుంటాము. నలుగురితో చర్చిస్తాము. మేగజైన్'లలో వాటి గురించి చదువుతాము. మనము డ్రైవ్ చేయకపోయినా లేదా కారును స్వంతం చేసుకోకపోయినా, ఈ విధంగా ఇలా ఆసక్తి, కుతూహలము రేకెక్తించు అనేక విషయములలో తగులుకొని సమయం తెలియకుండానే ఖర్చుచేస్తాము. ఆ విధంగా, కాలం ఎగురుకుంటూపోతుంది, మనల్ని సృష్టించి మనల్ని పరీక్షి౦చే వాడొకడున్నాడని మనకు ఎప్పటికీ గుర్తుండదే? 

భగవద్గీతలోని 5-22వ శ్లోకము ఇదే సందేశమును అందిస్తుంది. “యే హి సంస్పర్శజా భోగా దుఃఖయోనయ ఏవ తే / ఆద్యంతవంతః కౌంతేయ న తేషు రమతే బుధః” (భావము: అర్జునా! ఇంద్రియముల నుండి పొందిన ఆనందం క్షణికమైనది మరియు వాస్తవానికి, దుఃఖములకు మూలం. వివేకవంతులు, అటువంటి పరిమితమైన ఆది, అంతములున్న  ఆనందాలను ఆమోదించరు.)

కర్మబోధ వికారంబులు
ధర్మతంత్ర సంధానములు
దుర్మదైక సందోహములు
కర్మదూరు లివి గాదందురు ॥కడు॥

karmabOdha vikAraMbulu

dharmataMtra saMdhAnamulu

durmadaika saMdOhamulu

karmadUru livi gAdaMduru         ॥kaDu॥

 

Word to Word meaning: కర్మబోధ (karmabOdha) = what is the right action; వికారంబులు (vikAraMbulu) = and its inversions; ధర్మతంత్ర (dharmataMtra) = appropriate practices; సంధానములు (saMdhAnamulu) = joining together; దుర్మదైక (durmadaika) = arrogant and proud; సందోహములు (saMdOhamulu) = assemblage; కర్మదూరు (karmadUru) = who curse or rebuke action;  లివి గాదందురు (livi gAdaMduru) = reject, disobey;

 

Literal meaning: The arrogant reject and disobey proper actions (and their inversions). 

Explanation: This is not easy to explain. Let me try this thru an example. We all heard of the famous joke:  A HR Manager while going to office meets an accident and arrives in other world. God asks her to spend a day each in heaven and hell and make choice. On the third day, HR manager after due diligence chosessHell. (detailed text given at the end of explanations). Our actions are very much similar to this HR manager. It's not that we don’t understand what is good to do. It's our inner conviction which tilts the balance, very often to the wrong side.

Now compare it with this Bhagavad-Gita verse: अथ केन प्रयुक्तोऽयं पापं चरति पूरुष:अनिच्छन्नपि वार्ष्णेय बलादिव नियोजित: || 3-36|| “atha kena prayukto ’yaṁ pāpaṁ charati pūruṣhaḥ / anichchhann api vārṣhṇeya balād iva niyojitaḥ” Arjun asked Krishna: ‘Why is a person impelled to commit sins, even unwillingly, as if he had been thrust by a force?’

It’s not by accident that the HR manager chose Hell to Heaven. Now, understand that Annamacharya is deadly accurate in his observations. One may think 500 years before, people’s attitudes would have been better. Unfortunately, this very verse is a demonstration of negation. So were the times of Arjun. That committing wrong acts appears to be ingrained in man from the very beginning.

భావము: అహంకారులు అకారణముగా ధర్మతంత్ర సంధానములను తిరస్కరిస్తారు; కర్మబోధలను (మరియు వాటి అసంఖ్యాకమైన విలోమాలను) అవివేకముగా ధిక్కరిస్తారు.

వివరణము: దీనిని వివరించడం అంత సులభం కాదు. నేను దీనిని ఒక ఉదాహరణ ద్వారా ప్రయత్నిస్తాను. మనమందరం ప్రసిద్ధ జోక్ గురించి వినే ఉంటాము ఆఫీసుకు వెళుతున్నప్పుడు ఒక HR మేనేజర్ ఒక ప్రమాదానికి గురై పరలోకానికి చేరుకుంటుంది. స్వర్గంలోను నరక౦లోను ఒక్కోక్క రోజు గడపమని, అపై ఎక్కడ ఉండాలో అనే నిర్ణయం అమెకే వదలివేస్తానని దేవుడు అంటాడు. మూడవ రోజున, విషయాలన్నింటినీ సమీక్షించి​, అనేక బేరిజులు వేసుకున్న తరువాత HR మేనేజర్ నరకాన్ని ఎంచుకుంటుంది. (వివరణల యొక్క చివర్లో పూర్తి జోకు జతపరిచాను.). మన చర్యలు ఈ మేనేజరును పోలి ఉంటాయి. ఏది మంచిదో మనకు అర్థం కాదని కాదు. కానీ మనిషికి విన్నదానికన్నా, చదివినదానికన్నా, తనపరిశీలనా శక్తి మీద నమ్మకము సహజమైన సమతుల్యతను వంచించి అనూహ్యముగా సత్యము నుండి దూరము జరుగేటట్లు చేస్తుంది. 

ఆమె పరిస్థితులు అంచనా వెయ్యడంలో పప్పులో కాలు వేసినదనుకొంటే, ఈ భగవద్గీత శ్లోకం చూడండి.  అథ కేన ప్రయుక్తోఽయం పాపం చరతి పూరుషః ।అనిచ్ఛన్నపి వార్ష్ణేయ బలాదివ నియోజితః ॥ 3-36 ॥ అర్జునుడు శ్రీకృష్ణమూర్తి నిట్లు ప్రశ్నించెను “ఓ కృష్ణా! అయితే మనుజుడు పాపము చేయవలెనని కోరనప్పటికిని, బలవంతంగా ఏదోశక్తి ఆవేశించి చేయిస్తున్నట్లు, ప్రేరేపింపబడును?”

పైన పేర్కొన్న HR మానేజర్ పొరపాటుగా స్వర్గానికి బదులు నరకాన్ని ఎంచుకోలేదు. అన్నమాచార్యులు చెబుతున్నది పచ్చి నిజం.  5౦౦ సంవత్సరాల క్రితం ప్రజల దృక్పథం మరి౦త మెరుగ్గా ఉండేదని తడబడికండి.   దురదృష్టవశాత్తు, ఈ కీర్తనయే కాదనడానికి నిదర్శనం. పైన శ్లోకము అధారముగా మహాభారత కాలమూ అంతే. పాపాలకు పాల్పడటం మొదటినుంచీ మనిషిలో నాటుకుపోయినట్లు కనిపిస్తుంది. ​

పరమభాగవత భవ్యమతులు
పరమబోధ సంభావకులు
తిరువేంకటగిరిదేవు సేవకులు
కరుణాధికు లివి గాదందురు ॥కడు॥

paramabhAgavata bhavya matulu

paramabOdha saMbhAvakulu

tiruvEMkaTagiridEvu sEvakulu

livi gAdaMduru ॥kaDu॥

 

Word to Word meaning: పరమభాగవత (paramabhAgavata) = very deeply associated with right actions; భవ్య మతులు (bhavya matulu) = one with positive attitude;  పరమబోధ (paramabOdha) = the ultimate teaching;   సంభావకులు (saMbhAvakulu)= who respect;   తిరువేంకటగిరిదేవు (tiruvEMkaTagiridEvu) = the lord venkateswara’s; సేవకులు (sEvakulu) = servants;  కరుణాధికులు (karuNAdhiku) = one with great compassion;  the one’s with great compassion  లివి (livi) = these; గాదందురు (gAdaMduru) = reject. 

Literal meaning: Those deeply associated with right actions, those who respect the ultimate teaching, the servants of the Lord Venkateswara, and the compassionate reject transitory things. 

Explanation: Though this stanza does not need any explanation, I am still adding an anecdote. Srikrishna and Balarama arrive in Dwaraka at the invitation of Kansa. Sudhama is a garland maker. He offers the best garlands to Srikrishna and Balarama. In return, they ask Sudhama to seek a boon. Sudhama being a great devotee says he shall not need anything. However, he sought the following: 

nee paadakamalasEvayu

nee paadaarchakulatODi neyyamunu nitaaM

taapaara bhootadayayunu

daapasamaMdaara! naaku dayachEya@M gadE  ( Bhgavatham, 10th Chapter, Book 1)

Purport: O Lord! Allow me to serve your lotus feet with grace. O gracious one! Allow my relationship to blossom among your followers. Shower compassion on me so that I can treat others with kindness. 

Thus, those in deep meditation do not seek favours, but they wish to remain in the service of God.

భావము: పరమభాగవతులు, సత్యమతులు, పరమబోధను ఎరిగినవారు, తిరువేంకటగిరిదేవు సేవకులు కరుణాధికులు చాపల్యములను కాదందురు. ​

వివరణము: ద్వారకలో, శ్రేష్టమైన మాలలు అమ్మే సుదామునికి, శ్రీకృష్ణుడు వరంకోరుకోమని అనుగ్రహించాడు. ఆ సుదాముడు కోరిన వరం యిది.

క. నీ పాదకమలసేవయు

నీ పాదార్చకులతోడి నెయ్యమును నితాం

తాపార భూతదయయును

దాపసమందార! నాకు దయచేయఁ గదే. (తెలుగు భాగవతం 10^th volume, First part-1272)

భావము:ఓ తపోధనులకు కల్పవృక్ష మైనవాడా! శ్రీకృష్ణా! కమలాల వంటి నీ పాదాల పరిచర్య, నీ పాదాలను పూజించే భక్తులతో మిత్రత్వం, ప్రాణులు అన్నిటిమీద అత్యంత అపరిమతమైన దయను నాకు ప్రసాదించు.

ఈ రకంగా తిరువేంకటగిరిదేవు సేవకులు ఏమీ ఆశించరు, భగవన్నామ స్మరణ తప్ప​. మనమే కోవకు చెందుతామో?

Recommendations for further reading:

 #1      71. రెప్పలమరఁ గదె రేపును మాపును (reppalamara gade rEpunu mApunu)

 #2       80. గాలినే పోయఁ గలకాలము (gAlinEpOya galakAlamu)

 

Summary of this Keertana:

Great men, reject vacillating, transient and trivial things.

The arrogant reject and disobey proper actions (and their inversions). 

Those deeply associated right actions, those who respect the ultimate teaching, the servants of the Lord Venkateswara and the compassionate reject transitory things.

 

కీర్తన సంగ్రహ భావము:

వివేకవంతులు విషయాలను కడుఁ చంచలములు, కడు నధ్రువములు కడు నల్పములని తిరస్కరించెదరు.  

 

అహంకారులు అకారణముగా ధర్మతంత్ర సంధానములను తిరస్కరిస్తారు; కర్మబోధలను (మరియు వాటి అసంఖ్యాకమైన విలోమాలను) అవివేకముగా ధిక్కరిస్తారు.

 

పరమభాగవతులు, సత్యమతులు, పరమబోధను ఎరిగినవారు, తిరువేంకటగిరిదేవు సేవకులు కరుణాధికులు చాపల్యములను కాదందురు. 

 

Copper Leaf: 25-4 Volume 1-152

 

 

Additional notes:

HR Manager in Heaven!

 

One day while walking down the street a highly successful HR Manager was hit by a bus and she died. Her soul arrived in the other world where she was greeted by God himself.

 

"Welcome to Heaven," said God."Well, what we're going to do is let you have a day in Hell and a day in Heaven and then you can choose whichever one you want to spend an eternity in."

 

"Actually, I think I've made up my mind, I prefer to stay in Heaven", said the woman.

"Sorry, we have rules."

 

And with that God put the HR Manager in an elevator and it went down-down-down to hell. The doors opened and she found herself stepping out into the hell with a beautiful golf course. And a country club and standing in front of her were all her friends - fellow executives that she had worked with and they were well dressed in evening gowns and cheering for her. They talked about old times.

 

She met the Devil who was really a nice guy and she was having such a good time that before she knew it, it was time to leave. Everybody waved goodbye as she got on the elevator. The elevator went up-up-up and opened back up at the Pearly Gates and found God waiting for her.

 

"Now it's time to spend a day in heaven," he said. So she spent the next 24 hours around on clouds and playing the harp and singing. She had a great time and before she knew it her 24 hours were up and God came and got her. "So, you've spent a day in hell and in heaven. Now you must choose your eternity,"

 

The woman paused for a second and then replied, "Well, I never thought I'd say this, I mean, Heaven has been really great and all, but I think I had a better time in Hell." So God escorted her to the elevator and again she went down-down-down back to Hell.

 

When the doors of the elevator opened she found herself standing in a desolate wasteland covered in garbage and filth. She saw her friends were dressed in rags and were picking up the garbage and putting it in sacks.

 

The Devil came up to her and put his arm around her. "I don't understand," stammered the woman, "Yesterday I was here and there was a golf course and a country club and we ate lobster and we danced and had a great time. Now all there is a wasteland of garbage and all my friends look miserable."

 

The Devil looked at her smiled and said: ... ... ... .... ....

"Yesterday we were recruiting you, today you're an employee".

 

అదనపు వివరణ

పరలోకంలో మానవ సంబంధాల మానేజర్

 

ఒక విజయవంతమైన HR మేనేజర్ ఒక రోజు వీధిలో నడుస్తున్నప్పుడు ఒక బస్సు ఢీకొట్టగా మరణించింది. ఆమె ఆత్మ పరలోకానికి చేరుకుంది, అక్కడ దేవుడే స్వయంగా స్వాగతించాడు.

 

"పరలోకానికి స్వాగతము" అని దేవుడు చెప్పాడు. సరే, మేము చేయబోయేది ఏమిటంటే, మీరు నరకంలో ఒక రోజు మరియు స్వర్గంలో ఒక రోజు ఉండడి, ఆపై మీరు శాశ్వతంగా ఎక్కడ ఉండాలో ఎంచుకోవచ్చు."

 

"వాస్తవానికి, నేను నేను స్వర్గంలో ఉండటానికి ఇష్టపడతాను", అని ఆ మహిళ చెప్పింది. "క్షమించండి, మాకు రూల్స్ ఉన్నాయి. ఆ రెంటినీ చూసిన తర్వాత చెప్పండి” అన్నాడు దేవుడు.

 

దానితో దేవుడు HR మేనేజర్’ను ఎలివేటర్లో ఉంచాడు మరియు అది నరకానికి క్రిందికి వెళ్ళింది. తలుపులు తెరుచుకున్నాయి మరియు ఆమె ఒక అందమైన గోల్ఫ్ కోర్సుతో నరకంలోకి అడుగు పెట్టింది. మరియు ఒక కంట్రీ క్లబ్ మరియు ఆమె ముందు నిలబడి ఆమె స్నేహితులు - ఆమె పని చేసిన తోటి ఎగ్జిక్యూటివ్లు మరియు వారు సాయంత్రం గౌన్లు ధరించి, ఆమెను ఉత్సాహపరిచారు. వారు జరిగిపోయిన పాత కాలం గుర్తుచేసుకుంటూ తియ్యటి మధురూహలలో గంటలు  తిరిగి పోయాయి.

 

ఆమె డెవిల్’ను కలుసుకుంది, అతను నిజంగా మంచి వ్యక్తి మరియు మర్యాదస్తుడు. ఇంక ఆమెకు తెలియకుండానే బయలుదేరే సమయం ఆసన్నమైంది. ఆమె ఎలివేటర్ ఎక్కగానే అందరూ వీడ్కోలు పలికారు. ఎలివేటర్ పైకి వెళ్లింది. తలుపు తెరుచుకుంది మరియు దేవుడు ఆమె కోసం వేచి ఉన్నాడు.

 

"ఇప్పుడు స్వర్గములో ఒక రోజు గడపాల్సిన సమయం ఆసన్నమైంది" అని ఆయన అన్నాడు. కాబట్టి ఆమె తరువాతి 24 గంటలు మేఘాలపై పరిగెత్తడం;  వీణ వాయించడం మరియు పాడటంలో గడిపేసింది. ఆమెకు గొప్ప ఆనందం కలిగింది.  ఆమెకు అనుకోకముందే 24 గంటలు గడిచిపోయాయి మరియు దేవుడు వచ్చి ఆమెను తీసుకెళ్ళాడు. "మీరు నరకంలో మరియు స్వర్గంలో ఒక రోజు గడిపారు. ఇప్పుడు మీరు శాశ్వతంగా ఎక్కడ ఉండాలో నిర్ణయించుకోవాలి." అన్నాడు.

 

ఆ స్త్రీ ఒక క్షణం ఆగి, ఆ తర్వాత ఇలా జవాబిచ్చింది, "సరే, నేను ఇలా చెబుతానని నేనెప్పుడూ అనుకోలేదు, అంటే, స్వర్గం నిజంగా గొప్పది మరియు అన్నిటికంటే అందమైనది, కానీ నాకు నరకంలో సమయం బాగా గడుస్తుందని నేను అనుకుంటున్నాను." కాబట్టి దేవుడు ఆమెను ఎలివేటర్ వద్దకు తీసుకువెళ్ళాడు. మళ్ళీ ఆమె నరకానికి తిరిగి వెళ్ళింది.

 

ఎలివేటర్ తలుపులు తెరిచినప్పుడు ఆమె చెత్త మరియు మురికితో కప్పబడిన నిర్మానుష్యమైన బంజరు భూమిలో నిలబడి ఉంది. ఆమె స్నేహితులు చిందరవందరగా దుస్తులు ధరించి, చెత్తను ఏరుకొని సంచుల్లో వేయడం ఆమె చూసింది.

 

డెవిల్ ఆమె దగ్గరకు వచ్చి ఆమె చుట్టూ చేయి వేశాడు. "నాకు అర్థం కావడం లేదు," అని ఆ మహిళ తడబడింది, "నిన్న ఇక్కడకి వచ్చాను. అక్కడ గోల్ఫ్ కోర్స్ మరియు కంట్రీ క్లబ్ ఉండేవి కదా! మనము మంచి రొయ్యలకూర తిన్నాము;  నృత్యం చేసాము; అబ్బా! బలే గొప్పగా  గడిచింది కదా నిన్న​?. ఇప్పుడు అక్కడంతా చెత్తాచెదారంతో నిండిపోయింది, నా స్నేహితులందరూ దీనావస్తలో కనిపిస్తున్నారు."

 

డెవిల్ ఆమె వైపు చూసి చిరునవ్వు నవ్వి ఇలా అన్నాడు: ... ... ... . . . . .... ...."నిన్న నువ్వు మాకు అథిథివి. ఈ రోజు నుంచి నువ్వు ఉద్యోగివి".